U čast Voutera Vejlanta
Mnogi od vas znaju da mi nije bio samo trening partner i najbolji prijatelj, po mnogo čemu bio mi je poput brata. Njegova smrt ostaviće veliku prazninu u mom životu - rekao je Tajler Farar i saopštio da napušta ovogodišnju trku
Nakon što je dan ranije poginuo Vouter Vejlant, direktor “Điro D'Italije” Anđelo Zomenjan je saopštio da se 4. etapa, u dužini od 216 kilometara od Đenove do Livorna, neće računati za ukupni plasman, a počela je minutom ćutanja i svaki od biciklista nosio je crni flor.
Zbog toga su učesnici odlučili da se svakih 10 kilometara na prvom mjestu smjenjuju vozači druge ekipe i da pred kraj etape vodeći u ukupnom poretku Dejvid Milar pozove osmoricu biciklista Leopard Treka, za koji je vozio Vejlant, da u pomen na 26-godišnjeg Belgijanca prvi prođu kroz cilj.
To se i desilo četiri kilometra prije kraja, a njima se pridružio i Vejlantov najbolji drug Tajler Farar, pa su oni ruku pod ruku i suznih očiju prošli ciljnom ravninom i na taj način završili najtužniju etapu u istoriji biciklizma još od smrti Italijana Fabija Kazartelija na “Tur de Fransu” 1995. godine.
- Mnogi od vas znaju da mi nije bio samo trening partner i najbolji prijatelj, po mnogo čemu bio mi je poput brata. Njegova smrt ostaviće veliku prazninu u mom životu, ali što je još važnije u životima njegove porodice. Vouter je bio jedan od najboljih ljudi koje sam upoznao, bio je i ostaće duša ovog sporta i zauvijek ću ga pamtiti kao takvog i nastojati da ga uvijek činim ponosnim - rekao je Farar i saopštio da zbog smrti druga napušta ovogodišnju trku.
Svjedoci dirljive scena na cilju u Livornu bili su Vouterovi roditelji, setra, kao i trudna djevojka An Sofija, koja treba da se porodi polovinom septembra.
Ranije tokom dana, porodica Vejlanta je posjetila mjesto njegove pogibije na spuštanju sa nizbrdici Paso del Boka 25 kilometara prije cilja i vidno uznemirena položila vijenac pored puta.
Inače, organizatori trke saopštili su rezultate obdukcije Voutera u kome se kaže da je Belgijanac preminuo odmah nakon pada i da nije bilo nikakve šanse za reanimaciju.
( Danko Misita )