Muke po Kusovcu, pasije po Siniši

Nije ovih dana lako predsjedniku OO DPS Tivat i potpredsjedniku Opštine Tivat dr Siniši Kusovcu - skupilo mu se “sto muka” u predvečerje druge godišnjice izbora na kojima je 17. aprila 2016. partija pod njegovim vođrstvom “pomela” oponentne i sama uzela apsolutnu vlast u Tivtu.

Iako je dio opozicionih partija bojkotovao te izbore, Kusovac je prije dvije godine u njemu tako bitnim očima vrha svoje partije u Podgorici morao biti pravi heroj - sam je došao do 3.374 glasa (44,7%) i osvojio 17 mandata što je DPS-u dalo apsolutnu većinu u lokalnom parlamentu koji ima 32 odbornička mjesta.

Da mu dodatno zacementiraju vlast, Kusovac je, iako nerado jer mu apsolutno ništa nisu trebali, pod pritiskom vrha svoje partije, u postizbornu koaliciju uzeo oprobane i dokazane političke šegrte DPS - SD i HGI. Svijet je, iz njegovog ugla prije dvije godine izgledao tako mirno i ružičasto...

Dvadeset i četiri mjeseca nakon ovog istorijskog trijumfa, Kusovčev politički svijet se polako, ali sigurno raspada. Jedan mali i uspješan grad koji je zahvaljujući skromnosti (čitaj: škrtosti, odnosno nesposobnosti) dva njegova DPS-prethodnika na čelu lokalne uprave, imao prepunu kasu i čak blagi manjak radnika u Opštini, Kusovac je za dvije godine doveo na prag insolventnosti, jer je neštedimice prosipao novac iz budžeta na partijsko zapošljavanje i udomljavanje potpuno nepotrebnih novih kadrova. Njegova nova „široka, ali plitka i efikasnija“ organizacija lokalne uprave, gdje je više nego duplirao dotadašnji broj sekretarijata, direkcija i službi kojih sada ima ukupno 18 (ni da je Tivat megalopolis ranga Njujorka ili Šangaja), rezultirali su porastom broja radnika Opštine sa 77 na čak blizu 200 i ogromnim rastom izdataka iz gradskog budžeta za plate i troškove administracije!

Pri popunjavanju tih brojnih novih radnih mjesta Tivat je doživio svojevrsni drugi val fašizma nakon onog iz 1941-45. jer ko nije imao člansku kartu DPS ili tek ponegdje, eventualno, SD i HGI, nije mogao ni da primiriše na „objektivnim i zakonitim konkursima“ crtanim i sprovedenim za DPS-partijske uhljebe kojih je sada prepuna Opština, ali i Komunalno, Vodovod, Centar za kulturu, Muzej i galerija, Sportska dvorana. Koliko je to činio on sam sa lokalnog, toliko je Kusovac u sprovođenju ovog svojevrsnog aparthejda po političkoj osnovi, imao nalog i doprinos vrha DPS jer mnogi Tivćani i danas nabrajaju imena novih i „sposobnih“ radnika Opštine i lokalnih preduzeća i ustanova koje je „za ruku“ u Tivat sa sjevera doveo Johnny Wiessmuller sa Lima...

U međuvremenu, osim gradskih finansija, „izgoreo“ je i Kusovčev odnos sa najbližim saradnicima - prvenstveno gradonačelnicom dr Snežanom Matijević koja mu je 2016. i nosila izbornu listu. Tikva je definitivno pukla nakon što je gradonačelnica, na par posljednjih sjednica SO, javno demonstrirala - za nekog ko dolazi iz DPS - apsolutno neuobičajenu iskrenost i odlučnost. Odbila je da potpiše ugovor koji su joj pripremili Kusovac i njeni najbliži „saradnici“ da se Porto Montenegru potpuno nezakonito i bez ikakvog osnova oprosti 5,6 miliona eura dugova koje od njih potražuje Opština, a zatim je javno učinak vlasti kojoj je formalno na čelu u ostvarenju kapitalnih projekata Matijevićka ocijenila kao „ravan nuli“. Priličan javni šamar za doktora ekonomije Kusovca koji je sa sjednice OO DPS sredinom decembra samouvjereno i bez da se zacrveni, saopštio da je “od izbornog programa partije koji je ponuđen građanima 2016. godine dosad realizovano čak 80 odsto aktivnosti”. Kusovac pritom, zvanično, i dalje živi u svijetu u kome su i Matijevićka i svi ostali Tivćani koji ni danas ne vide, prema šefu tivatske DPS, 80 odsto realizovanog predizbornog programa: dnevni centar za djecu sa posebnim potrebama, MR 1 saobraćajnicu za Lušticu, kanalizaciju u Donjoj Lastvi i Lepetanima, kružne tokove i bulevar kroz Tivat, rezervoare za vodu u Gradiošnici i Đuraševićima, novi vodovod do Solila, servisnu zonu u Gradiošnici, uređenu obalu u Donjoj Lastvi…

Sada tim istim građanima doktor ekonomije i mag marketinga Kusovac, pred predsjedničke izbore opet treba da proda rog za svijeću kako bi ispunio novu naredbu što ju je ovih dana zaprimio iz Podgorice-DPS da za svog kandidata Mila Đukanovića u Tivtu obezbijedi 4.000 sigurnih glasova, SD 800, a HGI 500. Da u tome uspije, pored dva već postojeća koordinatora DPS za Tivat, Gorana Jevrića i Predraga Nenezića, vrh partije je Kusovcu poslao i još jedno pojačanje u vidu „specijalnog koordinatora za predsjedničke izbore“, Zarije Franovića iz Bara. Svi oni zajedno treba da „prikrpe brod“ i održe privid normalnosti prilika u DPS Tivta dok priđu predsjednički i serija lokalnih izbiora u desetak gradova do kraja maja. A potom, pored već viđene smjene ili iznuđene ostavke gradonačelnice Matijević, DPS Tivta će se nositi i sa činjenicom da će ga možda napustiti i koalicioni partneri SD i HGI koji nisu nimalo zadovoljni činjenicom da ih Kusovac marginalizuje u donošenju odluka u Opštini, kao i zbog toga što su se sa većim koalicionom partnerom već razišli u mišljenjima oko dvije izuzetno bitne stvari - statusa aerodorma Tivat i oprosta komunalija Porto Montenegru.

No, narastajuće muke po Kusovcu nisu samo u domenu njegove različite percepcije stvarnosti u odnosu na ostatak žitelja Tivta. Pasije po doktoru Siniši posebno su se intenzivirale od Nove godine od kada je Kusovac “pucao sam sebi u nogu”, uzevši pod vrlo kontroverznim okolnostima i uz diskutabilnu dokumentaciju, stambeni kredit od 52.000 eura iz Opštine u kojoj je funkcioner. Pri tom je pokazao neočekivan deficit razumnog i na intelektualnim postulatima zasnovanog djelanja, mjerljiv onom koji stalno iskazuje žovijalna družina likova okupljenih u odborničkom klubu DPS Tivta koji bi (čast izuzecima) kada im se naredi, izglasali i sopstveno smaknuće. Da li je i Kusovac politički sebe “smaknuo” ovakvim uzimanjem kredita koji mu ne treba za ono za što ga je zvanično dobio, ili pak svojom ulogom u pokušaju nanošenja milionske štete gradu preko komunalija za Porto, pokazaće vrijeme. I Tužilaštvo.

( Siniša Luković )