Želio sam da izbjegnem naš estetski mazohizam

Beogradski glumac Dragan Bjelogrlić, poznat po brojnim ulogama u domaćim filmovima i TV serijama, predstavio se nedavno i kao reditelj. Nakon beogradske i novosadske premijere, njegov rediteljski debi, dugometražni igrani film “Montevideo, Bog te video” premijerno je prikazan i u Podgorici.

Filmsku priču o uspjehu srpskih fudbalera na Prvom svjetskom prvenstvu u fudbalu, održanom u Urugvaju 1930, od beogradske premijere u Sava centru pa do dans pogledalo je trista hiljada ljudi, a o podgoričkoj premijeri, svom rediteljskom iskustvu kao i o budućim planovima, Dragan Bjelogrlić govori za “Vijesti”.

"Premijera u Podgorici bila je uzbudljiva i dirljiva. Ekstremna stvar desila se na beogradskoj premijeri kada je film doživio najduže ovacije u istoriji Sava centra. Slično uzbuđenje podijelio sam i sa publikom u Podgorici.

Nisam očekivao da će se reakcije publike bitno razlikovati od onih u Novom Sadu ili Beogradu, gdje je film do sada prikazan. Ne volim premijere u tim multipleksima, tržnim centrima, više sam za projekcije u svečanim salama ili starim bioskopima, ali ako je to jedini način da film dođe do publike, onda i nemate puno izbora."

Kako ste se odlučili da filmski oblikujete jednu ovakvu priču nastalu po motivima istoimene knjige sportskog novinara Vladimira Stankovića?

" Kada sam počeo da radim ovaj film došao sam do zaključka da najljepše priče iz naše davne ili savremene istorije nisu ekranizovane, nikada nisu našle svoje mjesto na filmu. Najveća književna djela napisana na srpskom jeziku, uz nekolicinu časnih izuzetaka, nikada nisu doživjela svoju ekranizaciju. Zašto? Nekim čudnim spletom okolnosti kod nas se uvijek pričaju one najgore.

Evidentno je da postoji taj estetski mazohizam, uvijek tražimo i bavimo se nekim zlom u nama kao da nas te dobre i pozitivne priče ne dotiču. Kada su mi producenti došli sa ovom pričom, shvatio sam da ona može da bude divna jer je taj događaj, to vrijeme, zaista posebno. Priča mi je dozvolila da u nju unesem sve svoje najpozitivnije emocije. U svemu tome sam vidio šansu za moj rediteljski debi.

Uz Ranka Božića saradnik ste na scenariju koji potpisuje Srđan Dragojević. Koliko je bilo zahtjevno raditi na scenariju, s obzirom na to da je ostvarenje “Montevideo, Bog te video” snimljeno i kao TV serija?

"U scenariju su bili dosta precizni odnosi. Naravno, konstanatan razgovor sa glumcima zahtijevao je brisanje nekih nejasnoća. “Montevideo, Bog te video” je sniman i kao serija od devet epizoda, i kao film, što nije baš čest slučaj.

To je zahtijevalo dva scenarija. Određene scene su imale dvije verzije, filmsku i onu za seriju. To je tražilo jedanu određenu koncentraciju i kontinuiran rad tako da sam sa scenaristima, paralelno dok sam snimao, stalno imao nove zahtjeve za nove scene, za dopisivanje. To je bio jedan dugotrajni rad za koji mogu reći da je mnogo kompleksniji od glume."

Opširnije u štampanom izdanju...

( Jelena Pavićević - Tatar )