Mersija prošlost čuva na aluminijumskoj foliji
Mersija Čuturić već deceniju pravi umjetnička djela na jedinstven način i do skoro je bila jedina u Crnoj Gori koja to radi na takav način
Pljevljanka Mersija Čuturić izrađuje prava umjetnička djela na aluminijumskoj foliji i do skoro je bila jedina u Crnoj Gori koja to radi, iako se ovim hobijem bavi više od deset godina.
Njene radove, koji odišu tradicijom, sadašnjim i prošlim vremenima, prvi put mogli su da vide Pljevljaci na izložbi koju je u Domu kulture organizovala Umjetnička galerija “Vitomir Srbljanović”.
Za desetak godina koliko se bavi tim poslom, uradila je preko 200 slika, koje najčešće poklanja prijateljima, a manji dio i proda.
Najčeši motivi na njenim slikama su mrtva priroda, levhe (kaligrafski ispisani citati iz Kurana), pejzaži, stare pljevaljske kuće i predmeti, džamije, manastiri, most na Tari, cvijeće.
Ljubav prema neobičnom zanatu rodila se nakon završetka šestomjesečnog kursa u Sarajevu.
“Sve što mi padne na pamet mogu da odradim ovom tehnikom”, ističe šezdeset trogogodišnja Mersija koja, nakon smrti supruga, penzionerske dane provodi u Pljevljima i Odžaku, selu nadomak grada. Često otputuje kod djece koja već duži niz godina žive u Švedskoj.
Ističe da bi se od ovog posla moglo dobro zaraditi jer ljudi vole ono što ona radi, ali da mnogi zbog slabe platežne moći nisu u mogućnosti da kupe neke od njenih radova.
“Od ovoga posla moglo bi da se dobro zaradi, ali je nažalost malo ljudi koji imaju novca da sebi nešto priušte. Ovo je skupa metoda rada. Boje su skupe, a 10 metara folije koju koristim košta 50 eura. Gdje god da odem, sa sobom nosim materijal i radim svoje slike. Ušla sam u fazu kada ne mogu, a da ne radim ovaj posao”, ističe Čuturić.
Zavisno od veličine, slike prodaje po cijeni od 25 do 100 eura. Materijal koji koristi, aluminijumsku foliju nabavlja u Sarajevu jer se u Crnoj Gori ne može nigdje kupiti s obzirom da se radi o malo debljim aluminijumskim folijama od onih koje se koriste u domaćinstvu.
Mersija kaže da joj za izradu jedne slike treba dosta vremena, ali da uspijeva da svaki dan dio svog vremena posveti svom hobiju.
“Prvo nacrtam motiv koji želim da mi bude na slici. Potom bockam posebnim šilom, a takozvanom gumicom izvlačim ispupčenja. Nakon toga, dva puta sliku nalijem tutkalom sa druge strane, kako bi dobila na čvrstini, a potom nanosim treći sloj, kojim sliku lijepim za podlogu. Izrada slika na ovaj način je zahtjevan posao. Za najmanju sliku mi je potrebno četiri do pet dana”, tvrdi Čuturić.
Ističe da je uz pomoć te tehnike uspjela da sačuva mnoge stare i odbačene stvari, dajući im novi život i novu vrijednost.
( Goran Malidžan )