Čovjek koji se buni je na ivici
Komad je inspirisan je tekstovima “Kotorski mornari” Fridriha Vulfa i “Četvrti ugao” Radoslava Rotkovića
Kraljevsko pozorište Zetski dom danas gostuje u Sarajevskom ratnom teatru sa predstavom ART GETO “Pobuna mornara” koja će biti izvedena večeras u 20 časova. Ideju i koncept predstave potpisuje Lidija Dedović, a predstava je nastala kao prvi proizvod interregionalnog projekta ADNICH, koji pripada pretpristupnim IPA programima.
Reditelj Diego de Brea potpisuje i adaptaciju, vizuelni identitet predstave, fotografiju i izbor muzike.
Glume: Srđan Grahovac, Atanas Atanasovski, Omar Bajramspahić, Mak Čengić, Valentin Kostadinovski, Peđa Marjanović, Romano Nikolić, Marko Todorović, a ekipu predstave čine još i sopran iz Albanije Gjylie Pelingu, samostalni producent i filmski rediteljChris Lloyd koji je radio i na fotografiji, nezavisni filmski i TV reditelj i snimatelj Francesco Di Mauro.
Premijera predstave bila je u avgustu kod školskog broda Jadran u Tivtu.
Komad je inspirisan je tekstovima “Kotorski mornari” Fridriha Vulfa i “Četvrti ugao” Radoslava Rotkovića.
“Na ovaj način, Kraljevsko pozorište, kao lider evropskog projekta Adnik, Interreg IPA, u saradnji sa partnerima iz Italije i Albanije, daje zamajac za nove tendencije u kulturi, iznalazeći tako nove načine očuvanja nematerijalne kulturne baštine, čuvajući od zaborava bitne istorijske događaje”, navodi se u saopštenju Kraljevskog pozorišta.
Oni dodaju da je takva priča o mornarima čija se stogodišnjica obilježava upravo ove godine. Reditelj ističe revolucionarni karakter kako predstave, tako i događaja kojim je komad inspirisan.
Mladići su se na surovoj zimi pobunili za mir, ravnopravnost i protiv gladi. Samo tri dana trajala je njihova pobuna, ali zapamćena je kao simbol otpora malog protiv velikoga, slabog protiv jačega. Predstava ipak ne aludira samo na prošlost, a kako De Brea objašnjava, “politika je ta koja tjera ljude do krajnjih granica i u tom smislu je ovaj tekst veoma aktuelan”.
“Često se revolucija tumači kao junačko djelo, a u stvari to je situacija na elementarnom rubu, zatvorena, bez izlaza i mogućnosti da je čovjek izdrži. Jer čovjek koji se buni nije revolucionar, već je na ivici. I onda puca. Kao balon. Politički, ekonomski, multinacionalni sistemi današnjice proizvode ugodna stanja kako bi stvorili kontrolisane revolucije, podobne za modeliranje i zaustavljanje. Današnja civilizacija čini sve da ljude učini pasivnim i uvijek pronađe ventile da ih zadrži u udobnosti, kako ne bi reagovali. A u stvari baš ta reakcija, ta eksplozija, taj kolaps u čovjeku, taj salto -motale, ta graničnost je možda ono što je najzanimljivije… tu više nema skrivanja, već se otvaraju oni najistinitiji dijelovi u čovjeku kada je osjetljiv i kad pati. U tom tenutku on skida masku i pokazuje se kao čovjek“, kazao je režiser Diego De Brea.
On ističe da su u ovom procesu esencijalni bili zadaci - krajnje intenzivna upotreba tijela kao oruđa, fizis kroz koji se dolazilo do suštine. Kako je objasnio, glumci su imali pred sobom zadatak da uđu u stanja koja ne poznaju: predsmtni strah, žeđ, glad, u situaciju bezizlaznosti, stanje zatvorenosti u kavezu...
( Jelena Kontić )