Ko kontroliše rad psihoterapeuta u Crnoj Gori?

Iako psihoterapeuta u Crnoj Gori ima, ova profesija nije pravno regulisana.

„Ono što vi dobijete kao psihoterapiju, odnosno uslugu koju vam osoba pruža, ni ta osoba sama ne zna da li je u skladu sa standardima koje propisuje država, jer ti standardi nisu propisani. Ne postoji zakon niti pravila o tome ko ima pravo da sprovodi psihoterapiju i na osnovu koje vrste škole da sprovodi psihoterapiju“, kazao za TV Vijesti psiholog Radoje Cerović.

Cerović kaze da se ova situacija može početi rješavati kroz Zakon o psihološkoj djelatonsti, čije je usvajanje iniciralo Udruženje psihologa Crne Gore.

Predsjednik udruženja, Radiša Šćekić, ističe da bi zakonom trebalo definisati uslove za bavljenje psihološkim profesijama, te da se u tom slučaju psihoterapijom ne bi bavio ko poželi i to bez ikakvih sankcija.

„Psihoterapija će biti regulisana tako da će Udruženje psihologa odlučivati o tome ko može da dobije licencu i ko se može baviti u Crnoj Gori poslom psihoterapeuta, jer ima dosta ljudi koji se bave, nazovi bave psihoterapijom, to je jako opasno koji su dobili neke sumnjive licence, od nekih raznih kouča, neke kratkoročne obuke i sad su oni odjednom psihoterapeuti“, navodi Šćekić.

Prema podacima Ministarstva zdravlja iz 2017. godine, u Crnoj Gori je registrovano 19.248 osoba sa poteškoćama u domenu mentalnog zdravlja. U čak 12 opština nema psihologa na nivou primarne zdravstvene zaštite, dok na 15 hiljada stanovnika, Crna Gora ima manje od jednog psihologa.

Nešto više je psihijatara i neuropsihijatara. Ima ih 55 odnosno 1,33 na 15 hiljada stanovnika. I često su oni ti koji su prva prihološka pomoć.

„Sistem pomoći u domenu mentalnog zdravlja, to se zasniva na jednom vrlo rudimentalnom medicinskom modelu, u kojima imate psihijatre i nemate ništa više, koji vam prepišu to što vam prepišu, obično su veoma prebukirani, nikakvu drugu formu sistematske pomoći vi nemate, uključujući i psihoterapiju, tako da građanima ne ostaje ništa osim da koriste ništa više osim onog što im donosi olakšanje barem na neko vijeme.“

„Nije dovoljno stručnjaka. To ne znači da smo mi zemlja sa više ili manje problema kada se radi o mentalnom zdravlju od zemalja koji su u regionu ili Evropi, nego znači da imamo mali broj ljudi koji možemo uključiti, a imamo izuzetno dobre i kvalitetne ljudi“, ocjenjuje Šćekić.

Smjernice za mentalno zdravlje zasnivaju se na dva stuba- farmakoterapiji i psihoterapiji.Farmakoterapija funkcionise u okviru javnog zdravstvenog sistema, a krajnji je trenutak da profunkcionise i druga neophodna karika u ovom lancu , upozoravaju nasi sagovornici.

Trenutno ispaštaju pacijenti, i to u trenutku kada depresija jedan od najčešćih psihičkih poremećaja današnjice ide prema samom vrhu svih bolesti.

( Alisa Hajdarpašić )