Una cosa da Savićević
Na današnji dan prije tačno 25 godina, oslabljeni Kapelov Milan je u finalu Lige šampiona ponizio Krojfovu Barselonu (4:0), tada ogromnog favorita. Utakmica karijere Dejana Savićevića, koji je postigao jedan od naljepših golova u finalima Kupa i Lige šampiona
Početak i sredina 90-ih godina prošlog vijeka. Trendove u Italiji, tada najjačoj fudbalskoj zemlji, pa i u Evropi, diktirao je Milan, prvo Sakijev, pa Kapelov...
Sa Don Fabiom na klupi, “rosoneri” su nastavili put koji su trasirali Sakijevi Holanđani, osvojili tri uzastopna “skudeta”, od 1992. do 1994. godine, odigrali 58 utakmica bez poraza u Seriji A, što je najduži niz svih vremena.
Paralelno, tih se godina u Španiji stvarao kult Barselone, uz filozofiju totalnog fudbala, koju je sprovodio Johan Krojf, i igru kakva do tada nije viđena na evropskim terenima. Katalonija je i 1992. dočekala prvu titulu prvaka Evrope.
Kako su Krojfove izjave motivisale Milan
Dva giganta našla su se na fudbalskom “bojnom polju” prije tačno 25 godina, 18. maja 1994. u Atini, u finalu Lige šampiona.
Zamišljen i projektovan kao meč koji bi trebalo da promoviše Barsu u neprikosnovenog vladara, atinski okršaj se pretvorio u veličanstveni trijumf Milana, sa potpisom - Dejana Savićevića, ali i u kraj mita o prvom fudbalskom “timu snova”. Zapravo, u njegov totalni krah.
Barselona je do finala došla na impresivan način, sa najboljim napadačkim tandemom tog vremena, Romario - Stoičkov.
Milan je, takođe, bio siguran do Atine, ali uz visoku cijenu - u finalu pravo nastupa, zbog kartona, nisu imala dvojica stubova Kapelovog tima i njegovog stila, dvije defanzivne stijene, Barezii Kostakurta.
Na jednoj strani, dakle, napadači koji siju strah, na drugoj odbrana bez dva najbolja igrača.
Dalje, Kapelo nije mogao da računa na Van Bastena (cijelu sezonu je preskočio zbog povrede, brzo je i završio karijeru), te Lentinija, tada najskuplje plaćenog igrača svih vremena.
Razigrana Barsa protiv desetkovanog Milana bila je izraziti favorit, i to nije krila.
- Bolji smo, igramo brže i iskusniji smo nego što smo bili u finalu 1992. Milan nije ništa posebno. Naša igra bazira se na napadu, njihova na odbrani - rekao je Krojf uoči finala.
Da bi ilustrovao razliku, slavodobitno je konstatovao da je Barselona kupila gol-mašinu Romarija za isti novac za koji je Milan doveo Marsela Desajia.
- To sve govori.
- Uvrijedio nas je, motivisao. Možda bi bilo drugačije da nije bio tako prepotentan - otkrio je kasnije Bili Kostakurta.
Krojf, jedan od najvećih fudbalskih umova i na terenu i van njega, očito je nesvjesno napravio kobnu grešku...
- Mi nismo došli u Atinu da se borimo za pehar, već samo da ga uzmemo - otkrio je mnogo godina kasnije Karles Reksač, tadašnji Krojfov asistent.
“El Mundo Deportivo” je pisao da je Barselona “u najboljem trenutku u istoriji”, a da igra protiv “najslabijeg Milana u Berluskonijevoj eri”.
Za to vrijeme, Kapelo je tražio rješenje. Formirao je novi tandem centralnih defanzivaca, Gali - Maldini, iako se vjerovalo da će Desaji mijenjati Barezija ili Kostakurtu.
Odlučio je da od šestorice stranaca za finale prijavi, pored Desajia, balkanske majstore Savićevića i Bobana, a van tima ostavi Papena, Brajana Laudrupa i Radučojua.
Kapelu laknulo kad je vidio da nema Laudrupa
Sa druge strane, Krojf je morao da se odrekne jednog od četvorice, a otpao je Mihael Laudrup, navodno zbog Krojfove sujete, jer je sjajni Danac odbio da potpiše novi ugovor sa Barsom.
- Kada sam vidio da nema Laudrupa, laknulo mi je. On je bio moj najveći problem - pričao je Kapelo.
Oslabljeni, ali motivisani, te taktički do perfekcije pripremljeni Milan, te atinske noći održao je lekciju fudbala “letećoj” Barseloni.
Danijele Masaro je sa dva gola do poluvremena najavio iznenađenje, da bi početkom nastavka nesvakidašnji talenat crnogorskog Genija zaslijepio cijelu Evropu - Savićević je postigao jedan od najljepših golova svih vremena u finalima Kupa i Lige šampiona, nezaboravnim lob udarcem poslao je loptu iza leđa Zubizarete.
- Kad sam udario loptu odmah sam vidio da je gol. Tri puta mi se to dogodilo u karijeri, to sam osjetio još na mečevima protiv Žalgirisa i Zemuna sa Zvezdom - rekao je Savićević.
- Od Savićevića su uvijek mogle da se očekuju nezamilive stvari. U toj situaciji, većina igrača bi krenula sa loptom naprijed, a on je izveo spektakularan udarac, koji je ušao u istoriju. Bila je to - Una cosa da Savicevic (italijanska fraza, koja bi mogla da se prevede kao - Savićevićev način) - rekao je svojevremeno Kapelo.
- Svim mojim igračima bih dao desetke, a za najboljeg bih proglasio upravo Savićevića.
Bio je najblistaviji trenutak njegove utakmice života.
- Predsjednik (Silvio Berluskoni) mi je u Milanelu, nekoliko dana pred meč, rekao: ‘Dejane, to si genije našeg tima’. Nemoj da nas iznevjeriš. Mislim da ga nisam iznevjerio - gol i pobjedu posvećujem njemu - govorio je Savićević.
Do kraja je Desaji četvrtim golom potpuno ponizio rivala za konačnih 4:0.
Kraj mita o Barsinom “timu snova”
A šta se dogodilo sa Barselonom tokom 90 minuta, gdje su bili Romario i Stoičkov? Izgubljeni u Milanovom “kavezu”.
- Nismo igrali loše. Nismo uopšte igrali - rekao je namračeni Krojf.
- Mrtva tišina. Krojf je ušao u svlačionicu, pogledao nas i izašao - pričao je Karles Reksač.
Atinski nokaut toliko je uzdrmao Barselonu da je umalo ispustila i titulu u Španiji. Samo spletom okolnosti je postala prvak, četvrtu godinu zaredom - da je Miroslav Đukić postigao gol iz penala za Deportivo u 90. minutu duela sa Valensijom, tim iz La Korunje bi postao šampion.
Posljedice poraza od Milana bile su, ipak, osjetne. Do kraja Krojfove trenerske ere (1996), Barsa više nije osvojila trofej, svlačionica je podijeljena, legendarnom Zubizareti nije ponuđen novi ugovor, iako je bio obećan, Mihael Laudrup je otišao u Real, a Romario iz Brazila, nakon osvajanja Svjetskog prvenstva, poručio:
- Ili ja, ili Krojf.
Milan je i godinu kasnije došao do finala, ali se tada nije izborio sa ulogom favorita. Bez povrijeđenog Savićevića, “rosoneri” nisu mogli protiv Ajaksovog nesvakidašnjeg talenta...
( Aleksandar Radović )