Daleko od pacijenata IV

Dok u Fondu zdravstva (FZ) broje milione za popijene ljekove i iz KCCG se hvale milionima uloženim u razvoj ove najveće zdravstvene ustanove, Ministarstvo zdravlja (MZ) se bavi “zamračenim terminima” u kompjuterima.

Drastičan rast potrošnje ljekova u oblasti kardiovaskularnih bolesti i mišićno koštanih oboljenja je za brigu, jer su maltene svi građani oboljeli živeći u socioekonomskom ambijentu koji im ne omogućava zdravu ishranu i zdrave stilove života. Oni koji decenijama upravljaju državom o kvalitetu života stanovništva pričaju prazne priče.

Problemi oko elektronskog zakazivanja specijalističkih i subspecijalističkih pregleda u KCCG i opštim bolnicama (OB) su očekivani, jer je naš zdravstveni sistem teški “hronični bolesnik”. U konkretnom slučaju se specijalistima i izabranim doktorima iz MZ nameću tehnička rješenja, a upravo su oni ti koji najbolje znaju kako sistem treba da funkcioniše. Oni i pacijenti!

Problem nad problemima jeste deficit doktora medicine na svim nivoima zdravstvene zaštite, o čemu objektivno izvještava Sindikat doktora medicine, zbog čega kompjuterizacija škripi, sa uvozom ili bez uvoza ljekara iz inostranstva.

Veći problem od “zamračenih termina” jeste periodično zatvaranje termina. U mnogim ambulantama KCCG odavno su termini popunjeni do kraja juna, a za kasnije nema upisivanja. Izabrani doktori prave spiskove da bi, nakon otvaranja termina, zakazali preglede, pa rijetko koji pacijent može kontrolu obaviti na vrijeme. Zar doktori subspecijalisti ne mogu imati autonomiju da svojim višegodišnjim hroničnim pacijentima kontrolni pregled zakažu u ambulanti, kao što je rađeno nekada?! Ne samo prvi kontrolni pregled!

Niko iz MZ se ne osvrće na primarnu zdravstvenu zaštitu, čija desetogodišnja reforma nije dala očekivane rezultate. Naprotiv! Opet je glavni problem nedovoljan broj specijalista. Mali broj izabranih doktora ima upisane pacijente, dok su svi drugi prolaznici na putu ka specijalizaciji, koji rade po starom sistemu. Ne dozvoljavaju da budu izabrani, niti ima telefonskog zakazivanja termina, što uzrokuje gužve i duga čekanja. Broj pacijenata starijih od 80 godina je u stalnom porastu, pa drastično raste potreba za kućnim posjetama.

Tu se postavlja pitanje opravdanosti ukidanja službi kućnog liječenja? U Nikšiću smo imali organizovanu Službu kućnog liječenja (dobitnicu Nagrade oslobođenja Nikšića) u kojoj je radilo dvoje specijalista - opšte medicine i internista. Brinuli su o starim, nepokretnim i pacijentima u terminalnoj fazi bolesti. Danas svi izabrani doktori povremeno odlaze na teren, dok ih pacijenti čekaju u čekaonicama. Nadležni u FZ i MZ se hvale skupom dijagnostičkom opremom, a pacijenti u kućnim uslovima nijesu u mogućnosti da urade EKG? Nedavno je CDM portal objavio tekst pod naslovom “Najteži pacijenti prepušteni porodici”, a u Master planu razvoja zdravstva 2010-2013. među glavnim ciljevima stoji “implementiranje sveobuhvatnog programa razvoja palijativnog zbrinjavanja na nacionalnom nivou”…

“Bojimo se da dok Ministarstvo elektronski uredi zakazivanje pacijenata, neće biti ni ljekara ni ustanove u kojoj će dobiti zakazanu zdravstvenu uslugu” (dr Milena Popović-Samardžić, predsjednica SDMCG u intervjuu za “Monitor”).

( Milojka P. Perović )