Prirodne ljepote i hrana - aduti Kolašina

Kolašin je zvanično zimski turistički centar, ali i ljeti može da ponudi mnogo toga i probirljivijim gostima, tvrde mještani koji vole i poznaju svoj rodni grad.

Manje ili više afirmisane prirodne ljepote, kulturno-istorijski spomenici i kvalitetna gastronomska ponuda, objašnjavaju oni, razlozi su zbog kojih bi u Kolašin trebalo česće dolaziiti i ostajati duže.

Planinski vodič Željko Pejović kaže da su pet top destinacija tog kraja - kanjon Mrtvice u proljeće, izvor rijeke Morače, prašuma Biogradska gora, Regionalni park Komovi i kanjon Bogutovski potok.

“Sve su to mjesta gdje turisti ne mogu ostati ravnodušni. Obiluju šumom i vodom, a to su najbolji faktori za opuštanje i uživanje. Vodič sam dugo i uvjerio sam da su ta mjesta sve zanimljivija turistima i počinju bivati poznata na turističkoj mapi i Kolašina i Crne Gore”. Ljepote Bobutovskog kanjona, kaže on, dugo je bila nepoznata. Kanjon obiluje vertikalama, a dio koji ostavlja bez daha je ogromna galerija, gdje se obje strane kanjona skoro spajaju. Originalne preporuku turistima ponudio je novinar Dražen Drašković, koji tvrdi da kolašinska top-turistička priča ima nekoliko “manje poznatih adresa“.

“Prije svega, sportska dvorana, u kojoj je, sparnim danima, temperatura 18 do 20 stepeni. Idealna za pripreme, za sportski turizam. Turisti mogu da uživaju gledajući treninge reprezentacije Crne Gore, evroligaša Asvela i Budućnost Volija. Svi oni će ovoga ljeta biti na pripremama u Kolašinu. Zatim, glavna kolašinska ulica. Ne zna se kada je atraktivnija tokom ljeta - ujutro kada se kafeniše, oko podne kada se ‘referiše’ ili uveče kada se uzdiše za koracima korzoa”.

Kapetanovo jezero je, takođe, njegova preporuka, zbog “vode plave kao kamen u Rovcima“, ali i krčma Trešnjevik, na granici između Kolašina i Andrijevice.

U toj krčmi u planini, kaže Drašković, od domaćina Sava Lekića, mogu se slušati zanimljive priče o susretima sa češkim i poljskim planinarima, dok je pogled uprt u Štavnu i Komove. “Turistički kurg“, koji bi podrazumijevao polazak iz Kolašina, pa planinom Bjelasicom, preko Bendovca, Dolova Lalevića, do Biogradskog jezera, a zatim dalje Jadranskom magistralom, smatra on, bio bi turistima atraktivan.

Preporučuje i obavezne pauze u restoranima “Dobre vode“ ili “Raj na Tari“.

Kolašin je zanimljiviji ljeti nego zimi, tvrdi rukovodilac Kulturno-umjetničkog društva “Mijat Mašković“ Davor Sedlarević. Rodni grad bi turistima, smatra, najbolje turistima predstavio ako bi im omogućio da vide Biogradsku goru, manastir Morača i Ćirilovac, pješače do etno kuća na planinama i uživaju u ljetnjoj ponudi dva ski-centra.

“Duhovnom, istorijskom i kulturnom vrijednošću, manastir Morača je jedan od simbola cijelog kraja, a Ćirilovac se kao relativno ‘noviji’ već dobro pozicionirao sa svojim prepoznatljivim, malo i mističnim, duhovnim sadržajem. Naše planine nijesu previsoke i samim tim dostupnije su turistima koji nijesu fizički pripremljeni za razne napore. Raduje sve veći broj kvalifikovanih vodiča, te se pored pješačenja može organizovati i kampovanje, jahanje konja i slično...“.

Za one koji vole malo više adrenalina, preporučuje, prije svega, kanjon Mrtvice. Osnivač Sportskog flaj fišing kluba “Maniro“ Mile Lazarević kaže da ljeti nikako ne treba zaobići Pešića jezero i katun Ječmen do na Sinjavini.

“Pešića jezero preporučujem i zbog nesvakidašnje ljepote i zbog legendi koje su vezane za njega. U neposrednoj blizini su i katuni i mještani, koji znaju dosta o istoriji tog kraja. Katuni na Sinjavini su posebni po mnogo čemu, a turistima mogu biti zanimljivi zbog tradicionalnog načina života tamošnjih stočara”.

Od kačamaka i cicvare, do borovnica iz sopstvene šake

Nepravedno se za kolašinsku gastronomsku ponudu vežu samo kačamak i lisnati sir, tvrde sagovornici “Vijesti“.

Pejović objašnjava da kvalitet i raznovrsnost hrane tog kraja uvijek izazovu oduševljenje turista.

Pored kačamaka i cicvare, turisti najviše vole pastrmku, jagnjetinu, teletinu ispod sača. Drašković bi gostima, pored bogate ponude u restoranima, ponudio i “zalogaj ili gutljaj na planini“.

“Na planini je sve to drugačije, ukusnije, jedinstvenije... Evo i preciznije preporuke - borovnice iz sopstvene šake. U krčmi Trešnjevik ponudiće vam najukusnije parče ‘ljeba i sira“.

Lazarević tvrdi da turisti iz Kolašina ne bi trebalo da odu dok ne probaju jagnjetinu kuvanu u mlijeku ili priganice sa medom.

Do kanjona se lako stiže, a potom slijedi avantura

Pejović kaže da je prednost kolašinskih kanjona to što se do ulaza u njih lako dolazi automobilom.

Zadovoljavaju prohtjeve, tvrdi on, i zahtjevnijih poklonika kanjoninga. Među ljubiteljima tog sporta u svijetu, objašnjava vodič, uobičajena je podjela na kanjone bez i sa vodom. U kolašinskom kraju ima i jednih i drugih, a prednjače oni gdje je i voda jedna od prepreka. “Prepreke su brojne, počev od velikih vodopada, previše jakih struja, velikih gromada stijena koje su pale i prepriječile put, stabala koja su zatvorila kanjon, vrtloga…Izazovi su najzanimljiviji dio kanjoninga. To je sport koji, iako manje fizički zahtjevan nego alpinizam, traži stalnu mantalnu angažovanost - koncentraciju i rješavanje problema“.

( Dragana Šćepanović )