Strah preraste u nestvaran doživljaj

Nakon što je u Sloveniji i Italiji vidio veliki broj via ferrata, planinar, alpinista i gorski spasilac Budimir Backović iz Nikšića odlučio je da time obogati crnogorsku turističku ponudu.

Objašnjava da je riječ o osiguranim planinarskim stazama kojima se uz pomoć sajle i metalnih gazišta prelaze nepristupačne dionice i da se odlučio za Kotor i Durmitor, jer su to “dva epicentra morskog i planinskog turizma”.

“Sve je više kruzera koji dolaze da upoznaju Kotor i sve je više različitih individualnih ili malih grupa turista, mlađeg i starijeg doba, koji se zdržavaju u Kotoru od jednog do tri dana. Ovakvu aktivnost možete da isprobate u jednom danu u vremenskom intervalu od 2 sata, što vam ostavlja sasvim dovoljno prostora da se posvetite istraživanju starog grada Kotora i drugih aktivnosti koje vam ovaj grad nudi. A što se tiče Žabljaka, on je već odavno ‘glavna meta’ različitih ljubitelja prirode iz čitavog svijeta i s razlogom mnogi posjetioci ovaj predivni masiv porede sa Alpima”.

Ferrate su pogodne ne samo za profesionalne alpiniste, nego i za ljude prosječne fizičke spremnosti koji se ne bave aktivno planinarenjem i sportom.

“Via ferrata Durmitor se nalazi na stijeni Uvita greda koja je udaljena od Sedla deset minuta hoda, u samom srcu Nacionalnog Parka Durmitor. Start ferrate je na 2000 metara nadmorske visine, a završava se na 2198. Sa Uvite grede vidi se veliki broj vrhova planinskog masiva Durmitor kao i planina Vojnik, Skočiđevojka... Takođe, velika mogućnost postoji da ćemo vidjeti i neke od divljih životinja prepoznatljivih za Nacionalni park Durmitor, najčešće su to divokoze kojih na ovim prostorima ima najviše. Težina ove via ferrate je B/C kategorija. Visinska razlika je 200, a dužina 400 metara. Trajanje uspona je do dva sata, a spusta oko 30 minuta. Predstavlja osigurani čelični put u stijeni, što znači da stijene i planinske dionice koje su ranije bile neosvojive, ovim sistemom bivaju pristupačne. Sastoji se od metalnih gazišta postavljenih na određenoj distanci i kojim svi turisti mogu sigurno da se kreću, a duž kojih postoji postavljena čelična sajla o koju je svaki učesnik zakačen sa dva sigurnosna karabinera koja se nalaze na njegovom ili njenom pojasu, i koji predstavlja jedinstveni sigurnosni via ferrata sistem”.

Ističe da svaki učesnik prolazi dionicu uz pratnju instruktora, koji su i gorski spasioci, i da biva obučen na samom početku o toj vrsti slobodnog penjanja.

Naglašava da posjeduju sertifikate o sigurnosti i ispravnosti.

“Svaki učesnik prije početka uspona biva upućen u to šta je via ferrata, na koji način se koristi i kako da se ponašaju tokom uspona. Potrebno je da učesnici donesu treking patike, koje su pogodne za penjanje i trenerku. Obezbijeđen je alpinističkom opremom, sajlama i užadima, a pred uspon dobijaju kompletnu alpinističku i zaštitnu opremu”.

Dodaje da je u početku prisutan strah pogledom na stijenu, ali da tokom uspona sve preraste u neponovljiv doživljaj.

Backović dodaje da je zasad posjećenost bolja u Kotoru, zbog mogućnoti penjanja tokom cijele godine, ali da su najave i interesovanja za Durmitor - velika.

( Obrad Pješivac )