Ko se stidi državnih simbola

Zakonom o sportu, kojim su uređeni posebni društveni odnosi u ovoj oblasti,,,volšebno” je izostala imperativna stipulacija zakonske obaveze da sve državne sportske selekcije Crne Gore - svih uzrasta iz svih rangova, svi oficijelni članovi selekcija na međunarodnim sportskim manifestacijama, nastupaju sa državnim simbolom Crne Gore - grb ili zastava, na sportskim dresovima. Bez državnog simbola na dresu, takva sportska selekcija nema karakter državne selekcije, već je to selekcija određenog sportskog saveza Crne Gore - ius privatum, bez obzira na naziv države na dresu (Montenegro, Crna Gora).

Ugovor, kao izvor sportske obligacije, kojim se obavezuju sportski savezi da na opremi sportskih selekcija nose ambleme odgovarajuće svjetske i evropske federacije te znak sponzora ili proizvođača opreme, a bez državnog simbola, je, prema crnogorskom ustavno-pravnom sistemu i Zakonu o obligacionim odnosima, nevažeći ugovor - nepostojeći, jer je isključenje državnog simbola, kao javno-pravne ustanove iz ugovora ništavno, s obzirom na jurističku doktrinu nacionalnog i međunarodnog prava kojim su takvi ugovori res extra commertium, pa kao takvi i pravno nepostojeći, a uz to i nemoralni - nezakoniti, jer se isključuje simbol javnog prava kao državni simbol, što je povreda međunarodnog ugleda države! Dakle, mogu se nositi amblemi sportskih federacija i sponzora ali samo uz državni simbol Crne Gore. Upravo smo svjedoci da je ženska košarkaška selekcija Crne Gore na Eurobasketu 2019. (ostvarivši zapažen uspjeh) nastupila bez znaka jednog od državnih simbola. Čast je natupati u dresu sa državnim simbolom Crne Gore. Nastup bez njega je trgovina sa državnim identitetom kao simbolom crnogorske slobode, njenog državnog, nacionalnog i kulturnog identiteta, čime se rasprodaje državni ugled u korist komercijalnih interesa.

Ovo pitanje nije zakonski uređeno ni organskom legislativom u oblasti statusa upotrebe i zaštite državnih simbola, a s obzirom da se radi o stvari koja nije u isključivoj nadležnosti sportskih saveza ili COK-a, već se radi o pitanju koje se primarno odnosi na oblast nadležnosti i djelokruga državnih organa u sferi zakonodavnog uređenja pitanja o kojem je riječ, pa smo uvjereni da će nadležni državni resori prići zakonskog novelaciji radi harmoničnog uređenja ove zakonske praznine. Radi ilustracije do koje apsurdnosti može dovesti ova zakonska praznina može poslužiti hipotetički slučaj u kome se na jednoj sportskoj manifestaciji intonira državna himna u čast crnogorske sportske selekcije koja na svojim dresovima ne nosi neki od državnih simbola, a za ignorisanje (neustajanje) himne, gledalac može biti sankcionisan novčanom kaznom, pa se postavlja pitanje odgovornosti za ignorisanje državnih simbola na sportskoj opremi reprezentativne selekcije u kojoj vrši svoj nastup predstavljajući državu Crnu Goru bez njenih državnih simbola.

( Dr Čedomir Bogićević )