Senegal – Ko se boji “lava” još

Jedna od najtrofejnijih afričkih selekcija imala je tu “sreću” da prilikom žrijeba dođe u “grupu smrti”. Grupa H je po mnogima proglašena za najtežu, pogotovo zbog različitih košarkaških filozofija Kanade, Australije, Litvanije i Senegala.

Tim “Lavova” je učesnik Afrobasketa od samog osnivanja prvenstva od strane FIBE, i nakon Angole koja ima 11 titula prvaka, dijeli drugo mjesto najuspješnijih ekipa uz Egipat sa 5 titula prvaka “Crnog kontinenta”.

Najuspješnije doba Senegalaca, kada su bili ubjedljivo sinonim za afričku košarku su kraj 60-ih i 70- godine.

U Kazablanci na Afrokupu 1968. godine ekipu predvodi Aliun Diop, koji je igračku karijeriju proveo u Francuskoj, prije nego je preuzeo trenersku funkciju u Senegalu.

“Lavovi” su odigrali dobro u grupi (poraženi samo od Alžira), da bi u polufinalu prvo pobjedili tim Malija, pa potom domaćina Maroka u finalu.

Istorijskim trijumfom Senegal je obezbjedio prvi vizu za Olimpijske igre u Meksiko Sitiju 1968. godine.

To je bila prilika da se svijet upozna detaljnije sa afričkom košarkom, pošto nikada prije afrička selekcija nije igrala na nekom velikom takmičenju. Egipat se ne računa jer je on do sredine 50-ih godina igrao kao evropska selekcija.

Senegal i Maroko su na kraju završili turnir kao ubjedljivo zadnji, sa ogromnim razlikama su izgubili sve mečeve, i na kraju samo gora koš razlika je odlučila da je Maroko ipak posljednji na tabeli.

Slični scenario se ponavljao tokom 70-ih godina, Senegal bi dominirao na “crnom kontinentu”, ali bi na bilo kojoj većoj smotri bio topovsko meso.

U Dakaru 1997. godine osvajaju svoj posljednji Afrokup. Za razvoj košarke okrenuli su se i stranim trenerima, među njima selektor je jedno vrijeme bio i Sem Vinsent, bivši košarkaš Bostona i trener više evropskih ekipa, kao i Šarlot Bobketsa.

Najbolji nastup Senegalaca dogodio se na Mundobasketu u Španiji 2014. godine.

Predvođeni NBA centrom Gorgi Đengom, Senegalci prvi meč gube protiv Grčke da bi već u idućem savladali Portoriko.

Pravi podvig “Lavova” bio je trijumf nad Hrvatskom, sa kojom su sebi prvi put u istoriji obezbjedili eliminacionu fazu.

Tamo ih je dočekala Španija, domaćin, i “lavovi” nisu mogli puno protiv jedne od najjačih selekcija na svijetu.

Očekivalo se da će na tom talasu Senegal napraviti “bum” na košarkaškoj sceni ali to se ipak nije desilo.

“Lavovi” su ponovo dobili organizaciju Afrobasketa 2017. godine zajedno sa Tunisom, u nadi da će sa Đengom, Fajeom i ostalima moći da se ponovo okite titulom prvaka Afrike.

Senegal je igrao odličan turnir, prošao grupu bez i jednog poraza, ali ih je u polufinalu zaustavila ekipa Nigerije, tačnije iskusni košarkaš “tigrova” Ike Diogu.

Senegalci su na kraju morali da se zadovolje trećim mjestom.

“Lavovi” su odigrali lagano kvalifikacije, bez većih problema, ali pravi šok je uslijedio kada je objavljeno da najbolji igrač Gorgi Đeng propušta turnir.

Prva zvijezda tima: Moris Ndur

Košarkaš kojem je defanziva jača strana. Braneći boje UNIKS-a prošle sezone je proglašen za najboljeg defanzivca super jake VTB lige.

Od iduće sezone ćemo ga gledati u dresu Valensije, gdje će mu saigrač biti naš Bojan Dubljević.

Prednosti

Glavna prednost Senegala je brzina, tranzicija iz odbrane u napad, brze kontre.

Brzi visoki igrači, kakakv je Ndur, ili Ibrahim Fol Faje i Muhamed Faje (košarkaš Crvene Zvezde) dosta muke zadaju protivničkim igračima I teško ih je čuvati.

Mane

Koncept Senegala “raspao se” uslovno rečeno otkazivanjem Đenga, ali i braće Fall koji su bili na širem spisku. Tako je visok 229 cm, dok je Joušua nešto niži 223 cm.

Senegal je imao problema i sa selektorom pošto je Mustafa Gaje imenovan tik pred početak prvenstva.

( Luka Vlaisavljević )