Vijek trajanja rezervnih vojnih starješina i četvrt vijeka "Mostova prijateljstva"

Organizacija Rezervnih vojnih starješina je nastala 15. septembra 1919. na godišnjicu proboja Solunskog fronta

610 pregleda0 komentar(a)
Sa svečanosti u Nikšiću, Foto: Darko Međedović

Organizacija rezervnih vojnih starješina Crne Gore obilježila je vijek postojanja, kao i 25 godina „Mostova prijateljstva“, tradicionalne manifestacije u kojoj učestvuju strukovna udruženja iz Nikšića, Plužina, Vrbasa, Bečeja, Banja Luke i Prijedora. Svečanost je organizovana u Nikšiću, a rezervne vojne starješine su evocirale uspomene na, kako reče Branislav Pavić, predsjednik Organizacije rezervnih vojnih starješina Nikšić, “cijelo jedno poglavlje nenatrunjene oficirske časti, dospjelo iz onog juče u ovo danas”.

Organizacija Rezervnih vojnih starješina je nastala 15. septembra 1919. na godišnjicu proboja Solunskog fronta i prvi doživotni predsjednik bio je vojvoda Stepa Stepanović. Prvobitno se zvalo Udruženje rezervnih oficira i ratnika i kroz vijek postojanja sedam puta je mijenjalo ime.

“Mijenjala su se vremena, mijenjala se i organizacija. Dijelila je sudbinu jugoslovenskog društva, u miru i u ratu. Neda se zamisliti ni jedan period jugoslovenske stvarnosti bez rezervnih oficira. Od najsloženijih i najsuptilnijih vojnih i odbrambenih zahtjeva sa nivoa države, do najšire platforme opštenarodne odbrane i društvene samozaštite. Taj oficirski soj uvijek je bio i najbliži narodu i konkretnom čovjeku i građanima“, istakao je Pavić.

Prvi susreti rezervnih vojnih starješina organizovani su na Sutjesci 1971. godine i od tada su se svake godine, republike i autonomne pokrajine smjenjivale u domaćinstvu susreta. Posljednji u bivšoj Jugoslaviji održani su upravo u Nikšiću 1991. godine.

Podsjetio je Pavić da su “Mostovi prijateljstva” krenuli potpisivanjem povelje o bratimljenju sa Vrbasom, gdje su i održani prvi susreti krajem septembra 1995.godine, da se “bratsko kolo” tokom četvrt vijeka trajanja širilo i mijenjalo i da je prava šteta što nije brojnije.

“Za još neki grad iz Srbije, te iz Crne Gore. Ili za jedno Trebinje sa kojim Nikšić, u ono doba, nije znao gdje je čija geografska granica. Još je veća šteta što su neki učesnici odustali, odjednom i bez objašnjenja. Dobrovoljnost jeste naš osnovni princip, ali tu treba i da je princip odgovornosti”, kazao je predsjednik nikšićkih rezervnih vojnih oficira.

U početku su susreti imali vojno–takmičarski karakter, pa su se učesnici nadmetali u streljaštvu pištoljem sa bojevom municijom, gađanja glinenih golubova, skoku u dalj, bacanju kamena s ramena, plovkanju.

„Vremenom se program susreta premještao na teren kulturnih djelatnosti i skupova, posjeta, druženja, zabave, pjesme i igre. Danas je to svetkovina, krsna slava prijateljstva i raznovrsnog programa. Velike jubileje sreća je baš nama donijela. Budući jubileji neka donesu više sreće budućim generacijama“, poručio je Pavić.

Upravo je jubilej prava prilika da podsjeti da se organizacija „odlaskom u istoriju Doma JNA“, preselila u Institut crne metalurgije, gdje su podstanari kod „dobrotvornog domaćina“, da ih s razlogom brine sudbina riznice njihove imovine, ali da će bez obzira što traju zahvaljujući entuzijazmu nastaviti da podmlađuju organizaciju jer samo „mladost donosi novi duh i trajanje“.

„Od stotinu godina velikog jubileja, mi smo oteli 25. Spasili ih, zapravo, u najtežem periodu. Održali velikom jubileju neprekinuti kontinuitet, a drugima održali čas patriotskog dostojanstva i čovjekoljublja. Kada su drugi kidali i razdvajali, mi smo spajali. Kroz nova zgarišta ideala i sudbina ljudi i države. I jačali i širili naše bratske susrete. Uprkos trunjavom vremenu“, kazao je Pavić na svečanoj akademiji.

Predsjednik Organizacionog odbora za obilježavanje jubileja, major Luka Jovanović, uručio je zlatne plakete Organizaciji rezervnih vojnih starješina Plužine, Elektroprivredi Crne Gore, Crvenom krstu Nikšić, Institutu crne metalurgije i JU “Zahumlje”.

U programu su učesvovali hor i orkestar “Zahumlja”, Velizar Kasalica, Radmila Mijušković, Mihailo Konjević, Marija Šćepanović i Stevan Mišo Popović, dok je program vodio Milan Stojović.

Prije akademije, u holu Instituta, otvorena je izložba „Vijek“, a rezervne vojne starješine obišle su i položile cvijeće na spomenike borcima palim za slobodu.

U junu su u Prijedoru, trodnevnom manifestacijom, takođe obilježili 25.godina „Mostova prijateljstva“.