Pozorište je žena, a film ljubavnica
Crnogorski glumac priča o seriji “Dug moru” i radu na predstavama
Prošlog ponedjeljka na male ekrane putem RTS televizije, stigla je nova serija “Dug moru” u režiji Gorana Gajića, čija se radnja odvija u Boki Kotorskoj, pa ne čudi što pored poznatih srpskih glumaca, veliki broj kako glavnih, tako i sporednih likova tumače i njihove kolege iz Crne Gore.
“Dramska serija sa elementima nadrealnog, spaja prošlost i sadašnjost i gradi porodičnu i kriminalističku dramu kompleksnih junaka, koji sudbine prenose u mističnoj atmosferi. Priču otvara mit da je more početak i kraj svega i izvor života i opstanka”, navodi se na sajtu RTS-a, kao opis ovog projekta, koji će se emitovati svakog ponedjeljka od 20 sati. Jednog od glavnih protagonista, uz Dragana Mičanovića, Anu Lečić, Branimira Popovića, Vesnu Trivalić, Milivoja Miša Obradovića i Sergeja Trifunovića, tumači i mladi crnogorski glumac Vule Marković.
Lice, koje ljubitelji pozorišta znaju iz predstava poput „Urnebesna tragedija“, „Ne igraj na Engleze“, „Bura“... ali i serija “Dojč kafe” i “Ubice mog oca”, pričao je za dodatak Play o novom projektu “Dug moru”, ali i popularnosti koju mu donose i televizijske reklame gdje ga publika u posljednjih godinu dana često gleda.
Možete li nam reći nešto više o seriji “Dug moru”, šta Vas je privuklo da prihvatite ulogu?
Žanrovski gledano radi se o drami sa elementima mistike i fantazije. Radnja se događa na Luštici, osim porodičnih i međuljudskih zapetljancija mještana, seriju prožimaju mitovi, legende, i vjerovanja sa prostora Boke. Ono sto je atipično, a vrlo karakteriše ovu seriju su ta kontinuirana preplitanja sadašnjosti i prošlosti kao i prisustvo paranormalnih i nadrealnih aktivnosti koje utiču na sudbine likova. Dovoljno mi je bilo saznanje da režira Goran Gajić, a šta zapravo igram, saznao sam naknadno.
Ko je Vaš lik? Koliko nam možete otkriti, a da onima koji još uvijek nisu gledali seriju ne “spojlujemo” radnju?
Igram momka koji je na samom početku svog života ostao bez roditelja uslijed tragičnih događaja, kojeg je podigla baba. Uslijed takvih okolnosti on je osuđen da se bori za golu egzistenciju kao i za elementarni smisao. Pronalazi ga u ljubavi prema jednoj djevojci sa kojom je odrastao, i sve što radi, radi da bi bio dostojan nje.
Na kojim lokacijama ste snimali scene i kako je bilo na snimanju? Prema nekim kadrovima se čini da je bilo vrlo hladno, je li zaista bilo tako?
Snimati sa Goranom Gajićem, sa legendarnom glumačkom postavom, čije replike iz domaćih serija i filmova i dan danas provlačimo, je nešto što ću pamtiti do kraja života. Na snimanju ste pod nekim stvaralačkim nabojem, onda vam ni provedenih sat vremena na otvorenom moru, zimi, ne pada teško.
Zašto biste ovu seriju preporučili gledaocima?
Zato što je drugačija od svih ostalih serija koje se masovno prikazuju, zato što ima neku posebnu atmosferu, autentičnost priče, prostora i karaktera.
Čini se da je publika u posljednje vrijeme više zainteresovana za drame, nego za serije “lakog” sadržaja. Je li zato sada pravi trenutak za “Dug moru”?
Činjenica je da serija dolazi u pravom trenutku, prvenstveno kao osvježenje u odnosu na već ponuđeno, a onda i kao kvalitet više u autorsko-umjetničkom dojmu.
Sa druge strane, Vi imate iskustva sa serijama različitih žanrova, od “Duga moru”, preko “Ubice mog oca”, pa do “Dojč kafea”. Šta vam je najzanimljivije za snimanje, a šta za gledanje?
Obično ono što mi je zanimljivo za snimanje, ispostavi se da je i za gledanje. Kad kažem da mi je zanimljivo, podrazumijevam priču koju je vrijedno ispričati, zatim karakter koji je inspirativan za odigrati, trudeći se da svaki naredni projekat bude različit od prethodnog. Moram priznati da mi “Dug moru” u tom smislu prednjači.
Jeste li gledali seriju “Dug moru” i da li inače gledate projekte u kojima igrate?
Uvijek je nezgodno gledati sebe, i to je dio ovog posla, ali je neophodno. Imam teoriju da tek na tri, četiri gledanja istog materijala možete objektivno ocijeniti izvedbu. Gledali smo neke sekvence tokom montiranja, ali ništa u cjelini, osim naravno prve epizode koja je skoro izašla.
Možemo li očekivati još projekata u narednom periodu, kada je Vaš rad u pitanju?
Trenutno radim pozorišnu predstavu “Tri sestre” u režiji Branislava Mićunovića u Zetskom domu - Kraljevsko pozorište.
Pozorište je žena, a film ljubavnica
Aktivni ste i u pozorištu? Ako dolazi do preklapanja, čega bi se prije odrekli, uloge u novoj predstavi ili role na filmu ili seriji?
Dosta puta smo čuli na akademiji izjavu, sad sam već zaboravio od koga: “Pozorište je moja žena, a film je moja ljubavnica’’. Uvijek su nezahvalne te situacije gdje morate nečega da se odreknete radi nečega, jer imamo tu urođenu tendenciju da hoćemo sve da postignemo, međutim to je nemoguće. U tim situacijama, uzmem sve aspekte u obzir, naravno da snimanja imaju startnu prednost, jer su rijetka, a i finansijski zahvalnija, međutim dosta zavisi od uloge i režisera.
Ukoliko je kvalitetan, svaki publicitet je dobar
Publika Vas može vidjeti i u televizijskim reklamama. Koliko je zabavno snimati takve projekte? Da li ste možda poznatiji široj javnosti po reklamama?
U televizijskim reklamama imate mogućnost da za kratko vrijeme lijepo zaradite, ali čak i u tome tražim neku zadovoljavajuću formu gdje bih sebe mogao da vidim. Ja ne gledam televiziju, osim neki igrani program koji me zanima, međutim činjenica je da najveći dio populacije provodi vrijeme pored TV-a uz neki sportski program, nego što ide u pozorište, ili prati neki igrani program. Međutim svaki publicitet ukoliko je kvalitetan je dobar publicitet.
( Mirela Zogović )