“Nebriga za malog čovjeka”: Tomić zbog ivičnjaka prekinuo sjednicu

„Bilo je u afektu. Sve mi se skupilo. Sticaj okolnosti tog dana me podsjetio na to koliko sam puta u lokalnu upravu dolazio džabe...“, kazao je Tomić

4119 pregleda1 komentar(a)
Tomić prekinuo sjednicu SO, Foto: Dragana Šćepanović

Radoš Tomić vjerovatno je jedini Kolašinac koji je uspio da prekine sjednicu Skupštine opštine (SO) i odbornicima saopšti da je razočarani građanin.

On je to učinio u ponedjeljak, kada je, bez najave, ušao u salu u kojoj je zasjedao lokalni parlament i optužio predstavnike izvršne vlasti od 2005. godine do danas da se ne drže svojih obećanja.

Iako je incident završen mirno, a Tomić nakon kraćeg razgovora sa predsjednikom SO Milanom Đukićem i nekoliko odbornika pristao da napust salu, za „Vijesti“ kaže da mu je ostalo „malo gorčine na duši“. U skupštinsku salu je došao nakon što nije našao predsjednika Opštine Milosava Bulatovića u kabinetu.

„Bilo je u afektu. Sve mi se skupilo. Sticaj okolnosti tog dana me podsjetio na to koliko sam puta u lokalnu upravu dolazio džabe, koliko sam praznih priča čuo od predstavnika vlasti u nekoliko mandata. Nikad ne bih bio nasilan, naravno, a moj povišeni glas samo je bio odraz moje muke. Želio sam samo da skrenem pažnju na to koliko ih (vlast) nije briga za običnog čovjeka“, kaže on.

A njegova muka je „neregulisani ivičnjak puta“ u naselju Gornji Pažanj, gdje ima porodičnu kuću. Tvrdi i jednu od rijetkih koja ima građevinsku dozvolu u tom dijelu opštine. Kako kaže, tokom kišnog perioda, voda putem u njegovo dvorište ubaci „kubike šuta i otpada“.

„To traje godinama. Narušenog sam zdravlja, u invalidskoj penziji, djeca ne žive sa mnom. Svake jeseni i proljeća ne znam ni sam koliko kolica nanesenog materijala izbacim iz svog dvorišta. Tražio sam samo da Opština obezbijedi novac da se na jednom dijelu puta postavi neka vrstu ivičnjaka, da se to više ne dešava. To tražim skoro već 15 godina, obećavali su i ništa“, priča Tomić.

Kaže da je mnogo puta, tokom deceniju i po nastojanja da zaštiti svoje imanje, u lokalnoj upravi nailazio na zatvorena vrata. U brojnim zahtjevima pisanim nadležnim u Opštini, nekad je, priznaje i prijetio da će spriječiti postavljanje ulične rasvjete i popravku puta. Nada se, objašnjava, da je svojim postupkom, uspio da „bar na tren predstavnicima naroda objasni da građani i njihovi problemi postoje i nakon izbora.“