Nedosanjani san: Ko sve dijeli crnogorsku sudbinu

Društvo “sanjara” uskoro će napustiti Finska i još jedna ekipa iz D Lige nacija (Makedonija, Kosovo, Bjelorusija ili Gruzija), kao što su ga ne tako davno napustili Bosna i Hercegovina, Island i Albanija. Da li će, i kada će, doći red na Crnu Goru?

5948 pregleda9 komentar(a)
Crna Gora je 2012. pobijedila Island, a “ribari” su nakon toga igrali Evropsko i Svjetsko prvenstvo, Foto: Savo Prelević

Od 55 članica Uefe (evropskoj fudbalskoj porodici 2007. se pridružila Crna Gora, 2013. Gibraltar, a 2016. Kosovo), tačno 20 reprezentacija nikada nije igralo na velikom takmičenju, Svjetskom ili Evropskom prvenstvu.

Taj spisak će, izvjesno je, uskoro biti kraći za još dva tima. Finci su na pragu istorijskog plasmana na EP, u novembru im je dovoljan i bod kod kuće protiv Lihtenštajna, dok će jedna od četiri reprezentacije iz D Lige nacija (Sjeverna Makedonija, vjerovatno Kosovo, Bjelorusija ili Gruzija), u martu naredne godine preko plej-ofa ispuniti san koji već 12 godina sanja i crnogorska reprezentacija.

Uefina i Fifina takmičenja se sve više šire - od prošlog Evropskog prvenstva završnicu igra skoro pola Starog kontinenta, 24 reprezentacije, dok će na Svjetskom prvenstvu 2026. učestvovati čak 48 timova.

Proširenja, jasno, olakšavaju posao reprezentacijama koje godinama očajnički pokušavaju da budu dio spektakla - najvećih takmičenja, u najpopularnijem sportu.

Povezani članci

17. Oktobar 2019.

Fudbalska renesansa "hokejaša" sa sjevera

Crna Gora je u šest pokušaja jednom bila u baražu, dva puta blizu baraža, a nije imala ni sreće. Može to i da se nazove lošim tajmingom - rezultat koji je naša selekcija ostvarila u kvalifikacijama za EP 2012, kada je jednom bila na nestvarnom 16. mjestu na rang-listi Fife (desetom na listi Uefe) u naredna dva ciklusa za Euro bio bi dovoljan za direktan plasman!

I dok se mnogi crnogorski navijači pribojavaju da su zlatne prilike potrošene, donosimo spisak evropskih reprezentacija koje dijele našu sudbinu - koje se nikada nisu plasirale na veliko takmičenje.

Bosna i Hercegovina, Island i Albanija nedavno su napustile društvo “sanjara”.

JERMENIJA - Formalno su učestvovali na SP i EP, ali samo kao dio nekadašnjeg velikog Sovjetskog Saveza. Jermeni su od 1992. naovamo imali solidnih generacija i interesantnih fudbalera (Mhitarijan, Movsisjan...) ali su samo jednom bili treći u grupi, četiri boda udaljeni od baraža. U pitanju su bile kvalifikacije za EP 2012.

AZERBEJDŽAN - Takmiče se od 1992. godine - prve deceniju su bili totalni autsajderi, sa ulaskom novca u klupski fudbal malo su živnuli posljednjih godina. Popularni “mili” (nacionalni) daleko su, međutim, od velikih takmičenja, a maksimum u kvalifikacijama bilo je 4. mjesto u grupi (SP u Brazilu 2014. godine).

BJELORUSIJA - Povremene uspjehe u mlađim kategorijama nisu prenijeli na seniorski pogon. Samo su jednom bili 3. u kvalifikacionoj grupi - pred SP u Koreji i Japanu 2002.

KIPAR - Klupski fudbal napreduje, reprezentativni stagnira - nacionalna fudbalska selekcija zemlje sa “rajskog ostrva” takmiči se od 1962. godine, imala je 30 šansi da se plasira na neko veliko takmičenje, nikada nije bila ni blizu.

ESTONIJA - Baš kao i Crna Gora, selekcija sa Baltika je bila u baražu kvalifikacija za Evropsko prvenstvo 2012. Izgubila je od Republike Irske - nikada prije, a ni poslije toga, nije uspjela da ponovi taj rezultat.

FARSKA OSTRVA - Farani su nekada bili “topovsko meso”, ali i oni su napredovali, od 2015. su među prvih 100 na rang-listi Fife, ali plasman na EP ili SP i dalje mogu samo da sanjaju...

FINSKA - Jedina skandinavska zemlja koja nije igrala na velikom takmičenju narednog mjeseca će konačno dosanjati san. Finci su bili blizu baraža 1997. godine, a sada su na korak od istorije - dovoljan im je i bod kod kuće prortiv Lihtenštajna da ostvare istorijski plasman na Evropsko prvenstvo.

GRUZIJA - Samo dva puta su bili treći u kvalifikacionoj grupi, uglavnom 5. ili 6, ali sada su na dva koraka od Evropskog prvenstva - Gruzija će, naime, u martu naredne godine igrati plej-of D Lige nacija. Rival u polufinalu je Bjelorusija, u eventualnom finalu Kosovo ili Sjeverna Makedonija.

KAZAHSTAN - “Noćna mora” za sve evropske selekcije, ali ne zbog fudbalskih, već geografskih razloga - putovanje u azijsku zemlju koja se 2002. pridružila Uefi traje čak i pet, šest sati, zavisno od polazne tačke. Iako neugodni kod kuće, Kazahstanci su daleko od plasmana na veliko takmičenje.

KOSOVO - Igraju tek druge kvalifikacije (plus Liga nacija), a već se bore za plasman na EP. Kosovari su bili posljednji u ciklusu za SP u Rusiji 2018, osvojili su samo bod i doživjeli devet poraza, a kada su renovirali stadion i dobili šansu da igraju kod kuće, pokazali su snagu. Treći su na tabeli dva kola prije kraja, imaju šansi da se direktno plasiraju na Euro, a ako ne uspiju - imaju alternativu preko Lige nacija.

LITVANIJA - Ni pet pobjeda, uz dva remija i tri poraza u kvalifikacijama za SP u Francuskoj 1998, nisu Litvancima donijeli put u baraž. Republika Irska je bila uspješnija za bod. Ova baltička zemlja koja se ponosi košarkom, nikada nakon toga nije bila blizu plej-ofa, ili plasmana na veliko takmičenje.

LUKSEMBURG - “Crveni lavovi” posljednjih godina obično završe kvalifikacioni ciklus sa jednom pobjedom, a žrtve su San Marino, Andora i slični autsajderi. Nema kvaliteta za nešto više od toga...

MOLDAVIJA - Tri pobjede u kvalifikacijamaza SP 2014 - dvije protiv San Marina, jedna, najveća protiv Crne Gore pod Goricom 5:2, maksimum je koji je ostvarila Moldavija u nekom ciklusu za veliko takmičenje.

CRNA GORA - Baraž za EP 2012 (poraz od Češke), treće mjesto u kvalifikacijama za SP u Brazilu 2014, treće u kvalifikacijama za SP 2018. - “sokoli” igraju šesti ciklus kvalifikacija, na tri su bili u igri do posljednjeg kola. Kada će dočekati novu priliku?

SJEVERNA MAKEDONIJA - Za razliku od Crne Gore, seniorska makedonska selekcija nikada nije bila bolja plasirana od 4. mjesta u kvalifikacijama, a takmiči se od 1996. godine.

IZREAL - “Plavo-bijeli” su igrali na Svjetskom prvenstvu 1970, ali su plasman izborili preko azijskih kvalifikacija. Otkada su 1994. pridružili Uefi - ne mogu ni da privire).

Oni će igrati EP samo ako cijela Evropa bude igrala...

ANDORA - Mikrodržava sa Pirineja igraće jednog dana na Evropskom prvenstvu samo u slučaju da se format završnice proširi na svih 55 članica Uefe. Od 1994. godine, otkada se takmiči, Andora je ostvarila samo tri kvalifikacione pobjede, na 110 utakmica.

GIBRALTAR - Iako totalni autsajderi, a punopravni sudionici Uefinih i Fifinih takmičenja od 2014. godine, fudbaleri Gibraltara već imaju dvije pobjede, obje u Ligi nacija - protiv Jermenije na strani i Lihtenštajna kod kuće. Potrebno je, međutim, masovno proširenje broja učesnika EP da bi se jednog dana nadali plasmanu u u završnicu.

MALTA - Na prvi pogled ne pripada baš najnižem domu, ali statistika ruši sve zablude. Od 205 zvaničnih utakmica Malta je ostvarila samo šest pobjeda, dvije na mundijalskim, te još četiri u kvalifikacijama za EP.

LIHTENŠTAJN - Autsajderi, na fudbalskoj sceni od 1981. godine. Izgubili su od Makedonije 11:1, što im je najteži poraz, pobijedili su Luksemburg 4:0, što im je najveća pobjeda. Prije pet godina “zakinuli” i Crnu Goru (0:0).

SAN MARINO - Najmanja članica Uefe, jedina bez trijumfa. Ukupno 132 utakmice u kvalifikacijama - nula pobjeda, tri remija, 129 poraza.