Kobi Brajant: Odlazak globalne ikone (INFOGRAFIKA)
U vjerovatno najvećoj tragediji u istoriji sporta otišla je globalna ikona, jedan od najvećih sportista na svijetu posljednje tri dekade, zajedno sa 13-godišnjom Điđi, jedinom od njegove četiri kćerke koja se bavila košarkom. I kažu da je bila talentovana - na oca.
Niste morali da gledate NBA ligu, košarku uopšte, da biste znali ko je Kobi Brajant.
Poput Majkla Džordana, koji ga je nazvao svojim "malim bratom", Brajant je odavno prevazišao košarkaški sport i postao globalna ikona.
Bio je košarkaški, sportski superstrar, ali i mnogo više od toga.
I poput nekih prethodnika, savremenika ili nasljednika - Džordana, Lebrona, Tajgera, Karima, Mesija, Kristijana, Federera - poznavali ste ga samo po imenu (ili prezimenu).
Dovoljno je bilo samo reći - Kobi.
Brajant je bio neustrašivi strijelac, serijski pobjednik, umjetnik svoje vrste - a iznad svega, čovjek maksimalno posvećen svom zanatu.
Bio je predodređen za velike trenutke - nijedan šut za njega nije bio prevelik, ništa na parketu nije moglo da ga iznenadi.
Zbog toga je i osvojio pet NBA titula, dva olimpijska zlata, zbog toga je dva puta bio MVP finalne serije, 18 puta učesnik Ol-star meča, zbog toga je za 20 godina profesionalne karijere ubacio 33.643 poena (četvrti najbolji strijelac u istoriji lige).
Ali, nije bio samo to - umjetnik na parketu, neprevaziđeni košgeter.
Uticao je na generacije mlađih igrača, ne samo u NBA ligi, ne samo u košarci.
Pitajte Stefa Karija, Kevina Djurenta, Džejmsa Hardena, ali i Lea Mesija, Kristijana Ronalda, Novaka Đokovića ili Rafu Nadala, koga su idolizovali tokom svog odrastanja - mnogi će reći Kobi.
Brajant je svoj uticaj proširio i izvan parketa, zahvaljujući radnoj etici i disciplini bez granica.
Kroz svoju 20-godišnju karijeru maltene je definisao profesionalnost moderne NBA lige.
Krasila ga je i nevjerovatna harizma, kreacija, inteligencija - sve to ga je vuklo naprijed, trejaralo ga da stalno postavlja nove granice, da pronađe sebe i u periodu nakon aktivnog igranja.
Nažalost, taj period je trajao prekratko - samo tri i po godine. A Kobi je tek trebalo da živi...
Brajant je, riječju, bio genije - a gdje su genijalci, tu su i kontroverze.
Nisu zaobišle ni njega: 2003. godine bio je optužen za silovanje 19-godišnje djevojke. Iako se sve završilo odbacivanjem kaznene prijave, naknadna građanska tužba i novčana kazna od 100 hiljada dolara koju je morao da plati, malo su tada narušili njegov javni imidž.
Brajant je na terenu nekad bio i sebičan, promašio je više šuteva u karijeri nego bilo koji drugi igrač u NBA istoriji, s ponosom priznajući da bi radije promašio 30, nego devet šuteva, jer je to pokazatelj da promašaji ne utiču na njegovo samopouzdanje.
Imao je i ozbiljne razmirice sa Šekilom O'Nilom (njih dvojica su činili jedan od najmoćnijih tandema u istoriji igre), sa menadžmentom Lejkersa, čak i sa Filom Džeksonom, legendarnim trenerom, koji je izvukao maksimum i iz Majkla Džordana.
Ipak, način na koji je Kobi te 2003. prevazišao javni skandal i veliku bračnu krizu, sjedivši uplakan, u društvu supruge Vanese, na konferenciji ispred nekoliko stotina novinara, upaljenih kamera i bliceva fotoaparata, pokazao je ustvari kakav je - bio čovjek.
Crna Mamba - bila je privilegija gledati ga kako igra.
U jednoj od najvećih tragedija u istoriji sporta otišla je globalna ikona, jedan od najvećih sportista na svijetu posljednje tri dekade, zajedno sa 13-godišnjom Điđi, jedinom od njegove četiri kćerke koja se bavila košarkom.
I kažu da je bila talentovana - na oca.
Njih više nema, ali će legenda trajati vječno.
( Danilo Mitrović )