Tri kandidata za prvog čovjeka CDU

Predsjednica CDU Anegret Kramp-Karenbauer odlazi, kancelarka Angela Merkel odavno je rekla da se neće kandidovati. U igri za prvog čovjeka njemačkih Demohrišćana sada su samo muškarci. Ko su oni? Kakve su im šanse?

1466 pregleda0 komentar(a)
Fridrih Merc, Foto: AP

Hrišćansko-demokratska unija (CDU) nalazi se u jednoj od najdubljih kriza u svojoj istoriji. Anegret-Kramp-Karenbauer, nakon samo 14 mjeseci koliko je provela na mjestu predsjednice stranke, najavila je da se povlači. Dvojica muškaraca koji su se tokom jeseni 2018. takmičili s njom za čelnu funkciju u CDU, ne kriju da će se ponovno kandidovati. To su ministar zdravstva Jens Špan, koji se zalaže za očuvanje nacionalno-konzervativne tradicije stranke i bivši poslaničke grupe CDU/CSU u Bundestagu Fridrih Merc, koji je takođe orijentisan konzervativno, ali kod kojeg dominiraju ekonomsko-politički akcenti.

U igri za nasljednika Anegret Kamp-Karenbauer je i premijer Sjeverne Rajne Vestfalije, Armin Lašet. On je dugogodišnji, lojalni politički saborac Angele Merkel i sada takođe ima ambicije da preuzme vođstvo u CDU. Ponovo se spominje i Danijel Ginter, premijer Šlezvig-Holštajna, ali on se o tome još nije izjasnio.

U igri je i bavarski premijer i šef Hrišćansko-socijalne unije (CSU) Markus Zeder. On bi mogao da bude kandidat ne za predsjednika CDU, već za kancelara ispred demohrišćanskih stranaka CDU i CSU. Za sada nema žena aspiranta za vođstvo CDU. Trojica političara iz CDU koji su do sada imali najveće šanse da nasljeđe Anegret Kramp-Karenbauer, dolaze iz Sjeverne Rajne-Vestfalije.

Jens Špan

„Da li je CDU dovoljno moderan za gej kancelara?“ To je bio naslov teksta u jednom njemačkom tabloidu koji se odnosi na Jensa Špana. On je od 2017. godine u braku sa muškarcem. Međutim, vara se onaj ko misli da seksualna orijentacija tog 39-godišnjaka podrazumijeva i liberalni pogled na svijet. Špan se zalaže za buržoasko-konzervativne vrijednosti. Nakon talasa izbjeglica 2015, on je insistirao na dosljednoj promjeni kursa politici prema izbjeglicama i potražiocima azila. U raspravi o takozvanoj „gornjoj granici“ odnosno o broju migranata koje Njemačka može da prihvati, kao i o spajanju njihovih porodica, zalagao se za dalje smanjenje priliva migranata.

Jens Špan(Foto: AP)

U julu 2017. Špan je u jednom intervjuu rekao da svakoga ko je došao sa arapskog kulturnog područja „često karakteriše poremećen seksualni moral“, da oni često „odbacuju Jevreja ili gejeve i neprihvataju ravnopravnost žena“. Imigranti bi, kako je naglasio, morali da nauče kako se živi u otvorenom društvu, a u protivnom, njemačko društvo rizikuje da postane „antisemitsko, homofobno, mačističko i sklono nasilju“.

Otkad je Jens Špan ministar zdravlja, on se profilisao kao vrijedan i radan šef tog resora. Paralelno s tim, on dosljedno radi i na sopstvenoj promociji i pokazuje da je spreman i za veće zadatke. To podrazumijeva i da ne iznosi kritike prema nadređenom. Uzdržava se i od rasprava koje su van njegovog političkog domena.

Fridrih Merc

Pravnik, specijalizovan za ekonomska pitanja, porodičan čovjek, katolik. U njega nade polaže tzv. „privredno krilo“ CDU, ali i oni konzervativci za koje je kurs Angele Merkel postao suviše liberalan i proizvoljan. Kao i Špan, i Merc (64) se smatra oštrim kritičarem kancelarkine izbjegličke politike. On bi želio da Zakon o azilu bude pooštren. Njegove pristalice nadaju se da bi, s dolaskom Merca na čelo CDU, ta stranka mogla da se vrati konzervativnim vrijednostima srednje klase, za šta se CDU prethodno zalagala.

Merc je dvije godine bio predsjednik poslaničke grupe CDU i CSU u Bundestagu, da bi ga Angela Merkel 2002. potisnula sa te funkcije 2002. godine. Bijesan zbog toga, 2009. je napustio Bundestag i prešao u privatni sektor. Prije nekoliko nedjelja je dao ostavku na mjesto predsjednika Nadzornog odbora njemačkog predstavništva najveće svjetske kompanije za upravljanje nekretninama „Blackrock“ i najavio da bi ponovno želio da se više uključi u politiku.

Sjajan je govornik i u posljednje vrijeme ima sve više javnih nastupa. Voli da se angažuje na velikim spoljnopolitičkim pitanjima i postavlja se kao državnik. „Noću mislim na Njemačku – 10 teza o stanju nacije“ – to je bio naziv govora koji je održao početkom januara u Rotah-Egernu u Bavarskoj. U njemu se založio za nastavak snažnog saveza sa Evropljanima i Sjedinjenim Državama. „Postoje trgovinski partneri širom svijeta poput Narodne Republike Kine i Rusije, ali mi sa tim zemljama očigledno ne dijelimo ideje o slobodi mišljenja i izražavanja, slobodi štampe, slobodi vjeroispovijesti i svim drugim pitanjima koja se tiču građanskih prava“, rekao je Merc. I onda zaključio: „U tome bi trebalo da se slažemo sa zemljama Evrope. A i dalje dijelimo te temelje našeg ustava sa Sjedinjenim Državama – ne zbog Trampa, već uprkos Trampu“.

Armin Lašet

Premijer Sjeverne Rajne-Vestfalije uzdržao se od kandidature za šefa CDU 2018. godine. Vjerovatno zato da ne bi umanjio šanse Anegret Kramp-Karenbauer, čiji je politički kurs vrlo sličan njegovom. Taj 58-godišnjak jedan je od vjernih saradnika Angele Merkel. Uvek je stajao uz nju i branio njene stavove – i tokom izbjegličke krize 2015, ali i nakon toga.

Armin Lašet i Angela Merkel(Foto: AP)

Do 2010. godine Lašet je bio ministar za integracije u najmnogoljudnijoj njemačkoj saveznoj državi Sjevernoj Rajni-Vestfaliji. Sprovodio je liberalnu politiku po pitanju integracije. Zato je bio trn u oku konzervativnih krugova unutar CDU i zbog toga su ga podrugljivo prozvali „Turk-Armin“. Lašet se već nekoliko puta založio za to da država prizna islam kao religiju u Njemačkoj, na sličan način kako je to zapisano u zakonu koji se odnosi na hrišćanske crkve i jevrejske zajednice.

Za razliku od Jensa Špana i Fridriha Merca, Armin Lašet se smatra mogućim partnerom ne samo s njemačkim Liberalima (FDP), s kojima vlada u koaliciji u Sjevernoj Rajni Vestfaliji, već i sa Zelenima. Po pitanju bezbjednosti, Lašet zauzima prilično tvrd stav. On je tako pokrajinskom ministru unutrašnjih poslova dao odriješene ruke u borbi protiv kriminalnih klanova . Takođe je formirao i vladinu komisiju pod nazivom „Više bezbjednosti za Severnu Rajnu Vestfaliju“.