“Sarajevska zima” ugostila crnogorske predstavnike
Izložba “Build up a New Future” kustoskinje Teodore Nikčević obuhvata radove Brigite Antoni, Jelene Tomašević i Siniše Radulovića koji su predstavljeni u Historijskom muzeju BiH
Centar savremene umjetnosti Crne Gore učestvuje na međunarodnoj manifestaciji “Sarajevska zima” izložbom “Build up a New Future” kustoskinje Teodore Nikčević. U Historijskom muzeju Bosne i Hercegovine predstavljeni su radovi crnogorskih umjetnika Brigite Antoni, Jelene Tomašević i Siniše Radulovića.
“Kad gradimo (novu) budućnost sazdajemo je propitujući standarde stare, pređašnje, te istovremeno nove budućnosti. Na Olimpijskim igrama 1984. u Sarajevu, sport je bio žarište koje je ujedinilo različite kulture u prostor pozitivnog međunarodnog razumjevanja i mirne konkurencije. U sličnom smislu umjetničkog razmijenjivanja i saradnje, koja mirno prekogranično konkuriše, Sarajevskoj se zimi kroz projekat ‘Build up a New Future’ predstavljaju crnogorski umjetnici, izlažući umjetničke radove koji ne samo da evociraju zimsku olimpijadu, nego i neizostavno prenose duh sporta u polje umjetnosti i to prvenstveno kroz propitivanje ključnih egzistencijalna pitanja”, zapisala je Nikčevićeva povodom ove izložbe.
Radulović je predstavio svoj video rad “Free fall”, Tomaševićeva se predstavlja mehaničim dinamičkim objektom “Guilty Knowledge”, a Antoni radom “Softness of being” koji je light box (fuzija svjetla i digitanog printa). Izložba je otvorena do 16. marta.
“Free fall, video od samo par sekundi autora Siniše Radulovića je crno-bijeli snimak ski spusta. Ovaj video materijal je preuzet, rezan, flipovan i lupovan. Jednostavno, višestruko dekonstruisan. Kratak isječak iz dokumentarnog snimka prikazuje skijača u slalomu. Tok radnje se odvija tako da sportista nakon samo par sekundi ispada iz kadra, a ono što bi se po navici očekivalo od ovog medija je da se drži linearnosti - što implicira i kraj radnje - međitim, autor jednostavnim efektom sličnim premotavanju snimka, unazad uvodi protagonistu natrag u kadar, vraćajući ga u početnu poziciju, unatraške. Ovim se ne samo distorzira mediji kao mediji, slika kao slika već se predočava pokret čija ljepota leži u neizvodivosti u stvarnim uslovima”, primijetila je Nikčevićeva, a opisala je i radove dvije umjetnice:
“Mehanički dinamički objekat Jelene Tomašević, hibrid je čiju analizu valja postaviti u odnosu na njegova dva ključna elementa: limeni pleh pričvršćen za nosač, a potom za zid i električni motor dilda smještenog unutar posude. Ta dva predmeta uzajamnim dejstvom stvaraju zvuk, dodatnu komponentu ove kinetičke instalacije. Motor je oblijepljen trakom na kojoj je više puta ponovljena riječ HEAD - glava. Head nije samo riječ unutar svojih primarnih značenja, ona je ikonografija poznatog sportskog brenda čiji vizuelni identitet umjetnica uvodi u svoj rad. Kombinujući ambleme želje za mentalnom snagom, koncetracijom i psihičkom pripremljenošću (što se vidi u identitetu marke Head) sa simbolima distrakcije nemogućnosti fokusiranja ‘Guilty Knowledge’ izaziva osjećaj anksioznosti koji je teško ignorisati. Premda u ovoj situaciji nema očite ugroženosti, osjećaj dezorijentisanosti je jednako opšt, kolektivan, kao i duboko, ličan.
‘Softness of being’ Brigite Antoni je fuzija svjetla i digitalnog printa, popularna i znana kao light box. Unutar svake od kvadratnih kutija sa led rasvjetom postavljen je od ivice do ivice digitalni print. Prostorna dimenzija ovih objekata ekstenzira uz pomoć svjetla dok fluidna nota sintetičke slike dobija posve disperzivan karakter. Situacija prikazana na jednom printu kao što je olimpijski teg, koji potpuno bestežinski levitira unutar gradijenta roze boje, uvodi nas dominantno u plinovito stanje u kojem se definisana svojstva tijela i predmeta potiru i postaju relativna. Kontrastirajući tjelesnost spram stvari čija je primjena trivijalna Brigita nas suačava sa nekonzistentnošću kao fundamentom ljepote postojanja”, piše Nikčević.
Koegzistencija dualizama je okosnica sva tri rada, bilo da ih promatramo kroz egzistencijalnu prizmu ili da sportske discipline izvodimo iz osnovne formule postojanja, zaključila je Nikčevićeva.
Festival “Sarajevska zima” prvi put je organizovan 1984. godine. Od tada svake godine okuplja brojne umjetnike i publiku i predstavlja simbol slobode, stvaralaštva i upoznavanja sa različitim kulturama i civilizacijama svijeta. Dobitnik je brojnih međunarodnih priznanja i najznačajnije nagrade grada Sarajeva “Šestoaprilska nagrada Sarajeva”. Festival se održava pod pokroviteljstvom Generalnog sekretara Savjeta Evrope, Generalnog direktora UNESCO-a, predsjedništva BiH, Federacije BiH, Vijeća ministara BiH, Kantona Sarajevo i Opštine Sarajevo.
( Jelena Kontić )