Savršen spoj

Skoro deceniju Josip Iličić igra u Italiji sa statusom samo „jednog od dobrih igrača“, kakvih ima mnogo u Seriji A. Pouzdan, pravi timski igrač.

Od ove sezone je i više od toga, sa 32 godine Slovenac hrvatskog porijekla, koji je rođen u BiH, postao je superstar.

- Iličić je top klasa. On nije samo veliki individualac, on je izuzetan timski igrač, a to je odlika velikih - kazao je Fabio Kapelo, opisujući Iličićev uticaj na igru senzacionalne Atalante i njegov „poker“ u duelu sa Valensijom na „Mestalji“, u kome je postao prvi fudbaler u istoriji Lige šampiona koji je u gostima postigao četiri pogotka.

U godinama kada većina igrača ide ka prosječnosti, kada se polako i gasi strast prema fudbalu, Iličić je dostigao vrhunac karijere.

Ove sezone on simbolizuje sve ono što je Atalanta, hit italijanskog i evropskog fudbala - napadački fudbal, atrakciju, igru za gol više, uživanje u igri, sa igračima skromne reputacije i primanja ispod prosjeka za današnje fudbalske standarde...

- Što sam stariji, igram sve bolje. Zabavljam se i želim da nastavim tako, da uživam na terenu u ovom sjajnom timu - kazao je Iličić.

Njegova italijanska priča je počela 2000. godine, u klubu koji je bio poznat kao sredina za afirmaciju - u Palermu, kod Maura Zamparinija, koji ga je doveo iz Maribora, dan nakon što je sicilijanskom klubu dao gol u meču plej-ofa za Ligu Evrope.

Igrao je - korektno, na momente odlično, imao i periode krize (u sezoni 2011/12. dao je samo dva gola).

Na Siciliji je prvi put sreo čovjeka sa kojim sarađuje u Atalanti i na čije je insistiranje došao u Bergamo, u julu 2017, nakon četiri godine provedene u Fiorentini.

Đan Pjero Gasperini je godinu ranije počeo proces stvaranja tima i igre u koju se uklapao Iličić, kao ofanzivni vezni ili treći napadač, u formaciji 3-4-3.

U prvoj sezoni je postigao 11 golova u Seriji A, u drugoj jedan više, i to nakon što je umalo završio karijeru, zbog misteriozne bolesti.

Ljeto 2018. je proveo na liječenju, a ni danas nije jasno od čega je tačno bolovao - u medicinskom izvještaju stoji da je imao bakterijsku upalu limfnih čvorova.

- Dva mjeseca sam bio pod antibioticima, dugo nije mogla da se uspostavi dijagnoza. Završilo se, a u tim trenucima nisam uopšte razmišljao o fudbalu. Nisam želio ni da gledam fudbal. Promijenio sam se nakon svega, mnogo opuštenije prilazim fudbalu, svjestan da ima važnijih stvari - kazao je Iličić.

Promijenila ga je, priznao je, i tragedija Davidea Astorija, koji mu je bio kapiten u Fiorentini, a koji je preminuo u snu, marta 2018.

- Dugo me proganjala Davideova smrt, noćima nisam spavao, i od tuge i od straha - rekao je nedavno. Šta god da se promijenilo u njegovom životu, mislima i pristupu fudbalu, Iličić je doživio i transformaciju na terenu.

Teroriše odbrane, daje golove, asistira - ima 15 pogodaka u prvenstvu, najviše od kada je u Italiji, ima 16 dodavanja za gol, lider je najatraktivnijeg i najefikasnijeg tima Serije A i senzacije na najvećoj sceni.

Našao je Atalantu, Atalanta je našla njega - i što duže budu zajedno, ko zna gdje im je granica…

( Aleksandar Radović )