Vujičić kroji lutke već četiri decenije
“Na taj način 'oslobodim' ih od onih, često neobičnih mirisa, a na neki način su i sigurnije za djecu. Osim tkanina, za izradu lutki koristim, vunicu, konac za vez, dugmad, a za punjenje vunu, pamuk, do novih materijala koji se stavljaju u jastuke”
Novljanka Slavka Vujičić već četiri decenije pravi krpene lutke.
Priča da je sve je počelo kada su njene kćerke bile male i kada joj je bilo zadovoljstvo da ih obraduje i učini srećnim.
Kaže da lutke proizvodi od prirodnih materijala i da ih nije teško nabaviti. Ističe da tkaninu opere prije izrade.
“Na taj način 'oslobodim' ih od onih, često neobičnih mirisa, a na neki način su i sigurnije za djecu. Osim tkanina, za izradu lutki koristim, vunicu, konac za vez, dugmad, a za punjenje vunu, pamuk, do novih materijala koji se stavljaju u jastuke”.
Iako Slavka uglavnom pravi lutke za dječju igru, ima i onih kolekcionarskih - “sa karakterom”. Te lutke su i skuplje, počevši od 30 eura.
“Obične” lutke iz Slavkine radionice koštaju od 8 do 20 eura.
Priča da joj je za izradu jedne lutke u prosjeku potrebno dva dana.
Otkriva i neke zanimljivosti - sve njene lutke moraju da imaju gaćice i nikada ne slika lutke koje nemaju završeno lice.
Lutke su opstale kroz dugu istoriju ljudskog roda, iako su mijenjale izgled, odjeću i materijale od kojih su pravljene. Smatra se da su se prve lutke pojavile još u zajednicama praistorijskih ljudi, koji su djevojčicama pravili lutke od pečene zemlje.
Najpoznatija lutka na svijetu svakako je Barbika, a najskuplja košta 6,25 miliona dolara i predstavlja robota u srednjovekovnoj garderobi.
U Lisabonu postoji i bolnica za lutke.
Svaka ima svoj “bolnički karton”, a vješte ruke majstora vraćaju im oči, ruke, kosu…
Klijenti su “muzeji i kolekcionari, a ponajviše privatne osobe koje su sentimentalno vezane za te predmete. Osnovana je 1830. i danas je turistička atrakcija glavnog grada Portugala.
Galerija
( Slavica Kosić )