Vjerovali ili ne - fudbal je najveća izvozna grana Crne Gore, a donosi malo novca
Crna Gora je druga u svijetu kada je u pitanju broj internacionalnih fudbalera u odnosu na broj stanovnika, odmah iza Islanda
Fudbalska Crna Gora je na evropskom dnu po rezultatima u posljednjih nekoliko sezona - reprezentativnim, klupskim, u svim uzrasnim kategorijama - ali je u jednom drugom segmentu u samom vrhu svjetske liste.
Prema najnovijem izvještaju švajcarske opservatorije “CIES”, koja se bavi analizom i statistikom fudbalskih podataka, Crna Gora je na drugom mjestu u svijetu po broju vrhunskih fudbalera u odnosu na broj stanovnika.
Prema izvještaju o ukupnom broju internacionalaca u stranim ligama, Crna Gora je sa 102 igrača na 42. mjestu u svijetu i dijeli ga sa Norveškom. Najbogatija skandinavska zemlja je, ipak, devet puta veća od Crne Gore.
Izvještaj pokazuje da u odnosu na broj stanovnika “mrtvu” trku za prvo mjesto vode Island i Crna Gora, jer Islanđani imaju internacionalnog fudbalera na 5,2 hiljade stanovnika, a Crna Gora na šest hiljada.
Drugoplasirana Crna Gora je još bliža vodećem Islandu kada se doda još jedan filter - 71 naš igrač nastupa u inostranim prvoligaškim ligama (jedan na 8,5 hiljada stanovnika), za razliku od 44 koliko ih dolazi sa ostrva na samom sjeveru Evrope (jedan na 8,2 hiljade stanovnika).
Svi ostali su daleko ispod, s tim, da je Crna Gora jedina država sa manje do milion stanovnika koja ima preko 100 igrača u inostranstvu.
Odatle se dolazi do podatka da je fudbal najveća izvozna grana Crne Gore, koja, paradoksalno, ne donosi previše novca, što u potpunoj u suprotnosti sa fudbalskim trendovima i milionskim novčanim tokovima koji se vrte oko “najvažnije sporedne stvari”.
Zašto je to tako - fudbaleri iz Crne Gore obično odlaze bez velikog obeštećenja, jer počinju u slaboj ligi, a stasavaju tek kada se oprobaju u jačem rangu, ili šta više, odlaze kao tinejdžeri, još u mlađim kategorijama, kao što je slučaj sa našim najboljim fudbalerima u posljednje dvije decenije Mirkom Vučinićem, Stevanom Jovetićem, Stefanom Savićem...
Crna Gora, jednostavno, ne nudi fudbalsku logistiku iz koje bi se gotov fudbalski “proizvod” isporučio na vrhunski nivo, pa ni ne može da naplati talenat.
Naši fudbaleri stastavaju u drugim, tranzicionim ligama - obično Srbiji i Hrvatskoj, čiji klubovi (Partizan, Dinamo, Zvezda, Rijeka...) naplate najveći dio.
I region pokazuje orgoman fudbalski talenat. Sa prostora bivše Jugoslavije u inostranim ligama nastupaju 1.492 fudbalera.
To bi, prema istraživanju CIES-a, bilo mjesto iza Brazila koji ima 1.600 internacionalaca. Brazil, sa druge strane, ima preko 200 miliona stanovnika, a ex-Yu region oko 23 miliona.
Iza Brazila, po ukupnom broju inostranih fudbalera, plasirana je Francuska (1.027 igrača vani), pa Argentina (957), Engleska (565) i Španija (559).
Na visokom šestom mjestu, sa 521 internacionalcem, od kojih 82,3 odsto igra u prvoligaškim inostranoim klubovima, nalazi se Srbija, koja je ispred sedmoplasirane Njemačke (480 igrača vani, 66,9%).
I pored toga, Srbija je tek na 29. mjestu Fifine rang-liste najboljih selekcija, koju predvodi Belgija - zemlja sa 263 igrača van svoje zemlje, od čega je nešto preko 60 odsto njih u prvoligaškim klubovima.
U prvih deset su još Kolumbija (467 internacionalnih fudbalera, 83 odsto prvoligaških), Hrvatska (446, 71,5%) i Nigerija (399, 73,2%).
Od zemalja iz regiona, Bosna i Hercegovina ima 182 internacionalca, Slovenija 110, Sjeverrna Makedonija 88, a Kosovo 43. Albanija ima svega 38 internacionalaca.
Da se jačinom domaćih liga ne može osporiti fudbalski talenat igrača iz našeg regiona, pokazuje podatak da Luksemburg sa takođe slabom ligom i istim brojem stanovnika kao Crna Gora ima svega 18 internacionalnih igrača, dok Rumunija, koja je približne veličine kao bivša Jugoslavije, ima samo 112, a Bugarska 58.
( Slaviša Živaljević )