Kontrola bezbjednosti hrane: Uspostaviti dobru proizvođačku praksu...
Dobra proizvođačka praksa koja se primjenjuje na predmete i materijale koji se proizvode i/ili stavljaju na tržište obuhvata dokumentovanje svih postupaka u svim fazama proizvodnje zasnovanih na procedurama i uputstvima, radi obezbjeđenja sistema kvaliteta za materijale i predmete
Jedno od važnih pitanja kada je riječ o kontroli bezbjednosti hrane je uspostavljanje dobre proizvođačke prakse koja se sprovodi radi obezbjeđivanja kvaliteta kojom se garantuje da su materijali i predmeti koji dolaze u kontakt sa hranom proizvedeni, kontrolisani i usaglašeni sa propisanim zahtjevima koji se na njih odnose.
Uz to, da su u skladu sa standardima kvaliteta, prema namjeni i da ne ugrožavajuju zdravlje ljudi i ne dovode do neprihvatljivih promjena u sastavu hrane ili organoleptičkim svojstvima hrane.
To pitanje Uprava za bezbjednost hrane regulisala je posebnom uredbom o predmetima i materijalima koje dolaze u kontakt sa hranom i koji se mogu stavljati na tržište.
Dobra proizvođačka praksa koja se primjenjuje na predmete i materijale koji se proizvode i/ili stavljaju na tržište obuhvata dokumentovanje svih postupaka u svim fazama proizvodnje zasnovanih na procedurama i uputstvima, radi obezbjeđenja sistema kvaliteta za materijale i predmete.
"Sistem obezbjeđivanja kvaliteta obuhvata osposobljenost zaposlenih lica (znanje, vještine), odgovarajući prostor i opremu, prema obimu poslovanja. Predmeti i materijali, treba da se izrađuju samo od sirovine kojima se obezbjeđuje usaglašenost materijala i predmeta sa propisanim zahtjevima koji se na njih odnose. Prilikom proizvodnje predmeta i materijala, mora se uspostaviti efikasni sistem kontrole kvaliteta, radi postizanja ciljeva dobre proizvođačke prakse i primjene korektivnih mjera, ukoliko se ciljevi dobre proizvođačke prakse ne postižu", objašnjenje je Uprave za bezbjednost hrane o dobroj proizvođačkoj praksi.
Uprava pojašnjava da dokumentacija koja se odnosi na proizvodnju predmeta i materijala i koja je od značaja za usaglašenost propisanih zahtjeva sačinjava se u pisanoj i/ili elektronskoj formi. "Boja koja se koristi za štampanje predmeta i materijala nanosi se na površinu materijala i predmeta, koja nije u kontaktu sa hranom na način kojim se obezbjeđuje da se ne prenesu na stranu koja je u dodiru sa hranom preko podloge ili otiskivanjem boje, pri slaganju na slog ili namotavanjem na bubanj u koncentracijama, koje ne prelaze propisane granične vrijednosti. Skladištenje odštampanih materijala i predmeta i rukovanje njima obavlja se na način kojim se obezbjeđuje da se boja koja se koristi za štampanje predmeta i materijala sa površine na kojoj je otisnuta ne prenese na stranu koja je u kontaktu sa hranom. Otisnute površine predmeta i materijala ne smiju doći u direktan kontakt sa hranom" objašnjenje je Uprave.
( Marija Mirjačić )