Austrija odobrila izručenje optuženog za ubistvo Đuričkovića

Optuženi Banjalučanin Srđan Popović u zatvoru je u Gracu od avgusta 2017. godine, nakon što je u Austriji uhapšen zbog prodaje kokaina

18539 pregleda1 komentar(a)
Stradali Goran Đuričković, Foto: Privatna arhiva, Privatna arhiva

Banjalučanin Srđan Popović (27) biće izručen Crnoj Gori, nakon što u Austriji bude završen postupak koji tamošnji pravosudni organi vode protiv njega zbog šverca droge.

On je optužen za ubistvo Budvanina Gorana Đuričkovića 27. oktobra 2015. godine u Budvi.

“U vezi sa vašim upitom obavještavamo vas da su nadležni organi Republike Austrije dozvolili izručenje Popović Srđana Crnoj Gori uz odložni uslov, što znači da će izručenje biti realizovano nakon završetka postupka koji se protiv njega vodi u Republici Austriji”, odgovorili su Vijestima iz kabineta ministra pravde Zorana Pažina.

Optuženi Banjalučanin u zatvoru je u Gracu od avgusta 2017. godine, nakon što je u Austriji uhapšen zbog prodaje kokaina.

Iako je, navodno, u toj državi u januaru 2018. godine osuđen na dvije godine zatvora, iz Pažinovog resora nije objašnjeno kada će on biti izručen Crnoj Gori.

Suđenje u odsustvu

Zbog optužbi da je na šetalištu u Budvi sa umišljajem ubio Đuričkovića, Popoviću se pred podgoričkim Višim sudom sudi u odsusutvu.

Optužnicom Višeg tužilaštva, Popoviću se na teret stavlja ubistvo, u sticaju sa krivičnim djelom - nedozvoljeno držanje oružja i eksplozivnih materija.

“Na način što je sa prostora stare puškarnice na zidinama Starog grada, iz automatske puške ispalio tri projektila u pravcu oštećenog, od kojih ga je jedan projektil pogodio u predjelu desne strane grudnog koša, nanoseći mu teške i po život opasne povrede... Od kojih povreda je kod oštećenog na licu mjesta nastupila smrt, dok su ostala dva projektila pogodila zid i okolinu navedenog ugostiteljskog objekta, nakon čega je okrivljeni sa unaprijed pripremljenim skuterom...morem pobjegao u pravcu opštine Kotor”.

Prema istom dokumentu, Popović je skuter tada ostavio u uvali u mjestu Platamuni između plaža Trsteno i Ploče, polio ga benzinom i zapalio, kako bi uništio svojih biološke tragove.

“I pobjegao, a automatsku pušku bacio u more”.

Pušku su ronioci Regionalnog centra iz Bijele pronašli u prostoru između rta Platamuni i plaže Mogren II.

Ubica pucao sa bedema Starog grada u Budvi (Ilustracija)(Foto: Boris Pejović)

Da je upravo Popović ispalio smrtonosne hice u Đuričkovića, istražitelji sumnjaju i na osnovu iskaza svjedoka D. Radakovića, koji je ubici prodao skuter.

On je tužiocima ispričao da je prodao skuter osobi starosti od 28 do 30 godina, visine 1,80 cm, srednje tjelesne građe:

“Sa naglaskom koji je kombinacija ekavice sa srpsko-hrvatskim i primjesama bosanskog naglaska”...

Radaković, međutim, u sudnici nije na fotografijama prepoznao Popovića. Vještačenjem je utvrđeno da je riječ o istom plovilu.

Utvrđeno je i da su čaure, pronađene na mjestu odakle je pucano, ispaljene iz puške koja je pronađena u moru, ali i da ostici iz puškarnice odgovaraju DNK profilu optuženog Banjalučanina sa srbijanskim pasošem.

Đuričković četvrta žrtva

Đuričković je četvrta žrtva kokainskog rata koji među crnogorskim kriminalnim klanovima bijesni od kraja 2014. godine.

Serija likvidacija počela je ubistvom Gorana Radomana u Beogradu, iz čijeg stana u Valensiji je nestao tovar od 200 kilograma kokaina... Crnogorska policija zvanično je saopštila da su ubistva posljedica sukoba dvije jake kriminalne grupe iz Kotora. Indirektno su saopštavali da je krađa vrijednog tovara uzrok krvavog uličnog rata između klanova koji su svojevremeno bili jedna ekipa. Prema podacima iz bezbjednosnog sektora, kokain u Radomanovom stanu u toj španskoj luci “uštekali” su članovi kavačkog klana, dok je on bio u zatvoru na Kubi.

Droga je nestala kada se taj Cetinjanin vratio u Valensiju.

Poslije nestanka kokaina, u tom gradu ranjen je sada pokojni Goran Đuričković, Radomanov kum i blizak saradnik. Navodno, istovremeno su lakše ranjeni i Vladimir Vučković i dvojica srpskih državljana, koji su od tada u drugoj ekipi.

Nedugo zatim, počeo je otvoreni rat među kriminalnim grupama.

Prva žrtva likvidirana je u Beogradu, dan nakon što je 19. februara 2015. u Podgorici dignut u vazduh blindirani “audi” Podgoričanina Milana Vujotića, bliskog Slobodanu Kašćelanu i Radoju Zviceru, navodnim vođama kavačkog klana.

Dva mjeseca kasnije, 17. aprila u Budvi je ubijena prva slučajna žrtva kokainskog rata. U naselju Ivanovići ubijen je Budvanin Saša Marković (48), kum Gorana Đuričkovića, koji je navodno i tada bio meta.

U junu iste godine, u Kotoru ubijen je Podgoričanin Ivan Lopičić (27), a 27. oktobra 2015. godine, hicima iz snajpera, u Budvi je ubijen Goran Đuričković.

Rat nije stao ni nakon likvidacije Đuričkovića, jedinog koji je sa Radomanom bio u Valensiji.

Prema tvrdnjama iz bezbjednosnog sektora, na meti kavačana našli su se svi koji su sa Cetinjaninom i Budvaninom bili u “poslovnom” kontaktu.

Đuričković znao da je na spisku za likvidaciju

Đuričković je znao što mu se sprema, a da mu je život u opasnosti znala je i policija. To se nedvosmisleno uočava iz iskaza koji je taj Budvanin dao nakon što je u aprilu 2015. godine u Budvi ubijen njegov kum Saša Marković.

Đuričković je bio na spisku plaćenih ubica gotovo godinu, a istražitelji su uspjeli da osujete prvi pokušaj njegove likvidacije hapšenjem Podgoričanina Aleksandra Markovića i Majkla Gregorija Ferarisa iz Johanesburga.

Ipak, pet mjeseci nakon što su uhapšene osobe za koje se vjeruje da je trebalo da ga ubiju, likvidiran je ispred svog restorana “Old Fišermen pab”.

Nakon ubistva Markovića, Đuričković je policiji ispričao da se krio kod kuma, od trenutka kada je u podgoričkom naselju Blok 5 dignut u vazduh automobil Milana Vujotića.

“Đuričković je ispričao i to da je nakon događaja u Podgorici, kada je podmetnuta eksplozivna naprava pod automobil Milana Vujotića u više navrata spavao u kući svog kuma Saše Markovića. Katkad je prenoćio i kod rođaka R. Đ. sa Cetinja. Kazao je da nikada ranije koristio Sašino vozilo, ali da se u nekoliko navrata vozio sa Sašom”, piše u službenoj zabilješci iskaza Gorana Đuričkovića sačinjenoj 18. aprila 2015. godine.