Koronavirus izaziva i sklonost ka zgrušavanju krvi

Infekcija novim koronavirusom (SARS-Cov2) i bolest koju ovaj virus izaziva (COVID-19) promijenili su cijeli svijet. Novi virus spada u grupu respiratornih virusa, prenosi se kapljičnim putem, a izaziva infekciju disajnih organa, naročito kod imunokompromitovanih pacijenata dovodi do ozbiljne pneumonije (upale pluća), povišene tjelesne temperature (febrilnosti), sepse, i kod određenog broja pacijenata i do smrti. Još uvijek se svjetska medicinska javnost upoznaje s ovim virusom – njegove karakteristike i način djelovanja u ljudskom organizmu nijesu do kraja poznati. S tim u vezi, postoje određene konekcije SARS-Cov2 virusa i neuroloških oboljenja.

Neurološki esnaf se brzo prilagodio novoj situaciji - pripremljeni su protokoli liječenja za skoro sva neurološka oboljenja (moždani udar, multpla skleroza, bol i sl.), reorganizovan je rad neuroloških službi u cijelom svijetu, a dio neurologa je izašao “na prvu liniju fronta’’ kako bi pomogao kolegama drugih specijalnosti.

Što se neuropatogenosti tiče, nekoliko studija govori i o potencijalnom neurotropizmu virusa. Ova istraživanja su mahom zasnovana na animalnim studijama i rezultatima autopsija pacijenata preminulih od COVID-19, ali i na iskustvu sa nekim sličnim virusima (SARS, MERS). Smatra se da SARS-Cov2 virus u centralni nervni sistem (CNS) može prodrijeti kroz epitelnu barijeru kože, ući u krvotok ili limfotok i potom kroz hemato-encefalnu barijeru doći do CNS-a. Druga istraživanja govore i o mogućnosti njegove neuronalne diseminacije kroz olfaktorni nerv ili pojedine kranijalne nerve.

Dugotrajna hospitalizacija, zavisnost od respiratora i inaktivitet su razlozi razvoja tzv. intensive-care syndrom-a u okviru kojeg se posebno izdvaja prisustvo polineuropatije i miopatije kritično oboljelih, što predstavlja poseban izazov za neurologa

U domenu simptomatologije, kašalj, povišena tjelesna temperatura, malaksalost, nedostatak daha, osjećaj gušenja i sl. najčešće su prijavljivani simptomi infekcije novim koronavirusom. Ipak, istraživači iz Kine retrospektivnom studijom na uzorku od 214 pacijenata su, još na početku epidemije, prijavili neurološke manifestacije infekcije ovim virusom: učestali simptomi su bili i glavobolja (kod oko 40 odsto pacijenata), poremećaj stanja svijesti, poremećaj ukusa i bolovi u mišićima, svi češće izraženi u grupi kritično-oboljelih pacijenata.

Postoje i dokazi o tome da koronavirus izaziva i sklonost ka trombozama (zgrušavanju krvi), pa su tako u više neuroloških centara hospitalizovani pacijenti oboljeli od ishemijskog moždanog udara, a koji su Kovid-19 pozitivni. Prema nekim podacima, učestalost ishemijskog moždanog udara kod pacijenata oboljelih od koronavirusa je od 1,6 do 2,5 odsto. Neurolozi iz različitih djelova svijeta prikazali su slučajeve akutnog poliradikuloneuritisa (Guillain-Barre sindroma, akutne upale svih korjenova perifernih živaca) koji su povezani sa SARS-Cov2.

Među njima su pacijenti čija je prva klinička manifestacija Kovid-19 bila upravo to neurološko oboljenje. Istraživači iz Španije prijavili su slučajeve pacijenata sa Miller-Fisher-ovim sindromom (varijanta Guillain-Barre sindroma koju karakteriše ataksija, arefleksija i oftalmoplegija) uzrokovanim SARS-Cov2 virusom.

Dugotrajna hospitalizacija, zavisnost od mehaničke ventilacije (respiratora) i inaktivitet su razlozi razvoja tzv. intensive-care syndrom-a u okviru kojeg se posebno izdvaja prisustvo critical illness polyneuropathy and myopathy (polineuropatije i miopatije kritično oboljelih), što za multidisciplinarni tim koji inače liječi ovakve pacijente, a koji uključuje i neurologa, predstavlja naročiti izazov, naročito u slučaju pozitivnog ishoda liječenja.

Učestalost ishemijskog moždanog udara kod pacijenata oboljelih od koronavirusa je od 1,6 do 2,5 odsto

Saznanje da SARS-Cov2 može napasti i centralni nervni sistem bilo je okidač i za razmišljanje o ovom virusu kao uzročniku encefalitisa (upale mozga). Nekoliko neuroloških klinika širom svijeta prijavilo je SARS-Cov2 virus kao uzročnik encefalitisa, a klinička slika je varirala – od blage psihičke izmijenjenosti i konfuznosti do epileptičkog statusa. Interesantno je da kod određenog broja pacijenata prisustvo novog koronavirusa nije moglo biti dokazano u nazofaringealnom brisu a jeste u uzorku likvora.

Sve navedno nas dovodi do zaključka da je novi koronavirus velika nepoznanica za sve ljekare i istraživače, pa tako i za neurologe, pa stoga će njegov uticaj na nervni sistem, neurološke bolesti i neurološke pacijente biti mnogo bolje poznat u nastupajućoj budućnosti.

Od registrovanja prvog slučaja u Kini, preko izbijanja epidemije u ovoj zemlji Dalekog Istoka, pa do registrovanja prvog slučaja u Crnoj Gori prošlo je nekoliko mjeseci.

Nakon uspješne borbe s prvim talasom, pred nastupajući drugi talas posjedujemo veći broj informacija o ovom virusu nego što smo to imali na početku epidemije.

Poseban izazov

Poseban izazov za neurologe tokom Kovid-19 epidemije predstavlja liječenje pacijenata oboljelih od multiple skleroze (MS), hronične demijelinizirajuće bolesti centralnog nervnog sistema. MS pacijentima se kao hronična terapija ordinira imunomodulatorna terapija (IMT) čiji je mehanizam dejstva usmjeren na supresiju limfocita – ćelija krvi čija je uloga, između ostalog, i u borbi od virusa. Stoga, pacijenti oboljeli od MS koji su na ovoj vrsti terapije imaju povećanu sklonost ka nastanku limfopenije, odnosno ka smanjivanju broja ćelija koje su inače zadužene za borbu protiv virusa. U početku epidemije, govorilo se o tome da MS pacijenti imaju povećan rizik za obolijevanje od novog virusa, a sadašnji stavovi ne idu u prilog toj tezi. Ipak, eminentni eksperti iz neurologije iz cijelog svijeta napravili su više vodiča, protokola i preporuka za liječenje MS pacijenata tokom Kovid-19 epidemije.

Autor je ljekar na Klinici za neurologiju Kliničkog centra Crne Gore

( Milovan Roganović )