Uništenju života na Zemlji doprinijele i eksplozije dalekih zvijezda
Jedna od najbližih prijetnji supernove sada je zvijezda Betelgez, udaljena više od 600 svjetlosnih godina i dovoljno daleko od potencijalno ubitačne razdaljine od 25 svetlosnih godina
U naučnim krugovima pojavila se nova pretpostavka da je eksplozija džinovske zvijezde možda uništila ozonski omotač i pokrenula masovno izumiranje na Zemlji prije više miliona godina, prenosi RTS.
Prema novoj teoriji naučnika koji proučavaju duboke slojeve stijena u potrazi za radioaktivnim ostacima koji će ispričati priču o nastanku Zemlje, eksplozija nekoliko ogromnih zvijezda sigurno je izazvala bar jedan katastrofalan događaj izumiranja živog svijeta na našoj planeti.
U novoj studiji, istraživači iznose pretpostavku da je taj događaj izumiranja od prije 359 miliona godina bio uzrokovan eksplozijom makar jedne, ako ne i više, supernova koje su zapljusnule Zemlju i pretvorili je u zgarište na prelazu između perioda devona i karbona.
Naučnici ukazuju na stotine hiljada generacija spora biljaka koje su očigledno bile ozračene ultraljubičastim zracima što potvrđuje da je ozonski omotač bio uništen tokom ovog perioda.
Do sada se uglavnom pretpostavljalo kako su događaji koji su se odigrali na Zemlji, poput erupcije vulkana, uništili ozonski omotač, ali profesor astrofizike na Univerzitetu u Ilinoisu, Brajan Filds, tvrdi da su dokazi za taj vremenski period nepouzdani.
„Umjesto toga, pretpostavljamo da je jedna ili više eksplozija supernove, koje se nalaze na udaljenosti od oko 65 svjetlosnih godina od Zemlje, dovele do uništenja ozonskog omotača“, objašnjava profesor.
Supernova je zvjezdana eksplozija tokom koje se izbacuje ogromna energija za izuzetno kratak vremenski period, a sjaj supernove gotovo nadjačava sjaj cijele galaksije.
Tim je razmotrio i ostale uzroke koji su mogli dovesti do uništenja ozonskog omotača, poput udara meteora, bljeskova Sunca i eksplozija gama zraka, ali svaki od njih je suviše kratko trajao da bi mogao da objasni ovako dugoročno i intenzivno izlaganje ultraljubičastim zracima biljnih spora otkrivenih u stijenama iz perioda devona.
Nasuprot tome, eksplozije supernove se tačno vremenski poklapaju kada se ima u vidu tempo naleta ultraljubičaste svjetlosti, iks i gama zraka od početka eksplozije, praćen sekundarnim naletom kosmičkih zraka i ostataka supernove, koji su u kombinaciji mogli da izazovu ovu katastrofu na zemlji koja je trajala 10.000 godina.
„Kada pogledamo iz današnje perspektive, jedna od najbližih prijetnji supernove sada je zvijezda Betelgez, udaljena više od 600 svjetlosnih godina i dovoljno daleko od potencijalno ubitačne razdaljine od 25 svetlosnih godina“, dodaje koautor studije, Adrijan Ertel.
Inače, naučnici smatraju da će Betelgez za oko milion godina eksplodirati u supernovu, i da će na noćnom nebu Zemlje tokom nekoliko sedmica svijetliti intezitetom punog Mjeseca.
Fosilizirani ostaci koje je tim naučnika analizirao ukazuju na period od 300.000 godina tokom kojeg je biodiverzitet dramatično opao prije samog udara i masovnog izumiranja, što ukazuje na mogućnost galaktičih kasetnih bombi nastalih od višestrukih eksplozija supernove u relativno kratkom periodu za kosmičke prilike.
Istraživači naglašavaju da se masivne zvijezde obično javljaju u grozdovima, pa će eksplozija jedne ogromne zvezde vjerovatno prouzrokovati više supernova.
Za sada, tim naučnika nastavlja lov na radioaktivne izotope iz ovog perioda za koje tvrde da bi bili apsolutni dokaz njihove pretpostavke o istrebljenju života na zemlji kosmičkim zracima.
( Vijesti online )