Nije podvig pobjeda u Luksemburgu - podvig je način na koji je Crna Gora stigla do nje
Reprezentacija koja do prošle subote skoro dvije godine nije pobijedila u takmičarskom meču, koja je na tom putu imala mnogo fudbalskih i nefudbalskih pehova, možda je i zaslužila da je na početku nekog novog puta, iz nižeg doma evropskog fudbala, malo "pomiluje" i sreća
Nije čudo što je Crna Gora pobijedila Luksemurg - čudo je način na koji je došla do trijumfa na stadionu "Žosi Bartel" i vjerovatno ključnih bodova u borbi za prvo mjesto i plasman u B Ligu nacija.
Totalna dominacija domaćina gledana je u drugom poluvremenu, Hadžibegićevi momci bili su na konopcima, fizički potpuno iscrpljeni, domaćin je ređao šanse a na crnogorskom golu briljirao je Milan Mijatović.
Izgledalo je da je Crna Gora sačuvala bod, da je uhvatila "premiju" nakon nemoći u drugom poluvremenu, a onda je u trećem minutu sudijskog dodatka dobila "džek pot".
Luksemburžani su u 85. minutu ostali sa igračem manje zbog simulacije i drugog žutog kartona Kristofera Martinsa, domaćini su uprkos tome krenuli svim silama na pobjedu, zašta su brutalno kažnjeni.
Hakšabanović je u drugom minutu dodatka, u jednom od rijetkih ulazaka našeg tima u protivnički šesnaesterac u nastavku šmekerski "navukao" domaćeg golmana i iznudio penal - najviše što je mogao da izvuče, a rezervista Bećiraj nekoliko sekundi kasnije pogodio za 1:0 i drugu pobjedu Hadžibegićevog tima u četiri dana.
Šta reći o meču čiji epilog samo fudbal može da režira? Crna Gora je ostvarila rezultatski cilj na stadionu "Žosi Bartel", sa dvije pobjede u gostima napravila je ogroman korak ka prelasku u viši rang najmlađeg Uefinog reprezentativnog takmičenja, iako po dešavanjiima na terenu, posebno u drugom poluvremenu, nije zaslužila da pobijedi.
Malo ko će se, međutim, toga sjećati, pod uslovom da se izvuku pouke pred dva oktobarska meča na domaćem terenu - protiv Azerbejdžana, pa ponovo Luksemburga, kada "sokoli" mogu čak i matematički da ovjere plasman u B Ligu nacija, gdje se nalaze mnogo ozbiljnije selekcije.
Ipak, reprezentacija koja skoro dvije godine nije pobijedila u takmičarskom meču, koja je u tom putu imala mnogo fudbalskih i nefudbalskih pehova, možda je i zaslužila da je na početku nekog novog puta, iz nižeg doma evropskog fudbala, malo "pomiluje" i sreća.
Luksemburžani su pokazali da su ozbiljna reprezentacija, mnogo ozbiljnija nego prije sedam godina kada je naša selekcija, u kombinovanom sastavu, preletjela stadion "Žosi Bartel" u prijateljskom meču (4:1).
Stvari u fudbalu se, međutim, mijenjaju meteorskom brzinom, sada najmanja od zemalja Beneluksa ne samo da više nije topovsko meso, već je sa izuzetno mladom reprezentacijom u većem dijelu meča nadigrala Crnu Goru.
Način na koji se Luksemburg fudbalski razvija može da bude dobar model i za Crnu Goru, koja ima talentovanije fudbalere, iako večeras ni vidno umorni Stevan Jovetić, nakon dugačke pauze i dva gola na Kipru, nije mogao da napravi razliku.
( Danilo Mitrović )