„Mozak” Žerson, „vitez” Masopust, Johan drugi... (2)
Ko je najbolji zadnji vezni u istoriji fudbala? “Frans fudbal” će od 20 kandidata odabrati dvojicu za idealni tim
Donosimo drugih 10 kandidata za najboljeg defanzivnog veznog fudbalera svih vremena - dvojica od njih će završiti u idelnom timu “Frans fudbala”.
ŽERSON: Zvali su ga “Canhotinha de Ouro” (zlatna ljevica), iako se u Brazilu više pamti kao “mozak”. Jeste Pele bio najveća zvijezda reprezentacije koja je na Mundijalu u Meksiku 1970. osvojila svjetsku krunu, teško da je bilo akcije bez Žersonovog magičnog dodira. Poznati engleski fudbalski pisac Džonatan Vilson ga je opisao kao inteligentnog, tehnički nadarenog vezistu koji je više volio da doda loptu nego da se upusti u solo-akciju, iako je i to bio sposoban da uradi. Evropa ga je vidjela samo jednom, na SP u Engleskoj 1966. - cijelu karijeru proveo je u Brazilu, igrajući za Flamengo, Botafogo, Sao Paulo i Fluminense.
SERHIO BUSKETS: Tihi, nenametljivi vezista koji je već 13 sezona nezamjenjiv u Barseloni. Činio prvi, ali i nezabilaznio dio slagalice sa Ćavijem, Inijestom i Mesijem. Prvu dvojicu je ispratio u penziju, možda će fudbalski nadživjeti i Mesija.
JOZEF MASOPUST: Jedan od najboljih i najkompletnijih veznih igrača svih vremena. Proslavio se na Svjetskom prvenstvu u Čileu 1962. godine, kada je pobjedama nad Mađarskom i Jugoslavijom odveo Čehoslovačku pravo do finala. Čak je i dao gol za vođstvo svoje selekcije pred 68 hiljada gledalaca u Santjagu, ali su Brazilci preokrenuli i slavili 3:1.
Pele ga je marta 2004. uvrstio na svoju listu “125 najvećih živih fudbalera”, a koliki je respekt vladao između njih dvojice govori slučaj baš sa SP u Čileu, tokom meča u grupi - Masopust je mogao sa lakoćom da oduzme loptu povrijeđenom velikanu, ali je odbio da to uradi. Dobio je nadimak “vitez”, koji ga prati i dan-danas, četiri godine nakon smrti.
JOHAN NESKENS: Britanski magazin “4-4-2” ga je uvrstio među 100 najvećih fudbalera ikada, rangiravši ga kao 64. Vjerovatno najbolji vezni igrač kojeg je Holandija ikada imala. Zvali su ga i “Johan drugi”, jer je bio prvi do prvog - Johana Krojfa. Važan dio selekcije koja je dva mundijala zaredom stigla do finala - 1974. i 1978. Igrao za Ajaks i Barselonu.
FERNANDO REDONDO: Prefinjeni vezista Reala s kraja 20. vijeka. Driblinzi i astistencije petom bile su njegov “trajdmark”. Osvojio je Ligu šampiona s Madriđanima 1998. godine (gol Peđe Mijatovića) i 2000, čak i sa Milanom 2003, iako zbog povrede nije dao doprinos. Odbio poziv Karlosa Biljarda da bude dio aregentinskog tima na Mundijalu u Italiji 1990. jer nije želio da prekida studije prava, dok je 1998. uoči SP u Francuskoj rekao ne selektoru Danijelu Pasareli jer je ovaj zahtijevao od njega da skrati kosu. “Kakve to ima veze sa fudbalom”, pričao je Redondo. Između ta dva događaja, igrao na SP u Americi 1994.
FALKAO: Antički Rim je imao sedam legendarnih kraljeva, a navijači Rome su ovog Brazilca prozvali “osmim kraljem Rima” dok je u prvoj polovini 80-ih žario i palio u bordo dresu kluba iz Vječnog grada. U jednom momentu je bio i najplaćeniji fudbaler na svijetu. Kolumbijski napadač Radamel Garsija Zarate - poznatiji kao Falkao, po njemu je dobio ime. Sa Zikom, Sokraresom i Ederom je na SP u Španiji 1982. činio vezni red koji su mnogi oslovljavali kao “najveći ikada”. Taj Brazil se, međutim, nije popeo na svjetski tron.
BERND ŠUSTER: Zvali su ga “plavi anđeo” (njemački - der Blonde Engel), a bio je jedan od najboljih veznih igrača u Evropi 70-ih i 80-ih godina prošlog vijeka. Spojio nespojivo - igrao za Real, Barselonu i Atletiko Madrid. Evropski prvak sa Zapadnom Njemačkom 1970.
LUIS SUARES: Španski, prije urugvajskog. Luis Suares Miramontes, rođen 1935. godine u La Korunji, i danas je jedini španski fudbaler vlasnik Zlatne lopte “Frans fudbala”, 1960. Četiri godine kasnije odveo je “crvenu furiju” do titule prvaka Evrope. U Deportivu i Barseloni je igrao ofanzivnog veznog, ali je u “grande Interu” Elenije Erere imao ulogu klasičnog plejmejkera.
MARKO TARDELI: Legenda Juventusa, igrao i u Interu. Njegovo slavlje nakon postignutog gola u finalu Svjetskog prvenstva 1982. protiv Njemačke - stusnutim pesnicama vrtio je glavom i uzvikovao “gol, gol” dok su mu se suze slivale niz lice - i danas se smatra jednom od najemotivnijih scena u istoriji mundijala. Vezista prepun energije koji je igrao u oba pravca.
ĆABI ALONSO: Osvojio Ligu šampiona sa Liverpulom i Realom, sa reprezentacijom Španije uzeo dvije evropske i jednu svjetsku titulu. I kreator i defanzivac u veznom redu.
( Danilo Mitrović )