Slavkinim mukama nema kraja

Što se Slavki dešava do današnjeg dana, od mog početka držanja ovaca i bavljenja stokom, čini mi se da nikome nije. Ne znam šta da radim. Možda je najbolje dići ruke od svega. Bolje džabe sjedjeti, nego džabe raditi”, plačnim glasom kazala je Nikšićanka Slavka Adžović dok je novinarki “Vijesti“ pokazivala priklanog ovna.

Tokom noći, u tor koji se nalazi pored kuće u kojoj živi Slavkin brat sa porodicom, u naselju pod Trebjesom, ušli su najvjerovatnije psi i rastjerali Slavkinu stoku.

“Probudila sam se u pet ujutro i nijednu ovcu i kozu nijesam našla u toru, a tor je bio zatvoren kako smo ga i ostavili. Kako su kamp kućicu zapalili, spavala sam u autu. Oko jedan sam čula lavež pasa, probudila sam se i otišla kod majke, ali nijesam vidjela da su ovce i koze nestale. Pretpostavljam da su psi ušli ispod mreže i onda su koze i ovce rastjerali. Porodica i ja smo ih tražili svuda i uspjeli smo pola da ih nađemo. Stado je brojalo oko 125 ovaca i jagnjadi i 16 koza i jaradi. Čak su nam neke ovce i šetači ispod Trebjese našli“, priča Slavka i uzdiše.

Prije nekoliko dana sa stokom je sjavila sa Krnova, gdje je bila od proljetos. “Više ne znam šta da radim, kome da se obratim. Ne mogu više. Jednostavno nemam snage. Sve me ovo malo pomalo ubija, a mislim da nijesam zaslužila ovo što mi se dešava. Samo sam htjela da radim i od rada prehranim sebe i porodicu. Ali, izgleda da ni to ne mogu. Baš sam slomljena“.

Prošlog mjeseca u požaru je izgorjela kamp kućica u kojoj je deset godina živjela sa sestrom Nadom, a Adžovići kažu da sumnjaju da je kućicu, u kojoj nije bilo struje, neko namjerno zapalio.

“Ne znam što ljudima toliko smetam. Palili su mi sijeno, štalu, kamp kućicu, ne daju da mi se napravi štala za koju je Darko Saveljić sa prijateljima sakupio novac. Možda je najbolje da mi ne daju ni da živim. Možda bi tako svima lakše bilo - da Slavke nema“, više za sebe prokomentarisala je ova vrijedna stočarka koju nedaće nikako da zaobiđu.

Nakon reportaže objavljene u “Vijestima”, Darko Saveljić, vlasnik Farme magaraca u Martinićima, organizovao je akciju da se za Slavkinu stoku sagradi štala i za nedjelju dana prikupio je 7.800 eura. Uplaćivali su ljudi iz zemlje i iz inostranstva i uplate su se kretale od pet eura do hiljadu. Uplaćivali su oni koji imaju, ali i ljudi koji su u stanju socijalne potrebe i svi su imali istu želju - da jedinoj Romkinji u Crnoj Gori koja se bavi stočarstvom bude sagrađena štala za stoku. Slavka nema ni pedalj sopstvene zemlje i prethodna štala, koja je izgorjela, nalazila se na opštinskoj zemlji, u naselju ispod Trebjese. U pomenutom naselju skoro svi objekti koji se nalaze sagrađeni su na opštinskoj zemlji. Radovi su počeli, ali su obustavljeni jer je Slavku inspekciji prijavila komšinica, koja je ujedno i njena rođaka, i kojoj se takođe kuća i ostali pomoćni objekti nalaze na opštinskoj zemlji.

Slavka je Opštini podnijela zahtjev da joj se dozvoli gradnja štale gdje bi smjestila goveda, i nada se da će joj izaći u susret. Vjeruje da će na narednoj sjednici, sada kada je Opština dobila predsjednika, donijeti odluku da joj se ustupi zemlja kako bi radnici, koje je Saveljić angažovao, nastavili sa radovima

“Ne znam ništa više. Kako god hoće. Slavka polako gubi i snagu i volju. Jednostavno - ne mogu više da se borim”, slegla je ramenima i otišla da se bratom i sestrom traži ovce.

( Svetlana Mandić )