Ansambl kao festivalski brend
U tehnički veoma zahtjevnom djelu u kojem se dodiruju, prepliću i nadovezuju složeni ritmovi i imitacije, džez i regtajm, klasični stil i galop, parodija i humoristični dijalozi, umjetnici su interpretacijom ukazali na sve osobenosti Pulankove estetike neoklasicizma
Okupljanjem domaćih umjetnika i umjetnika iz okruženja KotorArt godinama stvara pozitivnu atmosferu za njegovanje i prezentovanje kamerne muzike.
Pored Festivalskog orkestra i KotorArt trija, saradnja je ove godine postavljena na oficijelni nivo i za Kamerni ansambl koji se na Don Brankovim danima muzike predstavio u petak, 6. avgusta, u Crkvi Sv. Duha.
Ansambl je izveo djela za duvački kvintet i sekstet sa klavirom Đerđa Ligetija, Fransisa Pulanka, ali i domaćih, rado viđenih kompozitora na KotorArtu – Nine Perović i Ivana Marovića.
Ansambl su činili Marija Đurđević Ilić, prva flauta Crnogorskog simfonijskog orkestra, Ivana Dakić, solo oboa Simfonijskog orkestra Radio Televizije Srbije, Petar Garić, prvi klarinet Crnogorskog simfonijskog orkestra, Antonio Nasevki, prvi fagot Crnogorskog simfonijskog orkestra i Nikola Ćirić, solo horna Beogradske filharmonije.
Ovom duvačkom kvintetu pridružio se i pijanista, generalni direktor KotorArta, Ratimir Martinović. Izvodeći Sekstet za duvački kvintet i klavir Fransisa Pulanka umjetnici su se prepustili zvucima Francuske međuratnog perioda.
U tehnički veoma zahtjevnom djelu u kojem se dodiruju, prepliću i nadovezuju složeni ritmovi i imitacije, džez i regtajm, klasični stil i galop, parodija i humoristični dijalozi, umjetnici su interpretacijom ukazali na sve osobenosti Pulankove estetike neoklasicizma.
Prateći ideju o ekonimičnosti muzičkog materijala, Đerđ Ligeti je kroz Šest bagatela za duvački kvintet misao svog savremenika, arhitekte Ludviga Mis vad der Roea – manje je više, opravdao u svakoj bagateli ponaosob. Iz aspekta interpretacije, ono što je manje u partituri – pozračnost bez mnoštva nota, zahtjeva viši stepen angažovanja izvođača.
Upravo su uslijed pojačane stakato artikulacije, upornih akcenata i konstantnih dinamičkih promjena umjetnici demonstrirali visoku tehničku spretnost, virtuoznost i homogeno kamerno muziciranje.
Kada je riječ o djelima domaćih autora, KotorArt kamerni ansambl izveo je po dvije kompozicije Nine Perović – Čobanine, lijepa đevojko i Bokeško kolo i Ivana Marovića – Zorna i Karneval u magli.
KotorArt permanentno njeguje opuse ovih autora, pa su ove godine predsvaljene kompozicije u kojima su se kompozitori referisali na tradicionalnu muziku Crne Gore.
Štaviše, oboje su predstavljeni kompozicijama u kojima su koristili zvučni materijal Bokeškog kola – u djelu Bokeško kolo Nine Perović to je bilo auditivno očiglednije, dok je u djelu Karneval u magli Ivana Marovića citatnost bila znatno svedenija.
Kao rezultat svježih ideja produkcije KotorArta, ansambl ima priliku da postane prepoznatljivi brend Don Brankovih dana muzike, kao što već jesu rezidencijalni Festivalski orkestar i KotorArt trio.
( Boris Marković )