Objekti i mjesta za slobodno vrijeme
U penthausu jedne od vila u rezidencijalnom kompleksu “Dukley gardens” direktor DEAC-a Marat Geljman otvorio je izložbu mladog umjetnika, kojem je, kako je sam kazao, drago što je postao dio ovog umjetničkog projekta, čija se rezidencija nedavno iz Kotora preselila u Budvu
Dukley European Art Community organizovao je još jedan umjetnički doživljaj budvanskoj publici - izložbu slika “Overused” njemačkog umjetnika Kristijana Manssa.
U penthausu jedne od vila u rezidencijalnom kompleksu “Dukley gardens” direktor DEAC-a Marat Geljman otvorio je izložbu mladog umjetnika, kojem je, kako je sam kazao, drago što je postao dio ovog umjetničkog projekta, čija se rezidencija nedavno iz Kotora preselila u Budvu.
“Mi okružujemo sebe predmetima, gradimo gradove, smišljamo igre ili putujemo po svijetu kako bi ispunili naše slobodno vrijeme. Stvaramo cijele industrije samo sa jednim ciljem - da nas razonode i ispune naše slobodno vrijeme. Kao umjetnika, naročito me interesuju objekti i mjesta, koja služe samo za to, kao što su vidikovci, krstarice, primorska odmarališta, sprortska oprema ili kultivisane livade i šume, koje moraju odgovarati romantičnim modelima. Primjere možemo navoditi do beskraja”, naveo je umjetnik.
Prema njegovim riječima, naše slobodno vrijeme stvorilo je cijeli svijet formi i sadržaja koje, u sopstvenom smislu, ne služe nikakvom određenom zadatku i, tako reći, imaju neku svoju prazninu.
“Ta praznina i osmišljanje svog rada dobro su poznati svakom savremenom umjetniku. Posebno, nastaje pitanje: koliko je naše slobodno vrijeme više destruktivno, no konstruktivno? Definicija: slobodno vrijeme se često definiše kao vrijeme provedeno daleko od biznisa, posla, potrage za poslom, sređivanja kuće ili edukovanja, kao i neophodnih djelatnosti ko što su hrana i san. S tačke gledišta istrazivača takav prilaz ima prednost za uporednu analizu. Slobodno vrijeme istorijski je bila privilegija više klase. Mogućnost za odmor došla je s većom količinom novca ili s boljom organizacijom. Iako radno vrijeme naglo raste sredinom, krajem 19. vijeka, ta mogućnost se dramatično povećava, počinjući od Velike Britanije i nadalje prema drugim bogatim evropskim drzavama. Ona se raširila i u Americi, iako je ta zemlja u Evropi bila na glasu kao zemlja, u kojoj se obezbjeđuje mnogo manje slobodnog vremena bez obzira na bogatstvo. Emigranti u SAD-u su otkrili da su morali da rade mnogo teže nego u Evropi. Ekonomisti i dalje istražuju zašto Amerikanci rade duže. U svojoj nedavnoj knjizi Lorent Terktor tvrdi da odmor nije bio stvoren u 19. vijeku nego da je postojao u zapadnom svijetu od početka istorije”, istakao je on.
Ovo je druga izložba koju je DEAC organizovao tokom protekle dvije sedmice, i koje publici pružaju priliku da se upozna sa stvaraocima savremene umjetnosti.
( Vuk Lajović )