Najbolji filmovi koji su se u 2021. našli u bioskopima
Filmski kritičari portala Little White Lies, izdvojili su najbolja ostvarenja po njihovom mišljenju, a među njima su se između ostalih našli i “Azor”, “Shiva Baby”, “Censor”, “The Power of the Dog”, “The Lost Daughter”, “Days”, “Petite Maman”...
Nakon velikog zatišja koje je nastalo u filmskom svijetu 2020. godine zbog pandemije koronavirusa, koja je zatvorila brojne setove, ove godine ljubitelji sedme umjetnosti imali su dosta materijala pred sobom.
Filmski kritičari portala Little White Lies, izdvojili su najbolja ostvarenja koja su se ove godine našla u bioskopima, a među njima su se između ostalih našli i “Azor”, “Shiva Baby”, “Censor”, “The Power of the Dog”, “The Lost Daughter”, “Days”, “Petite Maman”...
The Velvet Underground
Kada je muzički dokumentarac više od običnog muzičkog dokumentarca? Kada se njegova priča bavi najuticajnijom avangardnom umjetničkom scenom 20. vijeka.
U rukama nevjerovatnog režisera Toda Hajnsa, zaostavština rok grupe iz naslova je i više nego sigurna. Ovaj film našao se na 28. mjestu.
The Tragedy of Macbeth
Na 26. mjestu našlo se ostvarenje “The Tragedy of Macbeth” koje je Džoel Koen odlučio da snimi samostalno. Jedna od najpoznatijih i najčešće izvođenih Šekspirovih drama postoje puno zanimljivija sa velikim zvijezdama.
Denzel Vašington i Frensis Mekdormand dali su novu čar ovoj poznatoj drami.
The Last Duel
Sinopsis drame Ridlija Skota nije puno obećavao prije objavljivanja filma, ali je krajnji rezultat nešto potpuno drugačije. Džodi Komer zablistala je u glavnoj ulozi žene koja proživljava traumatični napad od strane rivala njenog supruga, a kojeg igra Adam Drajver.
Priča je ispričana iz tri ugla, ali Skot publici uspijeva da stavi do znanja da je priča glavne junakinje istinita, a njena borba za pravdom približava nas snazi žene. Uz to, Ben Aflek je briljantno odigrao svoju ulogu, a sve to je razlog da se film nađe među 30 najboljih u 2021. godini.
Sound of Metal
”Kao neko ko pati od oštećenja sluha zbog dugogodišnjeg sviranja bubnjeva u bendovima i prisustvovanja koncertima bez zaštite u ušima, mogu da garantujem da je ova drama, prvijenac režisera Dariusa Mardera bezbijedan”, piše filmski kritičar Adam Vudvard.
Po njegovom mišljenju “Sound of Metal” zaslužio je 24. mjesto, dijelom zbog Riza Ahmeda u ulozi Rubena, mladića koji se bori sa zavisnošću i iznenadnim gubitkom sluha.
Pig
Glumca Nikolasa Kejdža nikada ne treba otpisati. Iako je posljednjih godina postao čuven po “Cage Rage” (Kejdž bijesu) fazi, kako privatno, tako i na filmu, s vremena na vrijeme vrati se glumi kojom se proslavio tokom ‘90-ih godina.
Film “Pig” Majkla Sarnoskog svjedočenje je takvog momenta. Priča prati lovca na tartufe kojem otimaju voljeno prase, a nakon gledanja publika dobija mnogo više od toga.
It Must Be Heaven
Bježeći od izraelske okupacije alterego režisera Elia Sulejmana napušta Palestinu samo kako bi se našao u istoj situaciji od koje je pobjegao od kuće. Scene poput američke majke koja u prodavnici kupuje AK-47, na humorističan način prikazuju paradoks svijeta.
Osim što je zabavan, film “It Must Be Heaven” koji se našao na 22. mjestu, može se smatrati i značajnim političkim dokumentom.
Limbo
Mnogi filmovi pokušavaju da uhvate i zabilježe iskustvo izbjeglica, ali nijedan nije uspješan kao debitantski film Bena Šeroka - “Limbo”. Radnja se vrti oko mladog sirijskog muzičara Omara, kojeg igra Amir ElMasri, koji završava na škotskom ostrvu u potrazi za azilom.
Dok prikazuje sudbinu Omara, Šerok oslikava i britansku biroktratiju i kulturalnu ksenofobiju koja leži u nacionalnom identitetu te zemlje.
The Green Knight
Dev Patel tumači glavnu ulogu, mladog viteza koji pred sobom ima najbitniji zadatak, kratak je sažetak ovog filma.
Režiser Dejvid Loveri više puta je pokazao da se snalazi u raznim žanrovima, a “The Green Knight” dokazuje da bi trebalo češće da zalazi u drame koje se odvijaju u svijetu fantazije. Ovaj film našao se na 18. mjestu.
Ear for Eye
Od prvog do posljednjeg kadra drugo ostvarenje Debi Taker Grin, pokazuje da je režiserka nakon dugogodišnjeg rada u pozorištu itekako sposobna za snimanje filmova.
Ona u potpunosti koristi mogućnosti kamere, dok se bavi temom rasizma u svim njegovim oblicima.
Rose Plays Julie
Veoma značajan režiserski duo za filmsku scenu Irske Kristin Moloj i Džo Lavlor donosi oštri triler donosi riču o ženi koja je odrasla kao siroče, a koja tragajući za svojim roditeljima otkriva zabrinjavajuće stvari - njena majka je žrtva silovanja.
Tematika ovog filma je i osveta, a kraj će sigurno zakucati publiku za ekrane.
C’mon C’mon
Kada je zadatak emotivno portretisanje porodica koje se nalaze u periodu turbulencija, niko to ne čini bolje od Majka Milsa. Njegovo četvrto ostvarenje, snimano u crno-bijeloj verziji, posvećeno je njegovom djetetu, a fokusira se na odnos koji se razvija između Džonija (Hoakin Finiks) i njegovog mladog nećaka Džesa (Vudi Norman), a koji se naglo razvija nakon što ih spaja porodična kriza.
Dok Finiks donosi jednu od boljih uloga u posljednjih nekoliko godina, jedanaestogodišnji Norman ipak krade šou. Ovaj film na listi omiljenih ostvarenja iz 2021. godine uvrstio je i bivši predsjednik Sjedinjenih Američkih Država, Barak Obama.
The Power of the Dog
”Šokantno - Benedikt Kumberbač donosi dobru glumu u nekom filmu... Pa dobro, i pokvareni sat dva puta dnevno pokaže tačno vrijeme”, smatra kritičarka portala Little White Lies Marina Ašioti.
Prema njenom mišljenju, razlog je vjerovatno to što je u režisersku stolicu sjela Džejn Kempion, prenoseći na veliko platno vestern adaptaciju romana Tomasa Sevidža istog naziva iz 1967. godine. Ovaj film našao se na 15. poziciji.
The Lost Daughter
Iako mnogi predviđaju da se Oliviji Kolman smiješi veliki broj nagrada zbog ovog ostvarenja, Džesi Bakli je tiho ukrala slavu u priči koju donosi Megi Gilenhal, a koja se prvi put upustila u režiju. Adaptacija romana Elene Ferante iz 2006. godine, istog naziva, donosi priču u kojoj se lik, koji tumače i Bakli i Kolman, suočava sa posljedicama donijete odluke.
Dijelom flešbek, dijelom sadašnjost, ovaj film ima savršenu kompoziciju, ali i poruku da život nije uvijek lak, naročito za mlade majke.
Petite Maman
Za mnoge filmske stvaraoce ovo bi bila najizlizanija priča za film - tinejdžerka pronalazi način za putovanje kroz vrijeme i komunicira sa svojom majkom koja je u istim godinama kao ona u sadašnjosti.
Ipak, Selin Skiama, napravila je sjajan film sa ovom idejom, a koji traje 70 minuta i koji se bavi nostalgijom, djetinjstvom i strahom od starenja.
Memoria
”Možda nikada nećemo moći da razumijemo kakvo je bilo iskustvo gledati film ‘2001: A Space Odyssey’ te 1968. godine, ali Apičatpong Virasetakul u saradnji Tildom Svinton, pokušava da ponovi taj momenat u novom filmu ‘Memoria’, a koji donosi čistu duhovnu transcedenciju.
Popijte šolju kafe prije nego što ga pogledate, ali ga obavezno gledajte u bioskopu”, poručuje filmski kritičar Dejvid Dženkins za film koji je smjestio na 11. poziciju.
Dune
Denis Vilnev ne bi se zadovoljio ničim manjim za svoju sljedeću avanturu od adaptacije Frenka Herberta u polju naučne fantastike. Izabranog Pola igra Timoti Kalamet i daje neoborivi dokaz da je jedan od posljednjih pravih filmskih zvijezda.
Njegov junak mora donijeti mir u zaraćenoj galaksiji.
Annette
Vraćajući se velikom platnu u svom prepoznatljivom stilu, Leos Karaks poklonio nam je muzičku ekstravagancu u vidu saradnje sa muzičkim duom Sparks.
Adam Sendler tumači glavnu ulogu lošeg momka, komičara Henrija koji mora da odgaja svoju talentovanu ćerku Anet, dok istovremeno krije mračnu tajnu. Ovo ostvarenje kritičari portala Little White Lies smjestili su na devetu poziciju liste.
Summer of Soul (…Or, When the Revolution Could Not Be Televised)
Sama snaga koja zrači sa ekrana dok gledate “Summer of Soul” dovoljna je da nadjača muzički festival u Harlemu.
Ovo očaravajuće filmsko djelo sačinjeno je od snimaka Harlem Cultural festivala iz 1969. godine, koji su tada svi mediji odbacili, a sadrži zvijezde poput Stivija Vondera, The Staples Singersa i Nine Simon.
Minari
Ova elegična dekonstrukcija moderne porodice uvlači publiku u realnost života i rada Koreanaca u Americi. Stiven Jeun je glava porodice koji samo želi da osnuje uspješnu firmu u Kanzasu i dok su okolnosti konstantno protiv njega, želja za srećom ipak će izvući iznad površine i njega i porodicu.
Ovaj film našao se na sedmom mjestu.
The Souvenir Part II
Džoana Hog odlučila je da se vrati svom autobiografskom filmu iz 2019. godine, a dok njen avatar na ekranu pokušava da donese ono što je izostalo u prvom dijelu “The Souvenir”. Ovoga puta daleko ozbiljnije fokusira se na oslikavanje zrele žene i umjetnice.
Sa sjajnim završnim kadrom može se reći da je ovo savršena franšiza mileniuma.
The Card Counter
Vraćajući se formi sa kojom je i počeo u “First Reformed” Pol Šreder udružio je snage sa Oskarom Isakom, a za potrebe portretisanja bivšeg vojnika koji napušta zatvor i okreće se kockanju samo kako bi saznao da se ne može riješiti svoje mračne prošlosti.
U pitanju je pedantno prikazivanje veoma lošeg čovjeka, nešto za šta je Šreder specijalizovan, a uz pomoć sjajne glume Isaka.
Parallel Mothers
Pedro Almodovar još jednom se vraća temi koja je obilježila njegovu karijeru, ovoga puta razvijajući majčinstvo do esencijalnih dubina. Penelope Kruz donosi jednu od boljih uloga u njenoj karijeri, kao majka koja odlučuje da sama podiže dijete, da bi kasnije u bolnici srela tinejdžera sa kojim je ostala trudna.
Njihova poetska i duboka povezanost prenosi sve strahove koje donosi dolazak novog bića na svijet.
Drive My Car
Uzbudljivo trosatno putovanje u um depresivnog pozorišnog režisera čija supruga iznenada umire, prije nego što uspijeva da otkrije tajnu o njenom životu. Baziran na istoimenoj kratkoj priči Haruki Murakamija, ovaj film potvrđuje da je scenarista i režiser Rajasuke Hamaguči svjetski talenat, kao što su mnogi predvidjeli nakon što je snimio “Happy Hour” 2015. godine.
“Drive My Car” se našao na trećem mjestu.
Titane
Na vrhu liste našao se drugi film režiserke Žulije Dukorno, priča mlade žene, sociopate koju erotski privlači automobil, ali “Titan” je mnogo više od toga. To je smjela priča o ljubavi, gubitku i želji da je prihvati drugo ljudsko biće.
Dukorno od apsurda stvara nježnu, nekonvencionalnu priču, koja joj je donijela Zlatnu palmu u Kanu.
Prevela i priredila: Mirela Zogović
( Vijesti online )