Prištedite energiju za objašnjenja tužiocu
"Jer, svakako će mu energija i dobra koncentracija trebati da detaljna pojašnjenja o svemu što su on i ostali akteri “privatno-javnmog partnersta” na gradnji mastodontske stambeno-poslovne zgrade na Seljanovu, a iz kojeg je Opština Tivat izašla “kraćih rukava”, objasni Specijalnom državnom tužilaštvu"
Umjesto da se iscrpljuje pisanjem reagovanja na moj tekst o činjenici da je Opština Tivat podnijela krivičnu prijavu protiv bivšeg gradonačelnika Siniše Kusovca jer smatra da je u poslu čiji je akter bio i g. Andro Saulačić, pretrpjela veliku materijalnu štetu, Saulačić bi trebalo da prištedi tu energiju i nastavi da uživa sa unucima.
Jer, svakako će mu energija i dobra koncentracija trebati da detaljna pojašnjenja o svemu što su on i ostali akteri “privatno-javnmog partnersta” na gradnji mastodontske stambeno-poslovne zgrade na Seljanovu, a iz kojeg je Opština Tivat izašla “kraćih rukava”, objasni Specijalnom državnom tužilaštvu. Isto tako, možda mu ubuduće bude manjkalo vremena da se igra sa unucima jer su termini za posjete rodbine privemenim stanovnicima Spuža, prilično ograničeni.
Nemam namjeru osvrtati se na Saulačićeve bedastoće o navodnim političkoj obojanosti mog teksta, lažne tvrdnje da mi je neko dostavio izvještaj Službe interne revizije Opštine Tivat (jer nisam citirao nikakav izvještaj revizije, već samo ono što jasno piše u krivičnoj prijavi Opštine protiv Kusovca) ili žalopojke da bih ja “trebao braniti mještane-starosjedioce”.
Moj novinarski posao nije da branim bilo koga drugoga (pa ni Saulačiće, koji uzgred, nisu starosjedioci u Tivtu), osim javnog interesa. Koga su Saulačić i njegovi poslovni partneri u ovom poslu, čini mi se, dobrano ugrozili - počev još od one potpuno neobjašnjive inicijative bivšeg gradnačelnika Tivta Dragana Kankaraša (DPS) koju je izglasala tadašnja DPS-SDP većina u lokalnom parlementu, da Opština prepusti jednom privatnom licu (Saulačiću) da u njeno ime vodi postupak valorizacije (traženja suinvestitora za gradnju novog objekta) vrijednog i atraktivnog placa na Seljanovu koji je u većinskom vlasništvu Opštine Tivat.
Dati tu ekskluzivu u ruke nekoga ko je vlasnik samo 1/8 zajedničke imovine, u najmanju ruku zvuči čudno, pogotovo kada se ima u vidu da je Opština i tada imala svoju Direkciju za investicije, arhitekte, urbaniste, ekonomiste, kao i nadalako znane dobre lične poslovne veze tadašnjeg gradonačelnika Kankaraša. No, o objašnjenjima za to pobrinuće se pretpostavljam, već neko iz Specijalnog državnog tužilaštva....
Suština problema (osim naravno, “fluktuirajuće” površine i strukture nove zgrade koju su međusobno podijelili suinvestiotori Rado Arsič, Saulačić i njegiovi rođaci i Opština Tivat) je kako su uopšte Arsić i Saulačić došli do toga da 30 odsto površina u novoj zgradi koje je Opština Tivat trebalo da dobije po ugovoru iz 2007. za svoje učešće u “privatno-javnom partnerstvu” a koje se zove pet osmina placa plus 804.086 eura komunalija, na kraju lani bude računato u odnosu na 5/8, a ne na cijelu novu zgradu.
Iz takvog karikaturalnog obračuna onda je ispalo da Opština umjesto 30 odsto koje su joj ugovorom iz 2007. garantovali ostali učesnicu u zajedničkom poslu, iz njega izađe sa dobijenih tek 18,5 odsto površina u novoj zgradi. Istovremeno, Arsić koji je po ugovoru iz 2007. kao glavni investitor, trebalo da dobije 47,5 odsto nove zgrade, iz posla koji je u ime i za račun Opštine Tivat vodio Saulačić (a pripomogao mu gradonačelnik Kusovac potpisujući iz gepeka razne anekse ugovora bez da je na njih tražio saglasnost SO Tivat kao jedinog organa ovlašćenog da raspolaže imovinom Opštine), izašao sa dobijenih čak 72,8 odsto površina novog objekta. I naravno, Saulačiču sada u tome ne vidi ništa sporno, ni štetno po Opštinu Tivat jer je on kako i sam kaže u svom reagovanju, postigao svoj cilj: “ja ću svojoj djeci i nećacima obezbjediti krov nad glavom”?
Umjesto pokušaja držanja moralnih tirada novinarima, g. Saulačić bi trebalo da se ozbiljno pripremi za buduće razgovore sa tužiocima i istražnim organima i da porazmisli o sticanju statusa svjedoka-saradnika. Makar da ne bi unuci dugo čekali dok se đede ne vrati iz Kinšase.
( Siniša Luković )