Kulturna tetovaža koja predstavlja određenost i trajanje
Ekipa “Džentlmena” poziva sve da na ljetnjoj sceni u Baru nazdrave muzici i poeziji, odnosno ženi
Kad se spoje poezija i muzika, pa “udare” tamo gdje je najtanje - na dušu i emocije, onda zaigra srce, zna i koja suza da zaiskri, romantika oboji noć, a jedan “džentlmen” jednoj ženi stavi do znanja da je ona “centar njegovog svijeta”. Kako sve to izgleda kada pisac i dramaturg Obrad Nenezić režira, ali i “začini” svojim stihovima koji su “crno-bijeli svijet” oboji najljepšim bojama, kada Jovan Dabović pokaže da je džentlmenima poetika ona nježna strana koje se ne odriču, a Slobodanka Bobana Dabović Đurić se potrudi da komponuje muziku koja pogađa pravo u centar, publika će moći da vidi, čuje i doživi na ljetnjoj sceni Starog Bara, sjutra veče, 7. jula, u 21 čas.
Nakon Podgorice, gdje je premijerno izveden poetsko-muzički performans, čiji koproducenti su Kulturno - informativni centar “Budo Tomović” i Kulturni centar Bar, antikabare “Džentlmen”, za koji cenografiju potpisuje Darko Musić, a kostime Vera Šoškić, stiže i do mora, da upotpuni “san ljetnje noći”.
”Ako danas kabare poznajemo kao žanr koji želi da zabavi publiku, onda je antikabare ‘Džentlmen’ sušta suprotnost tome. Možda najbliža namjera antikabarea je u počecima kabarea kad se razvio kao alternativni pravac da bukvalno sačuva poetiku, a samim tim i publiku, od pozorišnog vatrometa koji se događao još od stidne pa nadobudne pojave avangarde, koja je poput poplave nosila sve pred sobom, pa i one svoje potporne stubove, bez kojih je bila obesmišljena, a to su poetika i publika. Sačuvati poetiku i publiku je i naš cilj”, zapisao je Nenezić.
Ljudi umiru, a umjetnost će preživjeti, upozorava pisac i dramaturg čiji antikabare nije, kako je kazao, stvoren da se nameće.
”Neće riješiti nijedan veliki problem, kako u geopolitici i društvu, tako ni autorima, ali je priuštio nezaboravan proces - mjesece i mjesece neprestanog rada na poeziji i muzici, za koje su vrijeme autori shvatili da ne samo da postoji prostor za čistu poetiku, već da taj prostor nikad nije bio ni upitan, jer taj prostor je sam čovjek, a kad, koliko i hoće li uopšte zakoračiti u tu svoju bezgraničnost to je na njemu samom”, riječi su autora projekta.
Na publici je i da dozvoli tom poeti u sebi da zakorači u bezgraničnost, da raširi prostor koji kada muzika i poezija zaplove, nikada ne može biti skučen.
”Antikabare ‘Džentlmen’ ima svoju dramsku formu i strukturu, ali ona je sekundarna u odnosu na impresiju koju izaziva spoj poezije i muzike. Muzike, koja opet, prati poeziju i umjesto da je kroti, ona joj daje slobodu koja je ograničena jedino vremenskim izvođenjem, ali ostaje kao utisak, ili otisak poput tetovaže u gledaočevoj percepciji i recepciji. Tetovaže koja se ne briše. Koja nije modni detalj. Ni broj. Ni pripadnost... Već određenost i trajanje. Što je svrha svake umjetnosti”, zapisao je dramaturg koji je pustio pisca u sebi da nas podsjeti na emocije za koje moramo da imamo vremena.
”Džentlmen” se, objašnjava Nenezić, obraća jednoj imaginarnoj ženi koja je njegov “Crno-bijeli svijet”, “Neizdrž”, “Gospod, ali ne i Bog”...
”Njegov ‘Centar svijeta’, ali ne samo kao žena, već personifikacija života, sa svim njegovim vrlinama i manama, izazovima i nedaćama, radostima i ljepotama.... ‘Džentlmen’ će nam interpretirati i ispjevati čitavu ‘Istoriju njihove bolesti’ u kojoj je ljubav uzrok i posljedica za sve motive od kojih se živi i od kojih se, napokon, i umire”, zaključio je Nenezić.
Svi oni koji još uvijek znaju ko je centar njihovog svijeta, koji su odavno “izvizitali” istoriju zajedničke bolesti, ekipa “Džentlmena” poziva da na ljetnjoj sceni u Baru nazdrave muzici i poeziji, odnosno ženi, jer ona je sve to.
( Svetlana Mandić )