U Grblju liturgija i parastos za ratnog zločinca Mihailovića
SPC u Grblju obilježila dan smrti Dragoljuba Draže Mihailovića...
Mitropolija crnogorsko-primorska Srpske pravoslavne crkve (SPC) obilježila je juče dan smrti osuđenog ratnog zločinca Dragoljuba Draže Mihailovića, komandanta četničkih snaga tokom Drugog svjetskog rata.
U hramu Svete Trojice na Pelinskoj rudini, u Gornjem Grblju, služena je sveta liturgija s parastosom Mihailoviću, koga su vlasti Federativne Narodne Republike Jugoslavije (FNRJ) strijeljale 17. jula 1946. godine.
Mihailovića je dva dana ranije Vrhovni sud FNRJ osudio na smrt strijeljanjem, trajan gubitak političkih i građanskih prava i oduzimanje cjelokupne imovine, zbog izdaje, saradnje s okupatorima i brojnih ratnih zločina koje su počinili četnici kojima je komandovao.
Mihailović je strijeljan u okolini Beograda, a njegov grob do danas nije zvanično poznat.
Presudom suda, srbijanske vlasti rehabilitovale su Mihailovića u maju 2015. godine, svega nekoliko dana nakon obilježavanja sedamdesete godišnjice Dana pobjede nad fašizmom...
”Dana 17. jula navršava se 76 godina od stradanja đenerala Dragoljuba Draže Mihailovića, komandanta Kraljevske vojske u otadžbini”, navodi se u proglasu potomaka vojnika Kraljevske vojske, a koji potpisuje Crkvena opština Grbalj - parohija gornjogrbaljska.
Paroh Anđelko Boričić u telefonskom razgovoru kazao je “Vijestima” da ne daje nikakve izjave za medije.
Sveštenik Mijajlo Backović, koji je prethodnih 13 godina bio gornjogrbaljski paroh i služio parastos Mihailoviću, rekao je da se parastos služi svake godine na ovaj dan, dan kada je strijeljan general Mihailović.
”Svi znaju da su Grbljani bili 85 odsto u Kraljevoj vojsci, zato njihovi potomci već dugi niz godina služe ovaj pomen svim svojim precima od kojih za većinu ne znaju ni groba. Crkva se sjeća svih nevino postradalih, na kojoj god strani u ratu da su učestvovali, pa tako na ovaj dan i ovih stradalnika. Crkva ne dijeli žrtve i ne sudi, Bog će svima suditi po djelima njihovim”, kazao je Backović za “Vijesti”.
Suđenje Mihailoviću i grupi od još dvadeset trojice optuženih, poznato je i kao Beogradski proces, po ugledu na Nirnberški proces vođen u Njemačkoj 1945. i 1946. godine, u okviru kojeg je suđeno nacistima.
Zvaničan naziv postupka bio je “Suđenje DragoljubuDraži Mihailoviću i ostalim kolaboracionistima za izdaju i ratne zločine počinjene na prostoru Jugoslavije za vreme rata (1941-1945)”.
Prema istorijskim izvorima Mihailović je uhapšen u noći između 12. i 13. marta, u okolini Višegrada, nakon višemjesečne akcije Odjeljenja za zaštitu naroda (OZNA).
Zvanično, jedan agent OZNE u jesen 1945. uspio je da se ubaci u ilegalnu beogradsku četničku organizaciju i preko nje stupi u kontakt sa četničkim komandantom Nikolom Kalabićem, kojeg je pričom o prebacivanju u inostranstvo uspio da namami da dođe u Beograd, gdje je i uhapšen. Tokom istrage, Kalabić je navodno pristao na saradnju s OZNOM i s grupom od desetak oficira prerušenih u četnike uputio se u potragu za Mihailovićem, koji se skrivao u selima u okolini Višegrada, nakon sloma četničkih snaga.
Akcijom su navodno rukovodili najviši zvaničnici javne i tajne policije, Jovo Kapidžić, Aleksandar Ranković, Slobodan Penezić Krcun i Svetolik Lazarević.
Prema istorijskim izvorima, nakon hapšenja, Mihailović je izveden na sud, a na smrt strijeljanjem osudili su ga Mihailo Đorđević (predsjednik Vijeća) i sudije Milija Laković, Mihailo Janković, Nikola Stanković i Radomir Ilić.
Optužnicu je zastupao vojni tužilac Miloš Minić, a pomagao mu je Miloš Jovanović.
Mihailović je na sudu priznao da su njegovi komandanti sarađivali s okupatorom, ali se branio da su to činili na svoju ruku.
Brojni zaplijenjeni originalni dokumenti iz četničke, njemačke, italijanske i ustaške arhive, ali i svjedočanstva ljudi, bili su, prema brojnim izvorima, glavni dokazni materijal protiv Mihailovića.
Sud je iz mnogobrojnih pismenih dokumenata, originalnih depeša i pismenih izvještaja četničkih komandanata utvrdio da su komandanti izvršavali Mihailovićeva naređenja - da vrše ratne zločine, ubijaju zarobljene partizane, pale, pljačkaju, uništavaju civilno stanovništvo...
Prema tim dokumentima, Mihailović je redovno naređivao komandantima da napadaju, uništavaju i istrebljuju svakog ko na bilo koji način pomaže partizane, a posebno da istrebljuju muslimane i Hrvate.
( Vuk Lajović, Slavko Radulović )