Nakon pet godina šansa da se uradi nešto veliko

Pet godina nakon gola Kristijana Eriksena i poraza od Danske u Podgorici, u kvalifikacijama za Mundijal u Rusiji - posljednjeg velikog meča uoči kojeg je Crna Gora sanjala velike stvari, naša fudbalska reprezentacija dočekuje jedno okupljanje, „prozor”, kvalifikacione duele - sa šansom da ostvari rezultat koji će se pamtiti.

Ta prilika je došla neočekivano, iznenada, praktično „ispod radara”, u trenucima kada je crnogorski fudbal u strahovitom padu - maltene u svim aspektima, te u takmičenju koje je većini selektora, pa i Miodragu Raduloviću, poslužilo da isproba što veći broj fudbalera kako bi se stvorila ekipa za kvalifikacije za Evropsko prvenstvo, koje počinju u martu naredne godine.

Liga nacija je, međutim, takmičenje koje ima kakav-takav takmičarski smisao, prohodnost ka završnom turniru, a Crna Gora je svoju priliku u „napornim” i dugačkom junskom terminu, od čak četiri utakmice, savršeno iskoristila.

Stigao je septembar, završnica i mečevi odluke - gostovanje Bosni i Hercegovini u Zenici, već u petak 23. septembra, te duel sa Fincima kod kuće tri dana kasnije.

Radulovićeva ekipa ima šansu da osvoji prvo mjesto u grupi 3 Lige B i plasira se u A Ligu nacija - kakav bi to podvig bio, suvišno je i opisivati, ali još više od potencijalnih utakmica sa Francuskom, Engleskom, Španijom, Njemačkom i drugim gigantima u narednom ciklusu, aktraktivnije djeluje plasman u plej-of za Evropsko prvenstvo i distanca od samo dva meča do završnice velikog takmičenja.

U kojem Crna Gora - uz Kosovo jedina sa ex-YU prostora, još nije boravila.

Dva kola prije kraja Crna Gora na drugom mjestu ima bod manje od Bosne i Hercegovine, tri više od Finske, a četiri od Rumunije.

Pobjeda nad BiH donijela bi našoj selekciji prvo mjesto i meč-loptu sa Fincima pod Goricom narednog ponedjeljka, gdje bi i bod bio dovoljan, ali ni remi na Bilinom polju u Zenici ne bi bio rezultat koji bi tako olako mogao da se odbaci.

Jer, Bosanci u posljednjem kolu gostuju „ranjenoj” Rumuniji, koja će željeti da se iskupi za junski brodolom i dva poraza od naše reprezentacije - Crnoj Gori bi u tom slučaju bilo dovoljno da protiv Finske ostvari bolji rezultat nego BiH u Bukureštu.

Sve su to veliki snovi, ali „sokoli” moraju da ostanu čvrsto na zemlji - Bosanci su favoriti uoči završnice, ne samo zato što imaju bod više i što igraju kod kuće, već i zbog toga što imaju kompaktan tim, veći izbor, a Radulović bi i ove mečeve mogao da dočeka bez pomoći, ili potpune pomoći, najvećih zvijezda.

Stefan Savić se još oporavlja od povrede, nije sinoć bio u sastavu Atletika za madridski derbi, a posljednju utakmicu za „kolćonerose” odigrao je još 21. avgusta, prije skoro mjesec - realno, mali su izgledi da će mu mečevi reprezentacije biti prvi nakon tolike pauze.

Stevan Jovetić je u petak napokon bio na klupi Herte - dakle, oporavio se od povrede, ali mu nedostaju takmičarski mečevi jer je ove sezone, na četiri bundesligaška meča u kojima je ušao sa klupe, sakupio samo 111 minuta. Pitanje je i koliko će on moći da pomogne.

Na kraju, ali ne manje značajno - Stefan Mugoša, strijelac četiri gola u junskim mečevima, autor nezaboravnog het-trika protiv Rumunije.

Napadač japanskog Visel Kobea preležao je koronavirus, propustio je posljednjih pet utakmica svog tima, juče nije bio ni na klupi protiv Gamba Osake, a baš kao i Savić, posljednji meč odigrao je 21. avgusta. I za njega je pitanje u kakvom stanju.

Sa druge strane, neki fudbaleri su u posljednje vrijeme i igrali i razigrali se (Marko Janković i Marko Vešović u Karabagu, Nikola Vukčević u Al Ahliju, Nikola Krstović u Dunajskoj Stredi...) pa Radulović možda i „namjesti” tim koji će biti sposoban da ponovo iznenadi i nastavi fenomenalnu junsku seriju.

Naša selekcija se okuplja danas, a Radulović je spisak dopunio sa tri imena iz domaće lige - pozvani su štoper Budućnosti Marko Simić, te vezisti Sutjeske i Dečića, Novica Eraković odnosno Draško Božović.

( Danilo Mitrović )