SAD: Mladost „jenkija” - adut ili hendikep?
Sjedinjene Američke Države imaju jasnu perspektivu, ali ključni fudbaleri se još nisu razvili u zvijezde kao što se očekivalo
Kada su Sjedinjene Američke Države organizovale Svjetsko prvenstvo u fudbalu 1994. godine, euforija je počela - “soker” je krenuo da osvaja zemlju bejzbola.
Skoro tri decenije kasnije fudbal je, ipak, daleko od najpopularnijeg spora, mada Amerikanci i “najvažnija sporedna stvar”, kako je često zovu u ostatku svijeta, imaju dosta toga zajedničkog. Jer, od te 1994. godine do danas “jenkiji” su propustili samo jedan Mundijal - i to prošli u Rusiji.
Amerikanci u evropskom fudbalu odavno nisu novost, pamte se imena Aleksija Lalasa, Klinta Dempsija, Lendona Donovana, Klaudija Rejne, golmana Tima Hauarda, Damarkusa Bizlija, koji je 2007. bio strijelac na stadionu pod Goricom kada je sa Rendžersom gostovao protiv Zete.
Imaju Amerikanci i sada asove - Kristijana Pulišića iz Čelsija, Brendena Aronsona (Lids junajted), igrače Milana i Juventusa Seržinja Desta odnosno Vestona Mekenija, te mlađe Timotija Veu, Brajana Rejnoldsa... Kvalitet je očigledan, za koje domete - to je već pitanje.
Sjedinjene Američke Države su u grupi B sa Engleskom, Velsom i Iranom i definitivno vide šansu da se domognu nokaut faze. U susret Mundijalu u Kataru, djeluje da će se karta za osminu finala tražiti između SAD i Velsa, da je Gordi Albion apsolutni favorit, te da Iranu pripada uloga autsajdera.
U KONKAKAF kvalifikacijama SAD nisu briljirale, bile su trećeplasirane, iza Kanade i Meksika, sa istim brojem bodova kao Kostarika.
Selektor je 49-godišnji Greg Berhalter, koji vodi nacionalni tim od 2018. Pod njegovom komandom Amerikanci su odigrali 54 utakmice, ostvarili su 36 pobjeda, sa po devet poraza i remija. Najveći uspjeh mu je titulu u Gold kupu osvojena u avgustu prošle godine kada su Sjedinjene Američke Države u finalu bile bolje od Meksika...
Najbolju kampanju “jenkiji” su imali 2002. u Japanu i Južnoj Koreji, kada ih je u četvrtfinalu eliminisala Njemačka, dok su prije osam godina u Brazilu zaustavljeni u osmini finala. Slomili su ih Belgijanci, tek u produžetku (2:1)...
Nema sumnje da je lider tima 24-godišnji Kristijan Pulišić. Njime je na neki način počela zlatna generacija američkog fudbala, ima ulogu kapitena, odigrao je preko 50 utakmica za nacionalni tim... Iako nije standardan prvotimac Čelsija, u stvari je on najveća snaga Berhalterove ekipe na Mundijalu u Kataru. Mekeni, koji igra povremeno u Juveu, trebalo bi da bude garancija iskustva na sredini, ali sa znakom pitanja, jer nije navikao da ima ulogu jednog od lidera.
Igrač na kojeg posebno treba obratiti pažnju je napadač Dalasa Hesus Fereira (18 godina), koji je u MLS ligi ove sezone postigao 18 golova, upisao je i šest asistencija.
Stručnjaci kao prednosti Amerikanaca navode ogroman potencijal, veliku želju s kojom igraju za reprezentaciju, ali i taktički fleksibilan tim koji može da igra u nekoliko formacija. A šta su potencijalni nedostaci? Vjeruje se da je to nešto slabija odbrana u odnosu na napad, ali i nedostatak izraženog vođe na terenu kao što su nekada bili Hauard, Dempsi ili Donovan...
( Admir Haverić )