Argentina: Rekord je realnost, a titula san „gaučosa”

Argentina čeka na svjetsku titulu od 1986. godine, bilo je generacija koje su nakon toga nagovještavale velike stvari, bilo je i izvrsnih ekipa sa velikim imenima, ali teško da su “gaučosi” ikada Mundijal dočekali u boljoj formi nego što je slučaj sada pred turnir u Kataru.

Tim Lionela Skalonija nije izgubio posljednjih 35 utakmica, računajući i zvanične i prijateljske, pa među “albiselestima” vlada određena euforija pred početak Svjetskog prvenstva.

Istorijski Mundijal, prvi u zimskom periodu, ostaće upamćen i kao posljednje veliko takmičenje u karijeri za Lionela Mesija - da li jedan od najboljih fudbalera ikada može na zalasku karijere da dođe do jedinog trofeja koji mu nedostaje i kojem je bio jako blizu prije osam godina u Brazilu?

Argentinci imaju dvije svjetske krune - osvojili su ih 1978. na krilima Marija Kempesa i 1986. kada je Dijego Maradona “božjom rukom” i genijalnim golovima protiv Engleza u četvrtfinalu pokazao put svom timu do vrha svijeta.

Sve nakon toga su uglavnom bilo razočaranja. Argentina je uvijek sa ambicijama išla na Mundijal, nerijetko su one bile i bez pokrića (igrala je dva finala - 1990. i 2014), ali u Kataru definitivno ima šta da ponudi.

U grupi C su Skalonijevom timu rivali Meksiko, Poljska i Saudijska Arabija, te mu pripada uloga favorita, ali su i Meksikanci i Poljaci jasna opasnost u borbi za dva mjesta koja vode u nokaut fazu. Ako Argentina ne izgubi nijedan meč u grupi, postaće svjetskli rekorder sa 38 utakmica u nizu bez poraza (rekord drži Italija sa 37).

Ako bi se gledala širina sastava, Argentina nije među glavnim favoritima za titulu, ali iz drugog reda jeste ozbiljan konkurent. Pored Mesija, tu su sada dovoljno zreli Lautaro Martines iz Intera, pojačanje Mančester sitija iz River Plate Hulijan Alvares, te Anhel Korea, Rodrigo de Paul (obojica iz Atletiko Madtida), iskusni Anhel di Marija iz Juventusa čiji nastup na Mundijalu u ovom momentu nije skroz izvjestan...

Kakve su mogućnosti ekipe zavisiće i od oporavka napadača Rome Paula Dibale, koji je mjesec pred početak SP bliži da preskoči Katar nego da se nađe na spisku putnika.

Klasa i nevjerovatna energija su uvijek aduti “gaučosa” na svjetskim prvenstvima, mada je ta energija često znala i da bude kontraproduktivna. Da li Argentina ima balans između odbrane i napada - to je jedno od ključnih pitanja, kao i Skalonijev trenerski kvalitet, ali za taj balans bi trebalo da budu zaduženi Leandro Paredes (Juventus), fantastični vezista Benfike Enco Fernandes, te štoperi Lisandro Martines (Mančester junajted) i Kristijan Romero (Totenhem), bekovi Nikolas Taljafiko (Lion) i Nauel Molina (Atletiko Madrid)...

Sve što je 44-godišnji trener do sada uradio sa nacionalnim timom je praktično bez greške, nakon što je Horhe Sampaoli ostavio “ruševine” i učinio da usred Mundijala u Rusiji (Argentina je eliminisana od Francuske u osmini finala) odnosi u ekipi budu na ivici incidenta. Prije četiri godine je Argentina prošla grupu kao drugoplasirana iza Hrvatske, imala je samo četiri boda nakon što je u direktnom duelu za drugo mjesto savladala Nigeriju 2:1 golovima Mesija i Markosa Roha u samom finišu.

Argentina u Katar dolazi kao aktuelni šampion Kopa Amerike i kao tim koji je posljednji put poražen u polufinalu istog takmičenja prije tri godine. Tada je bolji bio Brazil.

Prvi meč na prvenstvu "gaučosi" će odigrati već trećeg dana Mundijala, 22. novembra, i to u 11 sati po našem vremenu - i veliki su favoriti protiv Saudijske Arabije.

( Admir Haverić )