Direktoru Luke Kotor ćerka prevodi sa engleskog

Izvršni direktor preduzeća Luka Kotor Milko Krvavac (SNP) angažovao je zvanično kao volontera u toj firmi, svoju kćerku Jelisavetu kako bi mu prevodila sa i na engleski jezik u komunikaciji koju Krvavac ima sa kapetanima stranih kruzera i predstavnicima kompanija koje koriste usluge te luke.

To angažovanje omogućilo je Jelisaveti i ulazak u graničnu zonu Luke Kotor. Krvavac je, pokazuje to i dokumentacija do koje su došle “Vijesti”, kao zaposlene u Luci Kotor, zvanično predstavio i neka lica koja nemaju nikakve veze sa tim preduzećem u većinskom vlasništvu Opštine Kotor, kako bi im izdejstvovao dobijanje dozvole za slobodno kretanje i zadržavanje u zoni međunarodnog graničnog prelaza u kotorskoj luci.

Pod njegovim rukovodstvom, ove su godine i enormno porasli računi koje Luka Kotor plaća pružaocu ronilačkih usluga, a koji su za devet mjeseci iznosili čak 40.381 euro sa PDV-om i bili skoro dvostruko veći nego što je za usluge ronioca plaćeno u cijeloj, do sada po obimu prometa i broju uplovljavanja brodova i jahti, rekordnoj 2019. godini.

Iz uprave ne odgovaraju na pitanja

Iz menadžmenta Luke Kotor koju kao izvršni direktor vodi Krvavac, a Odborom direktora predsjedava Ljiljana Popović Moškov (URA), “Vijesti” ni nakon nedjelju dana čekanja nisu dobile odgovore na pitanja koja smo im ovim povodom poslali.

”Vijesti” posjeduju kopiju dopisa kojeg je 13. maja ove godine u ime Luke Kotor, izvršni direktor Milko Krvavac uputio Upravi policije - Sektoru granične policije Tivat, odnosno Jedinici granične policije Kotor i njenom komandiru Aleksi Praščeviću, u kome traži da se Jelisaveti Krvavac izda dozvola za kretanje i zadržavanje u zoni međunarodnog graničnog prelaza luka Kotor, kako bi onda Krvavčevoj kćerci istoimena državna firma koju on vodi mogla izdati identifikacionu karticu kojom joj omogućava da ulazi i zadržava se u zoni graničnog prelaza.

Prema članu 22 Zakona o graničnoj kontroli, na području graničnog prelaza “mogu se kretati i zadržavati: službena lica, lica koja namjeravaju da pređu državnu granicu ili su je već prešla i lica zaposlena u privrednom društvu, drugom pravnom licu, odnosno kod preduzetnika koji obavljaju djelatnost na području graničnog prelaza”.

Krvavčeva kćerka u vrijeme kada je on od policije tražio da daju saglasnost da se Jelisaveta kreće i zadržava u zoni međunarodnog graničnog prelaza u Kotoru, nije bila zaposlena u državnoj firmi Luka Kotor AD, već je, kako se navodi u obrazloženju zahtjeva, ona sa Lukom Kotor AD imala “ugovor o volonterskom radu”.

Iz menadžmenta ove državne firme nisu odgovorili na pitanje “Vijesti” koje konkretno volonterske poslove u Luci Kotor je obavljala Jelisaveta Krvavac po ugovoru o volonterskom radu, da bi ta firma za nju 13. maja tražila dozvolu i izdavanje ID oznaka za kretanje i zadržavanje na području međunarodnog graničnog prelaza u kotorskoj luci. Nije odgovoreno ni na pitanje da li je potreba za kretanjem i zadržavanjem Jelisavete Krvavac u zoni graničnog prelaza ima veze sa njenim radnim angažmanom u jednoj od firmi koja pruža usluge turističkih/izletničkih glisera i koja posluje u koncesionom području Luke Kotor.

Pokriće za posao sa kruzerima?

Krvavac je ljetos prema nezvaničnim informacijama “Vijesti” radila za jednog od operatera glisera što iz koncesionog područja Luke Kotor voze putnike sa kruzera na izlete po Boki Kotorskoj. Upravo na njenog poslodavca su se tada žalili ostali pružaoci tih usluga, tvrdeći da je njemu menadžment Luke Kotor navodno dozvolio da zadrži povlašćenu poziciju u marinskom dijelu luke ispred pozorišta u Kotoru, dok su ostali “gliseraši” svi preseljeni na udaljeniju i za putnike sa kruzera teže uočljivu poziciju na pontonu postavljenom ispod tzv. Italijanskog parka.

Iz dobro obaviještenih krugova bliskih rukovodstvu Luke Kotor, “Vijestima” je rečeno da je Krvavac navodno, ugovorom o volonterskom radu između državne firme kojoj je na čelu i svoje kćerke, “pokrio” Jelisavetino angažovanje u funkciji ličnog prevodioca i asistenta jer on ne govori englelski koji je službeni jezik u svjetskoj pomorskog industriji, pa se bez pomoći prevodioca ne može sporazumijevati sa zapovjednicima i oficirima kruzera koji svakodnevno uplovljavaju u Kotor, niti sa predstavnicima kompanija kojima ti brodovi pripadaju a koje su glavni poslovni partneri Luke Kotor.

Menadžeru kafića dozvola za granicu

”Vijesti” posjeduju i primjerak Rješenja o izdavanju identifikacionih oznaka za kretanje i zadržavanje u zoni međunarodnog graničnog prelaza Luka Kotor, a koje je Krvavac donio 16. juna ove godine za četiri lica, od kojih neki uopšte nisu zaposleni u kompaniji kojoj je on na čelu.

”Odobrava se pravnom licu Luka Kotor, za potrebe obavljanja djelatnosti na području međunarodnog graničnog prelaza luka Kotor, kretanje i zadržavanje zaposlenih na području međunarodnog graničnog prelaza luka Kotor. Izdaju se identifikacione kartice zaposlenima u pravnm licu, i to po sljedećem spisku....” - piše u Rješenju broj 0302-1817 koje je Krvavac donio 15. juna, i kojim je odredio da četvorica ljudi, u skladu za njih već prethodno dobijenoj saglasnosti Uprave policije, dobiju ID kartice za slobodno kretanje i zadržvanje u zoni graničnog prelaza, a koje važe za period od 16. juna do 31. decembra ove godine.

Prvi na tom spisku je izvjesni Jakša Šćekić koji uopšte nije zaposlen u Luci Kotor AD, već radi kao menadžer ugostiteljskog objekta - restorana “Konoba Akustik” koji posluje u dijelu zgrade Lučke kapetanije Kotor na Luži, na samom ulazu u tamošnji granični prelaz, ali van zone koja je pod posebnim režimom nadzora i kontrole. Osim Šćekića koji nema nikakve dodirne tačke sa kompanijom Luka Kotor, na spisku su i dvojica stručnjaka iz pomorstva koji takođe nisu zaposleni u Luci Kotor AD, ali koji su ljetos bili angažovani po ugovoru o djelu kao konsultanti te državne firme.

Iz menadžmenta te kompanije nisu odgovorili ni na pitanje “Vijesti” koje konkretno poslove za Luku Kotor obavlja Šćekić koji u toj firmi nije zaposlen, niti angažovan ugovorom o djelu, da bi Luka Kotor za njega tražila saglasnost Uprave policije i izdala mu ID karticu za kretanje i zadržavanje u zoni graničnog prelaza.

Enormni troškovi za usluge ronioca, uprava ćuti

Krvavac, ali ni predsjednica Odbora direktora Luke Kotor Ljiljana Popović Moškov nisu odgovorili ni na pitanja “Vijesti” u vezi sa enormnim troškovima koje ta kompanija ove godine ima za plaćanje usluga ronioca.

”Na osnovu čega preduzeće Luka Kotor i sa konkretno kojim fizičkim licem/ preduzetnikom/ pravnim licem sklapa ugovore o djelu za obavljenje ronilačkih poslova za potrebe Luke Kotor, s obzirom da kompanija u sopstvenoj sistematizaciji ima sistematizovano radno mjesto ronioca? Zašto to radno mjesto nije popunjueno, već se ovi poslovi preko ugovora o djelu ustupaju trećem licu? Na osnovu konkretno koje tenderske procedure za izbor pružalaca ove vrste usluga je taj posao sklopljen s aktuelnim pružaocem ronilačkih usluga i kada je taj tender sproveden?”, pitanja su na koja iz mendžmenta ove kompanije nisu željeli da odgovore “Vijestima”.

Prema podacima do kojih smo došli, kotorska kompanija je trećem licu koje joj pruža ronilačke usluge, od 1. januara do 1. oktobra platila ukupno čak 40.381 euro. To je značajno više nego što je Luka Kotor na ronioca trošila u svim prethodnim godinama, a čak je već sada skorom dvostruko više nego što je za usluge ronioca plaćeno i u, po broju uplovljavanja kruzera i jahti, do sada rekordnoj 2019. goodini kada je taj izdatak za 12 mjeseci iznosio 22.295 eura.

Ovoliki ovogodišnji trošak ne djeluje nimalo logično, posebno kada se ima u vidu da je 2019. ronilac bio vanredno angažovan oko poslova vezanih za pripremu investicionog plana Luke Kotor za dobijanje prioritetne koncesije, a koji su se ticali radova u akvatorijumu na pripremi za postavljenje pilona, novih priveznih pontona u marinskom dijelu, eventualnog produbljivanja dijela akvatorijuma i sličnog. Ničega od toga nije bilo ove godine, osim što je ronilac imao jedino vanredno angažovanje oko preseljenja dva privezna pontona iz marinskog dijela luke u akvatorijum ispod parka, ali je jednostavna i kratkotrajna operacija privezivanje pontona na sidra na novoj lokaciji, nešto što ni izbliza ne može opravdati ovako visoke isplaćene iznose za tu vrstu usluga. Tim prije što su pontoni preseljeni početkom godine, kada je po oficijelnim podacima Luka Kotor roniocu platila tek 1.019 eura u januaru, odnosno 1.987 euta u februaru, da bi trošak po ovom osnovu već u martu “stratosferski” skočio na čak 7.390 eura.

Od tada do kraja septembra Luka Kotor trećem licu za usluge ronioca mjesečno u prosjeku plaća skoro 5.000 eura, iako u svojoj sistematizaciji ima nepopunjeno radno mjesto ronioca, a čija bi redovna plata iznosila nešto preko 800 eura mjesečno.

( Siniša Luković )