Zavisnost Njemačke od Kine manja nego što se mislilo

Mnoga njemačka preduzeća u velikoj mjeri zavise od poslovanja sa Kinom. Ipak, pitanje je koliko je njemačka privreda generalno zavisna od te zemlje? Jedna nova studija pruža iznenađujuće odgovore

2685 pregleda4 komentar(a)
Foto: REUTERS

Dok veliki njemački koncerni poput Folksvagena ili BASF-a u velikoj mjeri zavise od Kine pa to čak žele još više da prošire, s drugim kompanijama stvari izgledaju sasvim drugačije. Među privrednim granama postoje ogromne razlike kada je u pitanju zavisnost od robe i dobara iz Kine – sirovina, poluproizvoda, gotovih proizvoda ili usluga. To je, naime, rezultat nedavno objavljene studije njemačkog Instituta za privredu (IW). U svojoj „empirijskoj analizi“, ekonomisti iz tog kelnskog instituta ispitali su „zavisnost pojedinih privrednih grana Njemačke od Kine“ i to sa fokusom na pojedinačna preduzeća.

U slučaju hemijske kompanije kao što je Kovestro, Kina ima posebno veliki udio u obrtu te firme: oko 20 odsto. Kada je riječ o proizvođaču automobila kao što je Folksvagen, Kina ima više od trećine udjela. Učešće Kine u tehnološkoj kompaniji Aikstron još je veće, a više od polovine svoje prodaje taj snabdijevač industrije poluprovodnika iz Ahena ostvaruje na Tajvanu i Kini.

Međutim, kada se posmatra njemačka privreda u cjelini, zavisnost od Kine mnogo je manja, izračunali su ekonomisti. Samo oko 6,6 odsto svih stranih isporuka roba i dobara za industriju tokom 2020. dolazilo je iz Kine. Ako se tome dodaju i domaće isporuke, „kineski udio u prosjeku je iznosio 2,2 procenta.“

Japan i SAD mnogo više zavise od Kine

Japanska industrija, s druge strane, mnogo više zavisi od Kine nego njemačka. Kineski udio u svim stranim isporukama robe i dobara istočnoazijskim susjedima je gotovo 20 odsto. Rusija (16,5%), SAD (13,9%) i Češka (11,8%) takođe imaju dvocifrene kineske udjele među 11 industrijski razvijenih zemalja koje se razmatraju u studiji“, navode autori Bertold Buš, Jirgen Mates i Samina Sultan.

„Sve u svemu, Kina je važna za njemačku industriju kao dobavljač i kupac roba i usluga, ali ne u izrazito velikoj mjeri“, iznenađujući je zaključak studije.

Kao što pokazuje primjer proizvođača čipova Aikstrona, zavisnost od Kine u elektronskoj industriji posebno je velika. U zavisnosti od kompanije, Kina je tu odlučujuća za kompletno poslovanje, bilo kao dobavljač ili kao prodajno tržište. U godinama prije pandemije, njemačka kompanija za proizvodnju poluprovodnika Infineon povećala je svoj udio u prodaji odnosno obrtu na tržištu Kine i Tajvana na gotovo 40 procenata. Međutim, nakon ruskog napada na Ukrajinu i stalnih vojnih prijetnji Pekinga Tajvanu, došlo je do preorijentacije i fokus njemačke industrije na druge dobavljače i prodajna tržišta u punom je zamahu.

Zavisnost od baterija i rijetkih metala

Direktor Međunarodne agencije za energiju (IEA) Fatih Birol strahuje da bi Evropa, nakon što se okrenula od Rusije, mogla da postane zavisna od drugih zemalja. „Vođena je pogrešna energetska politika kada je u pitanju strateški važan izvor energije kao što je gas“, kaže Birol aludirajući na Rusiju. „Ako sada posmatramo obnovljive izvore energije, vidimo sličnu situaciju: oko 70 odsto svih baterija za električne automobile proizvedeno je u Kini.“ Taj ekspert je za njemački list „Handelsblat“ rekao da Evropa „mora da pronađe nove dobavljače i sama da počne s eksploatacijom kritičnih minerala/sirovina.“

Njemačka je izuzetno zavisna od Kine posebno kada se radi o rijetkim metalima: dvije trećine tih sirovina donedavno je dolazilo iz Kine. „Za neke od njih udio u uvozu iz Kine bio je i znatno veći“, navodi se u aktuelnom izvještaju njemačkog Saveznog zavoda za statistiku. Čak 94,4 odsto rijetkih metala kao što su skandijum i itijum uvezeno je iz Kine.