Licemjerje zagovornika Putinovog hapšenja
Neki od onih koji najglasnije osuđuju ruskog lidera i njegove “poslušnike” odgovorni su za nezakoniti rat u Iraku u kojem su stradale stotine hiljada ljudi
To je više od licemjerja. To je atak na pamćenje. Gordon Braun, pozivajući na osnivanje specijalnog tribunala koji bi kaznio rusku vladu, ispravno ističe da je čin agresije - invaziju na drugu zemlju - Nirnberški tribunal prepoznao kao “najveći međunarodni zločin”. On je za “Gardijan” napisao da ne treba samo Vladimir Putin da bude krivično gonjen, već i njegovi “poslušnici”. To uključuje ruske a možda i bjeloruske pripadnike nacionalnih savjeta za bezbjednost, i niz političkih i vojnih lidera. Svi treba da snose odgovornost za ovaj “očigledno nezakoniti rat”, napisao je on na svom sajtu.
Kondoliza Rajs, koja je bila nacionalna savjetnica za bezbjednost Džordža Buša, upitana je tokom gostovanja za Foks njuz: “Kada napadnete jednu suverenu državu, da li je to ratni zločin?”. Odgovorila je: “To je svakako protivno svim principima međunarodnog prava i međunarodnog poretka”.
Braun i Rajsova su u pravu u vezi sa Rusijom. Njena vlada je invazijom na Ukrajinu očigledno počinila zločin agresije, zločin u kojem su, kako ističe Braun, saučesnici visoki zvaničnici. Isto važi za britansku i američku vladu, koje su napale Irak prije 20 godina. Među najistaknutijim počiniocima su bili Rajsova i Braun.
Sedmi Nirnberški princip, na koji Braun ukazuje pozivajući na krivično gonjenje Rusa, navodi da je “saučesništvo” u ratu agresije “zločin prema međunarodnom pravu”. Oboje ovih zvaničnika očigedno se kvalifikuju kao saučesnici. Rajsova je bila jedna od arhitekata rata. Braun, kao član vlade, bio je faktor odlučivanja. Kao ministar finansija, finansirao je rat.
Niko ne može argumentovano da porekne da invazija na Irak odgovara Nirnberškoj definiciji. Čilkotovoj istrazi, čije je uslove rada postavio Braun dok je bio premijer, bilo je zabranjeno da se izjasni o legalnosti rata. Ali je zaključila da se “Ujedinjeno Kraljevstvo pridružilo invaziji prije nego što su iscrpljene mirne opcije za razoružavanje. Vojna akcija u tom trenutku nije bila posljednja opcija”. Drugim riječima, nijesu ispunjeni kriterijumi Povelje UN za zakonito ratovanje. Bivši ministar pravde, lord Stejn, došao je do istog zaključka: u odsustvu druge UN rezolucije kojom se odobrava rat, on je bio nezakonit”. Bivši vrhovni sudija, lord Bingam, nazvao je rat u Iraku “ozbiljnim kršenjem međunarodnog prava”. Holandska istraga, koju je predvodio bivši sudija vrhovnog suda, utvrdila je da invazija “nije bila utemeljena u međunarodnom pravu”.
Napadači su se potrudili da eliminišu mirne alternative. Sadam Husein je očajnički pokušavao da pregovara, na kraju nudeći sve što su SAD i Britanija tvrdile da žele, ali su ga oni odbili, a onda nas lagali o tome. Kada su UN tražile diplomatska rješenja, američki zvaničnici su ušli u ono što su nazvali “režim sprečavanja”, sabotirajući pregovore.
Kada je šef Organizacije za zabranu hemijskog oruža, Žoze Bustani, ponudio da riješi zastoj oko inspekcija oružja u Iraku, američka vlada ga je nezakonito smijenila. Prva vlada koja je podržala njegovu smjenu bila je britanska.
Vlada u kojoj je Braun bio ministar je u više navrata upozoravana da će planirana invazija biti nezakonita. Godinu prije rata, tadašnji šef diplomatije Džek Stro, objasnio je šta je neophodno da bi jedan rat bio zakonit, 1) mora postojati oružani napad na jednu državu ili takav napad mora biti izvjestan, 2) upotreba sile mora biti neophodna, a druga sredstva za sprečavanje/izbjegavanje napada moraju biti nedostupna; 3) samoodbrana mora biti proporcionalna i strogo ograničena na cilj sprečavanja napada”. Nijedan od ovih uslova nije bio važio. Ministarstvo inostranih poslova, prema riječima zamjenice savjetnika za pravna pitaanja, Elizabet Vilšurst, stalno je upozoravalo da će invazija biti nezakonita bez nove UN rezolucije. Ona je objašnjavala da “nezakonita upotreba sile takvih razmjera predstavlja zločin agresije”. U dokumentu vladi upozorava se: “Pravno opravdanje invazije bilo bi neophodno. Sudeći na osnovu savjeta Pravne službe, ono trenutno ne postoji”.
Što se tiče savjeta pravnika, tadašnji glavni tužilac lord Goldsmit, upozorio je da postoje samo tri načina na koja invazija može biti pravno opravdana. “To su “samoodbrana, humanitarna intervencija, ili UNSC (odobrenje Savjeta bezbjednosti UN). Prvi i drugi u ovom slučaju nijesu mogli poslužiti kao osnova”. Vlada nije uspjela da dobije odobrenje Savjeta bezbjednosti UN. Tokom Čilkotove istrage lord Goldsmit je svjedočio da, nakon što je dao savjet koji Toni Bler nije želio da čuje, premijer je prestao da traži savjete. Neposredno prije rata, mada se činjenice nijesu promijenile, Goldsmit je promijenio svoje mišljenje.
Postoji još jedan izraz za “zločin agresije”: čin masovnog ubistva. U invaziji na Irak stradale su stotine hiljada ljudi. Ne možemo biti precizniji od toga, budući da su invazione sile odbile da mjere razmjere pokolja. Ali, to je skoro sigurno do sada najveći zločin protiv čovječnosti u ovom vijeku. Bler, Braun, Buš i Rajsova su kriv za “očigledno nezakoniti rat”, isto kao i Putin i njegovi bliski savjetnici.
Međutim, to ko će biti krivično gonjen je stvar pravde pobjednika. Na primer, dok prošle nedelje nije izdat nalog po još jednoj optužbi za hapšenje Putina i jednog od njegovih zvaničnika, pred međunarodnim krivičnim sudom je pokrenut 31 slučaj. Svaki od optuženih u tim slučajevima je Afrikanac. Da li je to zbog toga što je Afrika jedini kontinent gdje se dešavaju zločini protiv čovječnosti? Ne. To je zbog toga što Afrikanci optuženi za takve zločine ne uživaju političku zaštitu kakvu imaju zapadni lider koji čine još veća zlodjela.
Umjesto da se suoče sa pravdom, ubice hodaju među nama, poštovane, uvažene, tretiraju ih kao ugledne državnike kojima se mediji i vlade obraćaju za savjet. Braun se može predstavljati kao veliki humanitarac. Alister Kembel, koji je nadgledao sastavljanje “obmanjujućeg dosijea” koji je pružio lažni povod za rat, i stoga je saučesnik kao bilo koji od Putinovih “poslušnika”, temeljno je “opran”: drugim riječima, rehabilitovan je poput drugih mračnih političkih ličnosti, od strane televizije.
Nije bilo svođenja računa niti će ga biti. Ovaj najveći od zločina je tako temeljno “opran” da njegovi počinioci mogu sebe nazivati anđelima osvetnicima zločina drugih ljudi. Da citiram kralja Lira: “Oklopi zlatom grijeh, i snažno će se pravdino koplje slomiti; a obuci ga u dronjke, pa će ga probosti slamčica patuljka”.
Tekst je preuzet iz “Gardijana”
Prevod: N. Bogetić
( Džordž Monbio )