Bolnica u Kotoru traži pare, ljekar tuži bolnicu

Ljekar internista Mirko Lipovac iz Tivta podnio je tužbu protiv Opšte bolnice u Kotoru, zahtijevajući od kotorskog Osnovnog suda da donese presudu kojom se poništava rješenje o otkazu ugovora o radu u dijelu kojim bolnica zahtijeva od njega da na ime troškova specijalizacije toj ustanovi isplati 45.574 eura.

Kako je “Vijestima” potvrđeno, pripremno ročište zakazano je za 24. jul, a predmet je dodijeljen sudiji Osnovnog suda u Kotoru Veljku Bulatoviću.

Problem je, kako “Vijesti” saznaju, nastao zbog toga što nije u bolnici “odradio” kompletno vrijeme koje je proveo na specijializaciji, iako je, kako tvrde u toj zdravstvenoj ustanovi, bio dužan to da uradi, odnosno da, ako je radio manje vremena nego što mu je trajala specijalizacija, vrati troškove specijalizacije uz srazmjerno umanjenje.

Na drugoj strani, Lipovac tvrdi da to nije tačno, i da se ne mogu poistovjećivati Ugovor o specijalizaciji i Zakon o radu, kao i da bolnica preuzima ulogu suda.

U ugovoru se navodi da slučaju prestanka radnog odnosa po njegovom zahtjevu treba u cjelosti da vrati ustanovi iznos isplaćenih troškova uz pripadajuću kamatu

U rješenje o otkazu ugovora o radu, koji potpisuje direktor Opšte bolnice dr Davor Kumburović, u koji su “Vijesti” imale uvid, piše da je donijeto na osnovu pisane izjave ljekara Lipovca 7. novembra 2022. godine.

“Lipovac dr Mirko je dužan shodno članu 2 Ugovora o specijalizaciji od 8. novembra 2018. godine da specijalitički staž iz oblasti interne medicine završi u roku predviđenim programom fakulteta od pet godina i položi specijalistički ispit najkasnije u roku od šest mjeseci nakon obavljenog specijalističkog staža. Da po položenom specijalističkom ispitu ostane na radu u JZU Opšta bolnica Kotor efektivno najmanje onoliko vremena koliko je trajala specijalizacija, kao i da u toku od 30 dana od dana neispunjenja bilo koje ugovorne obaveze, kao i u slučaju prestanka radnog odnosa po njegovom zahtjevu, u cjelosti vrati ustanovi iznos isplaćenih troškova uz pripadajuću kamatu, koje je ustanova imala u vezi sa obavljeno specijalizacijom, uz srazmjerno umanjenje, uzimajući u obzir vrijeme koje je specijalizant radio u ustanovi nakon položenog specijalističkog ispita. Uzimajući u obzir navedeno, dr Lipovac dužan je da u cjelosti vrati ustanovi iznos od 45.574, 25 eura pod prijetnjom pronudnog izvršenja”, piše u rješenju o otkazu.

Rješenje je osporio dr Lipovac, smatrajući da je sporan stav kojim ga je Opšta bolnica, kako tvrdi, potpuno nezakonito, navodno na osnovu člana 2 Ugovora o specijalizaciji obavezala da vrati pomenuti iznos.

“Odmah se može uočiti da je sporni dio rješenja donesen u formi izreke sudske odluke. Očito je da je Opšta bolnica izašla iz okvira svojih ovlašćenja čak i kao poslodavac i preuzela “ulogu” suda. Svojom odlukom imperativno odredivši i osnov i visinu obaveze, uz prijetnju, ni manje ni više, nego prinudnim izvršenjem. Lako je zakjučiti da je Opšta bolnica zloupotrijebila član 166 Zakona o radu, jer navedeni član ne predviđa mogućnost da pomenuta odluka sadrži i uređenje pitanja naknade štete. Naročito ne naknade štete koja uopšte i ne proizilazi iz zaključenog ugovora o radu”, piše, između ostalog, u tužbi Lipovca.

On napominje da Ugovor o specijalizaciji Opšta bolnica i on nijesu zakjučili kao zaposleni i poslodavac, već kao specijalizant i ustanova, koji su međusobna prava i obaveze uredili svojom slobodnom voljom.

“Nezavisno od prava i obaveza koje imaju po osnovu zakučenog ugovora o radu. To ujedno znači i da neispunjenje obaveza iz ugovora o specijalizaciji ne povlači odgovornost zaposleni - poslodavac, već isključivo ugovornu odgovornost (tzv. ugovornu štetu), koja u izostanku sporazumnog uređenja može i mora biti utvrđena jedino od strane suda, uostalom kako je to i previđeno članom 5 zaključenog ugovora. Zaista bi bilo paradoksalno da jedna ugovorna strana može samovoljno da utvrđuje da li je druga prekšila ugovornu obavezu, i ako jeste da joj jednostrano određuje osnov i obim odgovornosti i to pod prijetnjom prinudnog izvršenja”, piše u tužbi.

S druge strane, kako navodi, sporni dio rješnja (drugi stav) je nezakonit zato što je zasnovan na potpuno pogrešnom, odnosno proizvoljnom tumačenju u primjeni člana 2 Ugovora o specijalizaciji.

“Još jednom je važno naglasiti da za razliku od ugovora o radu, gdje su prava i obaveze zaposlenog i poslodavca u znatnoj mjeri unaprijed određeni zakonom o radu i kolektivnim ugovorima, kod Ugovora o specijalizaciji prava i obaveze izabranog specijalizanta i zdravstvene ustanove se uređuju potpuno samostalno”, navodi se u tužbi.

Lipovac ne spori da je usljed prestanka radnog odnosa po njegovom zahtjevu nastupila obaveza vraćanja odgovarajućeg iznosa Opštoj bolnici, međutim kako ističe, shodno zaključenom ugovoru, obaveza se tiče isključivo troškova koje je on imao u vezi sa obavljenom specijalizacijom - troškova specijalizacije (faktički jednokratna naknada Medicinskom fakultetu u iznosu od 900 eura), eventualno naknade troškova odvojenog života.

Tužbom se, kako je navedno, zahtijeva poništenje nezakonitog rješenja Opšte bolnice u dijelu drugog stava kojim se traži isplata od 45.574 eura, te u slučaju da sud odbije, predlaže se donošenje presude kojom bi se iznos troškova specijalizacije srazmjerno smanjio na iznos koji će biti preciziran nakon provedenog finansijskog vještačenja.

( Vuk Lajović )