Pozorištima fale pedagozi

Okrugli sto “Od malih nog(u): Pozorište za 11+: teme, forme, multimedijalnost” održan je u Kotoru

2481 pregleda0 komentar(a)
Sa okruglog stola, Foto: Maja Vulović

Smatrajući da je uzrast ranog tinejdžerskog doba mahom zapostavljen u repertoarskim politikama zemalja Balkana, u ovom slučaju Crne Gore, Srbije i Hrvatske, bio je podsticaj za regionalnu platformu “Od malih nog(u)” da započne istraživanje koje se tiče potreba pozorišne publike uzrasta 11 godina i stariji, kazala je dramaturškinja Tijana Grumić na okruglom stolu “Od malih nog(u): Pozorište za 11+: teme, forme, multimedijalnost”, koji je održan u Kotoru, devetog dana Kotorskog festivala pozorišta za djecu.

“Cilj i namjera ovog istraživanja jeste da napravimo priručnik za umjetnike i umjetnice”, objasnila je Grumić koja je moderirala okruglim stolom, iznijela uvodnu riječ, a pored toga i zastupa(la) ovu platformu.

Razgovoru su prisustvovali i psihološkinja Marija Backović, rediteljka Sonja Petrović i dramaturškinja Ana Pletikosa ispred platforme “Od malih nog(u)”, kao i producentkinja Jelena Odalović, dramaturškinja Milana Matejić, glumac i scenarista Dejan Đonović i glumci Danilo Brakočević i Toni Leaković.

Učesnici okruglog stola su se usaglasili da pozorištima na prostoru Srbije, Crne Gore i Hrvatske u strukturi zaposlenih fali struka pedagoga, kao i da je neophodno raditi na uvezivanju rada pozorišta sa obrazovnim ustanovama - vrtićima i školama.

Razgovor je tekao i u smjeru pronalaženja razloga zbog kojih pozorišta za djecu i mlade u regionu ne funkcionišu na kvalitetan način.

“Diskutovalo se i o samim uzrocima problema koji utiču na nedostatak predstava za djecu i mlade, nezainteresovanosti publike toga uzrasta za pozorište, kao i nepoštovanja naznačenog starosnog uzrasta za gledanje predstava među gledaocima. Diskusija je bila fokusirana na primjere dobre i loše prakse najprije u spomenute tri države, gdje učesnici okruglog stola imaju najviše iskustva u radu, ali i širom Evrope”, navodi se u saopštenju.

Veliki dio razgovora se odnosio i na temu određivanja uzrasta za koji je određena predstava preporučena, odnosno da li pozorišta nakon što uđu u proces stvaranja predstave odluče za koji je uzrast ona namijenjena, ili na samom početku odrede uzrast kojem će predstava biti namijenjena, pa u skladu sa tim produkcijskim planom počnu da rade na predstavi.