Tri sonate iz tri epohe
KotorArt Don Brankovi dani muzike, KotorArt talenti - Dea Nicaj
Brižljivi odnos prema mladim talentima KotorArt Don Brankovi dani muzike godinama njeguju kroz programski segment KotorArt talenti. Treći po redu koncert održali su u ponedjeljak violinistkinja Dea Nicaj i pijanista Amir Džaković.
Pred brojnom publikom u Crkvi Sv. Duha umjetnici su predstavili jednu od ključnih muzičkih formi violinske literature - sonatu, kroz nekoliko epoha.
Studentkinja Akademije za muziku i teatar u Minhenu, Dea Nicaj je tokom osnovnog i srednjeg muzičkog obrazovanja u Podgorici osvajala brojne nagrade na nacionalnim i međunarodnim takmičenjima kao što su Muzički festival mladih Crne Gore, Tirana Talent i Pjeter Gaci u Albaniji, Ars Kosova, kao i Međunarodni susreti violinista Srbiji. Usavršavala se kod više eminentnih pedagoga, kao i na ljetnjem kampu Allegro Vivo u Austriji, a iskustvo u orkestarskom muziciranju stekla je kroz oficijelno obrazovanje i u radu Filharmonijskog orkestra mladih Donje Saksonije i Orkestra mladih Zapadnog Balkana.
Za razliku od Dee Nicaj koja je na početku svog profesionalnog razvoja, Amir Džaković je iskusni pijanista, redovni profesor na Univerzitetu umjetnosti u Tirani. Završio je osnovne studije na Muzičkoj akademiji na Cetinju, magistarske na Institutu Lemens u Luvenu u Belgiji, a doktorske na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu.
Kada je riječ o programskoj koncepciji, umjetnici su napravili jednu kružnu putanju kroz stilove, počevši od tzv. osećajnog stila Karla Filipa Emanuela Baha odnosno baroka Johana Sebastijana Baha, da bi se preko postmoderne Alfreda Šnitkea vratili ka bečkom klasicizmu Ludviga van Betovena.
Kao prvo djelo, umjetnici su odabrali dragulj violinske literature - Sonatu za violinu i klavir, br. 1 K. F. E. Baha, koja i danas izaziva polemike u muzikološkim krugovima u vezi sa njenom autentičnošću.
Prema brojnim istraživanjima, riječ je o kompozitorovom “prepisu” već postojeće sonate koju je ranije napisao kompozitorov otac - veliki Johan Sebastijan Bah. Tako su, interpretirajući tipično barokne elemente muzičkog djela, umjetnici akcentovali fenomen eklektičkog postupka komponovanja i publiku uveli u muzički svijet Alfreda Šnitkea. Iako iz ranijeg stvaralačkog perioda, Šnitkeova Sonata za violinu i klavir br. 1, odiše polistilizmom, simulacijom italijanskog baroka, prije svega po formi, ali i stilova autorovih savremenika Berga, Bartoka, Šostakoviča, Stravinskog. Birajući ovako kompleksnu po sadržini i zahtjevnu po tehnici sonatu, Dea Nicaj je odlično prikazala složenost Šnitkeovog “proširenog” stila i upravo ovom interpretacijom ostavila najjači utisak.
Koncert je završen muzikom Betovena, njegovom Sonatom u G-duru, trećom po redu iz opusa 30.
( Boris Marković )