O jednom kotorskom konkursu: Graditi se mora?

Skoro ćete berbu brati,/ Bi' l i mene hteli zvati?/ Evo, reč bih svoju zado/ Da bih došo vrlo rado Čika Jova Zmaj, "Čvorak"

Podsjetiću vas, za početak, da je rijetko pošteni i vazda učinjeni Vladimir Jokić, pravnik po vokaciji, predsjednik kotorske ispostave Demokratske CG, preuzeo kormilo Opštine Kotor 21. februara - da bi već 27. marta, mjesec i kusur dana kasnije, na Internet stranici Opštine Kotor (kotor.me) osvanuo raspis za - pazite sad: Međunarodni, opšti, projektni, jednostepeni, anonimni Konkurs BR 2. za idejno urbanističko-arhitektonsko rješenje za turistički objekat kategorije 5 zvjezdica, na urbanističkoj parceli UP6, Blok 2, u zahvatu Lokalne studije lokacije "Glavati - Prčanj", Opština Kotor.

Mladi Jokić, najmlađi, vele, načelnik Komunitade kotorske u njenoj burnoj povijesti - očigledno ne gubi vrijeme kada je riječ o obavezama koje je naslijedio od bivše, mrske nam DPS vlasti. Neko drugi bi se najvjerovatnije oglušio o obavezu raspisivanja konkursa za poveliki - da ne kažem preveliki - turistički objekat - i to baš usred odsudne bitke koju naš dobri Janko - kompleksne metodologije - Ljumović, ministar kulture, bije za očuvanje statusa Svjetskog nasljeđa/baštine pod patronatom UNESCO što ga od davne 1979. godine uživa Prirodno i kulturno-istorijsko područje Kotora (Područje, skraćeno). Pogotovo ako znamo da je upravo gradnja preko svake mjere i svakoga rezona ključni razlog zbog kojega je pomenuti status Područja doveden u pitanje.

U Završnom izvještaju stoji da su na međunarodni konkurs stigla samo tri rada...

Ovom prilikom govorimo, konkretno, o maksimalnih 400 novih ležajeva i 80 m2 BRGP po ležaju na Glavatima - unutar granica Područja, treba naglasiti - pa vi računajte (meni, evo, izbacuje stravičnu cifru u koju ne želim da povjerujem).

Graditi se, dakle, mora. Neka gospoda iz Komiteta UNESCO upozoravaju, neka ovi sa Arhitektonskoga fakulteta u Podgorici i njihovi prijatelji lome učene glave oko HIA (Heritage Impact Assessment - Procjena uticaja na nasljeđe/baštinu za Područje Kotora - trenutno se, koliko znam, nalazi u fazi izrade), neka dobri ministar Ljumović lomi mudru glavu oko kompleksnih metodologija, stvari su, u suštini, vrlo jednostavne: obrt kapitala u stanogradnji - odnosno u izgradnji apartmana za tržište, što bi rekli CG medijski poslenici - vrlo je brz, vrlo mastan i vrlo slastan. Što odlično zna čak i gospođa Anastazija Miranović, direktorica Uprave za zaštitu kulturnih dobara.

Na stranu što se ispostavilo, nažalost, da su krajnje nerealna bila očekivanja nekih od nas da će rijetko pošteni i vazda učinjeni gospodin Jokić odlučno stati na put prekomjernoj gradnji u Području. Pogotovo ako uzmemo u obzir činjenicu da je čitava ta rabota vezano za 400 ležajeva na Glavate apsolutno legalna i legitimna (što je savršen alibi za mladoga Jokića).

Šalu na stranu, za pretpostaviti je da su u Kotoru i Budvi u minulom, mrskom nam DPS periodu, ustanovljeni stanoviti prioriteti, definisani stanoviti interesi i preuzete stanovite obaveze prema nekim licima od strane nekih lica, tako da je više nego očigledno da novim opštinskim postavama u ta dva grada nije ostavljeno mnogo manevarskog prostora.

Imajući u vidu turbulencije na kotorskoj političkoj sceni koje su prethodile konsolidaciji opštinske vlasti sredinom februara - interesantno je, prvo, da je Direktorat za građevinarstvo pri Ministarstvu održivog razvoja i turizma 25. marta 2016. godine na adresu "Premia d.o.o." Kotor dostavio urbanističko-tehničke uslove (UTU) za izradu tehničke dokumentacije za izgradnju na urbanistikim parcelama UP5 i pomenutoj UP6, Blok 2, u zahvatu Lokalne studije lokacije "Glavati - Prčanj" - i da u UTU lijepo piše, između ostaloga, da je za tu "lokaciju... obavezno raspisivanje međunarodnog javnog konkursa čija će rješenja detaljnije odrediti tip turističke namjene na lokalitetu (hotel T1, ili turističko naselje T2)".

Drugo, "Premia d.o.o" i "Hexagon Investments" d.o.o. Podgorica su se tek 6. februara ove godine oficijelno obratili Sekretarijatu za urbanizam, građevinarstvo i prostorno planiranje pri Opštini Kotor Zahtjevom za raspisivanje međunarodnog javnog konkursa. U Zahtjevu investitora su precizirane i konkursne nagrade - prva nagrada - 20.000 eura, druga nagrada - 10.000, treća nagrada - 3.000.

Da bi se već 8. februara na Internet stranici Opštine Kotor pojavio raspis Međunarodnog, opšteg, projektnog, jednostepenog, anonimnog Konkursa BR__ (ako je Jokićev konkurs br. 2, onda bi ovaj prvi morao biti br. 1) za idejno arhitektonsko-urbanističko rješenje za turistički objekat kategorije 5 zvjezdica, na urbanističkoj parceli UP6 (gdje je nestala UP5, pitate se vi - i to s punim pravom) blok 2, u zahvatu Lokalne studije lokacije "Glavati - Prčanj", Opština Kotor.

Na kraju je gospodin Jokić, kao što rekoh, 27. marta raspisao novu verziju u suštini istog konkursa (u obje varijante se govori o maksimalnih 400 ležajeva, da ne bi bilo zabune).

Rok za predaju konkursnih radova je bio 27. maj - dva mjeseca od raspisa, što je smiješno malo vremena obzirom na maksimalno 400 ležajeva - a Završni izvještaj cijenjenog Žirija se pojavio na Internet stranici Opštine Kotor 27. juna.

U Završnom izvještaju stoji, između ostaloga, da su na konkurs stigla tri rada...

Koliko radova? Tri rada. Tri rada?! Samo tri rada?!

OK, da ne bismo sad nagađali zašto su na konkurs - u raspisu kojega lijepo piše da je prva nagrada 20.000 eura, druga 10.000, a treća 3.000 - stigla samo tri rada, a ne 50 radova, na primjer, konstatovaćemo da je neko ovdje grdno omanuo (osim u slučaju da je omaška, iz ko zna kojih razloga, bila namjerna, u što sumnjam, naravno).

I još veli u Završnom izvještaju da je Žiri - uvažena profesorica Jelisava Kalezić je bila u Žiriju, što me unekoliko iznenadilo, moram priznati - jednoglasno donio odluku da predloži Raspisivaču - Komunitadi kotorskoj - da se dodijeli jedna prva umanjena nagrada u iznosu 15.000 eura i dva jednakovrijedna otkupa u visini 2.500.

Čini mi se da je Žiri previdio da se ova priča ipak dešava u granicama Prirodnog i kulturno-istorijskog područja Kotora

U zaključku Završnog izvještaja stoji sljedeće, citiram:

"Članovi Žirija konstatuju da je, bez obzira na broj pristiglih radova, Konkurs uspio, jer je jedan od radova, ispunivši sve uslove za daljnju razradu, obezbijedio raspisivaču Konkursa i investitoru nastavak rada, uz sugestije članova Žirija i preporuke raspisivaču Konkursa i investitoru da se izvrši provjera određenih elemenata u radu."

Čini mi se da je Žiri previdio da se ova priča ipak dešava u granicama Prirodnog i kulturno-istorijskog područja Kotora - koje (još uvijek) uživa status Svjetskog nasljeđa/baštine pod patronatom UNESCO. Područje je, ako mene pitate, zaslužilo mnogo, mnogo, mnogo, mnogo, mnogo, mnogo više od međunarodnog konkursa na koji su stigla tri rada - jedan iz Kotora, jedan iz Bara, i jedan strani - od kojih je baš ovaj iz Kotora, jedva nekako, dobio prelaznu ocjenu.

A bila je i izložba konkursnih radova, naravno - koja je trajala kraće nego što je ovih dana potrebno da se probijete kolima kroz Kotor. Na adresi kotor.me nisam uspio da iskopam ništa što bi ličilo na konkursne radove. Ne velim da me zanimaju ti radovi - ne zanimaju me - ni najmanje - ali pozitivne prakse organizovanja, raspisivanja i sprovođenja arhitektonskih konkursa nalažu da se javnosti omogući uvid u konkursne radove - putem Interneta - mimo izložbe.

Dakle, hajde da što prije zaboravimo ove teške, neshvatljive promašaje i pružimo rijetko poštenome i vazda učinjenome gospodinu Jokiću još jednu šansu da pokuša da barem shvati gdje živi, za početak - i što su mu prijeđašnje generacije časnih Bokelja i Kotorana ostavile u amanet.

( Borislav Vukićević )