Kolašin: Zgrada u Ulici Dunje Đokić ni na nebu ni na zemlji

Zgrada namijenjena socijalnom stanovanju u Ulici Dunje Đokić u Kolašinu, u kojoj su već godinama podijeljeni stanovi, ne može biti uknjižena čak ni kao nelegalni objekat, jer je građena na dvije parcele od kojih je jedna opštinska, a druga vlasništvo privatnog preduzeća.

To je odbornicima kolašinske Skupštine opštine (SO) kazala glavna administratorka Lidija Lašić, nakon što su predstavnici lokalne vlasti tražili formiranje radne grupe koja bi utvrdila činjenično stanje oko tog objekta, u kojem je godinama više od 20 stanova nezavršeno.

Sa preduzećem koje je vlasnik druge parcele, kako tvrdi Lašić, Opština već dugo ne može čak ni da stupi u kontakt.

“Zgrada ne može biti uknjižena ni kao nelegalan objekat, s obzirom na to da je napravljena na dvije percele, od kojih je jedna opštinska, a druga vlasništvo pravnog lica. Mi smo i tokom prošle godine započinjali rješavanje imovinsko-pravnih odnosa, međutim ne možemo da dođemo do vlasnika firme, kako bismo dogovorili na koji način to da riješimo, da li kroz dokompletiranje, kupovinu, tužbu... Da bi se radila sanacija mora se dovršiti tehnička dokumentacija, da bi se započeli radovi, mora biti uknjižena kao vlasništvo opštine da bismo kao investitori uložili novac u nju”, rekla je Lašić.

Ona kaže da je vidjela nekoliko rješenja sugrađana koji su dobili stanove u tom objektu, ali da je u njima “naveden samo sprat i okvirna površina stana”. Lašić kaže da za pet godina koliko radi u Opštini nije vidjela elaborat etažne razrade za taj objekat.

“Još se nijesmo pomakli s mrtve tačke, jer nijesmo došli do vlasnika. Da je napravljena na našoj parceli, mogli bismo etažno da je razradimo, da definišemo stanove, ovako ne možemo ništa da uradimo, jer kod katastra može da bude definisana samo kao zabilježba objekta na terenu, ali ne i etažno razrađena”, tvrdi glavna administratorka.

Član odbora za društvene djelatosti Duško Šćepanović prethodno je, na sjednici tog skupštinskog tijela, predložio formiranje radne grupe koja bi utvrdila koliko je novca potrebno za završetak stanova u zgradi. On je pojasnio da bi, ukoliko Opština nema novca za te radove, trebalo zatražiti pomoć od resornog ministarstva, a zauzvrat u zgradi bi jedan stan bio ostavljen za privremeni smještaj žena koje su doživjele porodično nasilje ili pripadnika/ca drugih ranjivih grupa.

No, predsjednik Opštine Petko Bakić smatra da za završetak stanova postoji volja, ali s obzrom na to da se ne može doći do vlasnika jedne od parcela na kojima je objekat podignut, stanovi se ne mogu završavati niti ulagati novac u njih.

Predstavnici izvršne vlasti nijesu mogli Šćepanoviću da objasne po kojem su osnovu u objektu takvog statusa ranijih godina njihovi prethodnici mogli da dijele stanove.

Izgradnju poluzavršenog objekta u Ulici Dunje Đokić finansirali su tadašnje Ministarstvo rada i socijalnog staranja i Opština. Gradnja je 2007. povjerena preduzeću “T&M gradnja” iz Podgorice. Do 2010, prema djelimičnoj dokumentaciji, koju je moguće naći u lokalnoj upravi, tom preduzeću je isplaćeno više od 745.000 eura. Iz ugovora između izvođača radova i Opštine vidi se da su se tadašnji lokalni čelnici odlučili da se naknadno dograde dva sprata, što je koštalo oko 400.000 eura. Zbog toga su na temeljima, planiranim za objekat sa 24, izgrađena 42 stana.

Za dvije godine gradnje završeni su samo grubi radovi i postavljen krov. Pred parlamentarne izbore 2012. godine, Ministarstvo rada i socijalnog staranja dalo je 30.000, a Opština dodatnih 70.000 eura za nastavak radova. Naredne godine iz državnog budžeta opredijeljeno je još 45.000 eura. Zahvaljujući tome, polovina stanova konačno je osposobljena za stanovanje. Ključeve završenih stanova, u objektu koji je, ispostavilo se, građen mimo zakona na privatnoj imovini, podijelio je tadašnji ministar rada i socijalnog staranja Suad Numanović.

Međutim, stanovi u takozvanoj “holandskoj kući”, kako kaže glavna adminstratorka mogli bi biti podijeljeni u nekom narednom periodu. Ona je podsjetila da je Ustavni sud ukinuo odluku kojom su stanovi u toj zgradi, prije 14 godina, podijeljeni kao “kadrovski”.

“U neko dogledno vrijeme treba razmisliti na koji način da se obavi raspodjela stanova, zbog toga što je u međuvremenu izmijenjen Zakon o državnoj imovini, pa više ne postoji osnov prema kojem su tada dijeljeni stanovi. Zgrada je etažno razrađena i uknjižena u kastar kao vlasništvo Opštine”, objasnila je Lašić trenutni status “holandske kuće”.

Gradnja tog objekta počela je 2007. godine, kada je Opština, uz tehničku podršku organizacije HELP, dobila kredit od 442.000 eura od Holandskog međunarodnog stambenog fonada (DIGH). Zvanično, u zgradi stanove je trebalo da dobiju zaposleni u lokalnoj upravi i javnim preduzećima koji imaju niska primanja, ali je jedan dio stanova bio predviđen i za socijalne slučajeve. Pred lokalne izbore 2009. godine, bez utvrđivanja kriterijuma za raspodjelu i bez konkursa, vlast je raspodijelila nezavršene stanove. Tu odluku ukinuo je Ustavni sud.

Još se nijesmo pomakli s mrtve tačke, jer nijesmo došli do vlasnika. Da je napravljena na našoj parceli, mogli bismo etažno da je razradimo, da definišemo stanove, ovako ne možemo ništa da uradimo, jer kod katastra može da bude definisana samo kao zabilježba objekta na terenu, ali ne i etažno razrađena”, tvrdi glavna administratorka.

( Dragana Šćepanović )