IBAR i Sjeverna Koreja

Bio je petak veče. Dobijen je IBAR pa je to bila idealna prilika da se lider Sjeverne Koreje Kim Džong Un pojavi na ceremoniji lansiranja velike interkontinentalne balističke rakete.

Kim Džong Un, ako niste znali, vodi jednu od najtajnovitijih država na svijetu, autoritrano i beskrupulozno. On je i premijer i predsjednik, i šef parlamenta, i komandant Vojske, i direktor Uprave policije, i glavni pregovarač i čelnik pravosuđa, on je i direktor i glavni urednik Javnog servisa koji ozbiljni analitičari vide kao puki propagandni kanal za ispiranje mozga i držanje pod kontrolom stanovništva Sjeverne Koreje. U brojnim situacijama kada su se pojavljivala talasanja unutar Partije ili Vlade, Kim Džong Un je zloupotrebljavao državnu televiziju za obračun sa neposlušnim elementima. Uz to im je otimao ministre, kupovao poslanike i gradonačelnike, targetirao prvake, sve sa namjerom da te subjekte marginalizuje i svede na ukras. Što je na kraju i uspio.

Ono što je zaintrigiralo zapadne posmatrače jeste činjenica da se povodom lansiranja interkontinentalne balističke rakete koja može da dobaci i do teritorije SAD, Kim Džong Un prvi put pojavio u javnosti sa odanim generalnim sekretarom Partije Čoe Rjongom Haeom, koji je neodoljivo liči na Danijela Redklifa, britanskog glumca, igrao lik Harija Potera. Sjevernokorejska državna novinska agencija KCNN objavila je nekoliko fotografija, na kojima se vidi kako Kim Džong i Čoe Rjong razgovaraju sa zvaničnicima i nazdravljaju lansiranju rakete. I dobijanju IBAR-A.

Zanimljivo je da je dozvolu za lansiranje interkontinentalne rakete od zvaničnog Brisela zatražio upravo generalni sekretar Partije Čoe Rjong, a ne Vođa lično. I da je zvanični Brisel, nakon konsultacija sa Vašingtonom, zaključio kako moramo podržati sve što radi taj divni čovjek i lider, Kim Džong Un. I kako u njega imaju puno povjerenje jer im je prilikom nedavne posjete Briselu, objasnio da oružjem maše samo za unutrašnje potrebe, da bi zastrašio narod i jačao autokratiju i samovlašće, kao i zbog zabave svoje djece koja nikad nisu čula za Harija Potera pa umjesto vilenjaka obožavaju svog tetka Čoe Rjonga. Koji i da hoće ne može da liči na Hari Potera jer je Hari samo književni lik, imaginaran dakle.

Malo poznati detalj iz biografije Kim Džong Una, jeste da je on, pod drugim imenom i u strogoj tajnosti, kratko studirao u Švajcarskoj (a ne Japanu), gdje je vodio raskalašan život plejboja i rasipnika. Međutim, kasnije će sam priznati da više od Švajcarske i Japana obožava Singapur. Jer tamo nema šale i demokratije. I u Singapuru kao i u Sjevernoj Koreiji vlada dinastija, jedna porodica daje premijera, koji je ujedno i šef države, i komandant vojske, i direktor Uprave policije, i spiker parlamenata i glavni urednik državne televizije i svih ostalih medija.

Pojavljivanje Kim Džong Una sa generalnim sekretarom Čoe Rjongom, iza koga stoji moćna supruga Kim Jo, sestra Kim Džong Una, otvorilo je pitanje kod zapadnih eksperata i briselske administracije o zdravstvenom stanju korejskog lidera!

Njegovo zdravlje je odranije predmet mnogih nagađanja, ne samo kada je Kim u pitanju već i njegovo okruženje. Nedavno su se na društvenim mrežama pojavile glasine da je jedan od njegovih najbližih saradnika, skoro intimusa, primljen u Klinički centar Pjongjanga, u čudnom stanju, sa čudnim ponašanjem što je, gle čuda, izazvalo i njegovu reakciju. Taster ministra, a ne njegovog gazde. S druge strane, zapadni eksperti se pitaju kako normalnom lideru može pasti na pamet da IBAR, koji je Sveto pismo EU, iskoristi i pod plaštom evropskih vrijednosti i standarda podvali zakonska rješenja koja vode u ogavnu diktaturu.

Majkl Mode, ekspert za Daleki istok, primjećuje da na ugroženo zdravlje Kim Džong Una ukazuje i činjenica da sebe vidi kao svevišnjeg - premijera, predsjednika, šefa Skupštine, komandanta vojske, direktora Uprave policije, glavnog urednika Javnog servisa i ostalih medija, dok članove kabineta tretira kao taster ministre a one u Skupštini kao taster poslanike!? U zvaničnom Briselu na sve to sliježu ramenima i nevoljno ćute, drže začepljen nos zbog malignog uticaja Rusije, koja je tradicionalno saveznik Sjeverne Koreje. Zato su evropske birokrate podržale amandmane generalnog sekretara Partije i velikog obožavaoca Kim Džong Una, kao korak naprijed i veliki dan za slobodu medija u Sjevenoj Koreji.

Već viđeno od Brisela, politika dvostrukih standarda, podržavanje stabilokratije umjesto demokratije, što smo gledali i proteklih decenija kada je EU na sličan način tretirala našu vječnu Sjevernu Koreju. Dok su na vlasti bili Kim IL Sung i Kim Džong IL, đede i tajo od Kim Džong Una. Pod istim izgovorima da od dva zla biraju manje, i da im je draži Kim IL Sung, garant mira i stabilnosti, nego neka proruska garnitura sa Pi-Pun-Džongom, koja bi Sjevernu Koreju udaljila miljama od članstva u Evropskoj uniji.

Osim zdravlja, zapadne medije intrigiraju i tajne i kontarverze oko Kimovog imovnog stanja i porodice. Iako se u javnosti pojavio samo jednom sa ćerkom Ču-Ae, eksperti veruju da Kim Džong Un ima čak troje djece, dvije djevojčice i dječaka. I da ima stan u BG-On-The-Water, kao i kuću u Muo-Ča, opština Kotor-Bay, sve na ime pomenute djece. Jer je NVO sektor u Sjevernoj Koreji toliko jak i ozbiljan da Kim Džong Una ne puštaju na miru istragama o njegovom sakrivenom bogatstvu. Veliki vođa, međutim, ostaje izuzetno tajnovit - čak je identitet njegove prve partnerke Ri Sol-Ju čuvan u tajnosti sve dok nije isplivalo da je sa njom dobio vanbračno dijete.

Nakon ispaljivanja interkontinentalne balističke rakete koja je preletjela Japan, Vlada te zemlje je preporučila svojim stanovnicima da se sakriju u najbližim atomskim skloništima. Slično upozorenje bi mogao da izda i neko u u našoj “južnoj” Koreji, nakon dobijanja IBAR-a, ali nema ko. Jer Kim Džong Un je i premijer i predsjednik, i komandant Armije i direktor Uprave policije, i spiker u parlamentu i VDT, on je direktor i glavni urednik Javnog servisa, a ubrzo i svih ostalih medija, članovi njegovog kabineta su taster ministri, dok su mu poslanici takođe taster. Svaka patologija, kažu psihijatri, vuče korijene iz ranog djetinjstva, pa tako i kod Kima - kao mali provodio je puno vremena u radnji svog ujaka Kan-Kar-Iša koji je decenijama držao prodavnicu elektro materijala, a ne samo turističku agenciju. I tu je Kim Džong zavolio tastere jer ga je impresioniralo kako običnim pritiskom na dugme može da se ugasi svijetlo. I zavede mrak. Koji se jedino ne vidi iz tragikomičnog Brisela, jer im ruski maligni uticaj oči izvadi. Ne samo danas, nego decenijama unazad.

Dragi moji građani i građanke, srećan vam IBAR i nova 1948. Živela Srbija! I naša, “južna” Koreja. Već viđeno, dva oka u mraku.

( Željko Ivanović )