Vuković Kuč: Državni jezik želi se svesti na jezik Crnogoraca
Vjerujem da u BS-u ima dovoljno razuma da se ne daje gorivo Mandićevom etnofederalističkom konceptu uređenja društva, poručuje poslanica DPS-a Aleksandra Vuković Kuč
Pokušaji da se srpski i bosanski jezik u Ustavu izjednače sa crnogorskim jesu zlonamjerni ciljevi velikodržavne politike koja želi državni jezik svesti na jezik Crnogoraca kao nacionalne grupe u Crnoj Gori, čime bi se se nepovratno izgubio građanski karakter Crne Gore koja nije i ne može biti država naroda u kojoj status službenog jezika ima jezik svakoga od tih naroda.
To je “Vijestima” kazala poslanica i potpredsjednica Demokratske partije socijalista (DPS) Aleksandra Vuković Kuč, komentarišući poruku portparola Bošnjačke stranke (BS) Adela Omeragića da će se ta partija zalagati da bosanski jezik bude službeni.
On je to izjavio gostujući u jednom potkastu, poručujući da je zaštita bosanskog jezika jedan od prioriteta BS-a. Prethodno su sredinom oktobra, nakon objavljenih rezultata popisa stanovništva, iz dijela partija vladajuće većine saopštili da bi srpski jezik trebalo da dobije status službenog.
Prema Ustavu, službeni jezik u Crnoj Gori je crnogorski, a u službenoj upotrebi su srpski, bosanski, albanski i hrvatski.
Vuković Kuč je rekla da je “izvjesni profesor Pravnoga fakulteta u Kragujevcu (Zoran Čvorović)” nedavno predstavio plan tzv. “srpskog sveta” potpredsjednika Vlade Srbije Aleksandra Vulina i šefa crnogorskog parlamenta Andrije Mandića:
“Rješenjem ustavnoga statusa srpskoga jezika, automatski bi se otvorilo pitanje neodrživosti građanskog karaktera Crne Gore. Jer, država koja ima dva službena jezika, koji su izrazi dva različita nacionalna identiteta i od kojih nijedan nema apsolutnu većinu, ne može biti građanska država”, podsjetila je poslanica DPS-a na Čvorovićeve riječ iz intervjuaa jednom beogradskom portalu.
Vuković Kuč ocjenje da je poruka Čvorovića suština potrebe vlasti u Crnoj Gori da državu upodobi nacionanim strankama koje je čine, ne bi li se, kaže, “usljed nadiruće etnofederalizacije Crne Gore pod palicom tutora vladajuće većine Andrije Mandića, sproveli i etno-lingvistički kriterijumi za razaranje građanskog koncepta crnogorskog društva”.
Ona je saopštila da se nakon raspada SFRJ zajednički srpskohrvatski jezik “podijelio i oposebio u svakoj državi koja je obnovila svoju samostalnost”.
“Upravo stoga je Ustav Crne Gore definisao crnogorski jezik kao službeni, jezik nastao i kodifikovan nakon referenduma o nezavisnosti, kao jezik države Crne Gore, u kojoj se govore i drugi jezici, i koji, bez obzira na broj govornika, imaju status jezika u službenoj upotrebi”, dodaje sagovornica.
Vuković Kuč navodi da je u okviru političkog poimanja jezika, crnogorski jezik službeni, “jer je on državni jezik nezavisne Crne Gore, nastao iz srpskohrvatskog kao jedan od nacionalnih službenih jezika, pored srpskoga, hrvatskog i bosanskoga”.
“Crnogorski jezik je jezik građanske Crne Gore, državni jezik crnogorske zajednice, bez obzira na nacionalna i vjerska izjašnjenja njenih građana”, ocijenila je ona, poručujući da je crnogorski jezik “službeni jezik građanske Crne Gore i zajednički jezički imenilac takvoga njenog karaktera”.
Prema njenim riječima, ako BS dijeli stav Mandića prema službenom jeziku, onda, kaže, njihova politika direktno dovodi u pitanje sve ono za što su se borili i što je upisano u njihovom programu, a to je građanska i evropska Crna Gora.
“Ipak, vjerujem da u BS-u ima dovoljno razuma i dobre namjere da se ne daje gorivo Mandićevom etnofederalističkom konceptu uređenja društva. Protiv toga destruktivnog, anticrnogorskoga i antievropskog cilja borićemo se svim političkim sredstvima”, podvukla je Vuković Kuč.
Crnogorski jezik je jezik građanske Crne Gore, državni jezik crnogorske zajednice, bez obzira na nacionalna i vjerska izjašnjenja njenih građana”, navela je potpredsjednica i poslanica DPS-a
Prema podacima s popisa realizovanog u decembru prošle godine, najviše stanovnika Crne Gore govori srpskim jezikom - 43,18 odsto (269.307 građana), zatim crnogorskim - 34,52 odsto (215.299), pa bosanskim - 6,97 odsto (43.470).
Albanskim jezikom govori 5,25 odsto stanovnika (32.725), ruskim - 2,36 odsto (14.731), a srpskohrvatskim - 2,08 odsto (12.999). O tome kojim jezikom govori nije željelo da se izjasni 1,71 odsto stanovnika (10.691).
( Aljoša Turović )