Rumija krije dragulj prirode

“Bar svi poznaju kao grad maslina, ali se iz planinarskog ugla slobodno može reći da je grad kanjona - Vruća rijeka, Perin potok, Rikavac i Nikezića potok, a Međureč je ipak jedinstveni dragulj. Ušao sam prvi put u Međureč prije pet sezona i prošao ga dosad dvadesetak puta”, priča za “Vijesti“ Pejović, magistar fizičke kulture i član Gorske službe spasavanja

942 pregleda2 komentar(a)
kanjon međureč, Foto: Privatna arhiva
25.05.2017. 19:09h

Dok je većina Barana minule praznike provodila na nultoj nadmorskoj visini - u šetnji ili u baštama kafea, grupa mladića osvojila je kanjon Međureč.

Riječ je o malo poznatom kanjonu u masivu Rumije, kako tvrde upućeni skrivenom dragulju, na samoj granici opština Bar i Ulcinj.

Poznati planinarski vodič Željko Pejović iz Kolašina kaže da nije iznenađen činjenicom što je prolazak kroz kanjon izazvao oduševljene cijele grupe.

“Bar svi poznaju kao grad maslina, ali se iz planinarskog ugla slobodno može reći da je grad kanjona - Vruća rijeka, Perin potok, Rikavac i Nikezića potok, a Međureč je ipak jedinstveni dragulj. Ušao sam prvi put u Međureč prije pet sezona i prošao ga dosad dvadesetak puta”, priča za “Vijesti“ Pejović, magistar fizičke kulture i član Gorske službe spasavanja.

On tvrdi da je u svijetu kanjoninga osam godina, da je upoznao sve kanjone u Crnoj Gori, ali da je Međureč specifičan po više osnova jer pruža mogućnost za različite kategorije prolaza, uključujući i tešku.

Priča da se mogu savladavati teške vertikale od dva do 30 metara visine, da ima mjesta sa obaveznim skokovima i da je na pojedinim dionicama obavezna alpinistička oprema, užad...

“Ukratko, jedan je od težih za prolaz. Kada nije veliki vodostaj i kada je grupa od pet-šest ljudi, treba do četiri sata da se prođe, pod uslovom da su svi fizički spremni. Dugačak je pretpostavljenih dva i po kilometra, ne znamo tačno jer se u kanjonu gubi GPS signal. To je u svakom slučaju za kanjon mnogo”.

Pejović kaže da u kanjonu ima desetak bazena, dubine i do 10 metara.

U grupi Barana koja se okušala u kanjoningu bio je i direktor Sporskog centra Branislav Bane Nenezić, koji kaže da se oprobao u mnogim sportovima, pogotovo ekstremnim, ali da je prolazak kroz Međuriječ - doživljaj za sebe.

Bilo i straha u spektakularnoj ljepoti udaljenoj pola sata od centra grada

Nenezić ističe da je velika spoznaja da u Baru postoji nešto tako “spektakularno lijepo”, na samo pola sata od centra grada.

“Impresije su zaista nevjerovatne, bilo je i straha na pojedinim dionicama. Iznenadio sam se kada sam vidio koliko je prolazak zahtjevan, naročito spuštanja niz uže kroz vodopade - klizavo, voda pršti svuda oko tebe... U jednom momentu, kod skoka, bilo je i premišljanja, ali onda samo zakoračite”.

Pejović kaže da ima izuzetno dobru poziciju, jer je blizu moru koj se i vidi iz dva dijela kanjona.

“Kad duva južni vjetar, pomislite da pada kiša, jer vam nanosi vodu sa slapova. Iako je primorski kanjon, specifičan je po tome što nikada ne presušuje”.