Godina DPS vlasti u Tivtu: Rezultati slabi, a računi samo skaču

Godinu od kada je na izborima prosto pomela konkurenciju i osigurala apsolutnu većinu od 17 mandata u 33-članoj Skupštini opštine Tivat, tivatska Demokratska partija socijalista (DPS) teško da može biti zadovoljna postignutim, ali i atmosferom unutar same partije.

„Godina koju su pojeli predizborni skakavci“, kako neki od opozicionara nazivaju proteklih 365 dana od apsolutnog trujumfa DPS-a, protekla je u znaku ogromnog zapošljavanja u organima uprave, opštinskim preduzećima i ustanovama, gomilanja administracije i značajnog porasta njenih troškova, uz istovremeni izostanak obećanog povećanja efikasnosti gradske uprave i njenog posvećivanja razvojnim projektima.

Podatak da je broj zaposlenih u Opštini za manje od 12 mjeseci gotovo dupliran u odnosu na onaj iz vremena bivšeg gradonačelnika Ivana Novosela i da je administracija aktuelne gradonačelnice Snežane Matijević u avgustu usvojila novu sistematizaciju sa 18 sekretarijata i službi, rezultirao je time da su troškovi plata lokalne administracije, u koju je DPS pozvao Socijaldrmokrate (SD) i HGI, porasli za čak 80 odsto u odnosu na 2015.

Znatno su porasli i izdaci za materijalne troškove lokalne uprave, koja je zamijenila Novoselovu prethodnu ultraštedljivu politiku. Kabinet gradonačelnice je za njene potrebe u samo dva mjeseca 2016. kupio čak dva nova automobila ukupne vrijednosti preko 71.000 eura, a novac se trošio i na rekostrukciju opštinske zgrade i njeno opremanje novim namještajem i kompjuterima za brojne nove uposlenike, a značajno su porasli i izdaci za dnevnice i službena putovanja od Evrope do Dalekog istoka.

Sve to nije pratilo obećano „podizanje nivoa efikasnosti“ lokalne uprave. Ni za više od godinu od kada je DPS obećao, nije završio proces uspostavljanja novih lokalnih preduzeća za gazdovanje autobuskom stanicom i parkinzima, odustalo se od gradnje spratne garaže iza Pina, nije uređen obećani parking na placu Centralne banke u Đačkoj ulici, nije još počela gradnja vatrogasnog doma, nije krenula milionski vrijedna investicija uređenja obale na Belanima, nije napravljen novi vodovod od kotorske raskrsnice do Solila.... Zvanično proklamovana „odlična saradnja Opštine i Vlade“ rezultirala je time da opštinska Direkcija za investicije više od dvije godine ne može da ishoduje saglasnost države da izmjesti dva stuba dalekovoda u Gradiošnici da bi gradila vatrogasni dom, a u međuvrememu je stigao i još jedan udarac jer je Vlada „presudila“ da bi Opština morala da se odrekne 2,5 miliona eura komunalija za novi stambeni objekat u Porto Montenegru. Vlada je ipak pristala da Opštini prebaci preko 3 miliona eura potrebnih za početak gradnje pristupne saobraćajnice kompleksu Luštica bay.

Prvu godinu nove tivatske vlasti zabilježile su i smjene po političkoj osnovi uspješnog rukovodstava gradskog Centra za kulturu, ali i novi pokušaj DPS-a da preko sebi lojalnih kadrova u Savjetu utiče na rukovođenje Radio Tivtom. Tu su i pravni propusti koji su grad već koštali ili će ga tek koštati desetina hiljada eura sa neosnovanim ukidanjem dozvole za muziku lokalu „Crna ovca“ i nezakonitim produženjem zakupa Doma kulture u Donjoj Lastvi, a više miliona eura vrijedna priča o dodjeli 140 stanova solidarnosti na Seljanovu u koju je Opština ušla da riješi „stambeno nezbrinute“ svoje činovnike, pretvorila se u gradnju najvećeg kompleksa stanova za rentiranje u Tivtu.

Tivatski DPS potresaju podjele, postoje tri struje u partiji

Prvu godinu vlasti obilježavaju i već jasno vidljive podjele i tenzija unutar tivatskog DPS-a, gdje su se izdiferencirale bar tri struje.

Jedna – tvrdolinijaška i spremnu da bez pogovora slijedi sve instrukcije iz Podgorice, koju predvodi bivši gradonačenik i aktuelni predsjednik SO Ivan Novosel. Druga, koja nastoji da „pliva“ između rigidne centrale i očekivanja Tivćana, oličava predsjednik lokalnog DPS-a i potpredsjednik Opštine Siniša Kusovac, dok treću, koja se nastoji progurati u javni prvi plan iako su joj u suštini instrumenti moći uzeti, predvodi Matijevićeva. Odnosi te tri struje variraju od blagog nerazumijevanja do otvorenog neprijateljstva, što se osim nerealizacije nekoliko ključnih, do sada obećanih projekata, demonstrira i sve češćom napetošću jer podržavaoci sve tri strane očekuju da upravo njih njihovi „zaštitnici“ udome i zaposle u Opštini ili lokalnim firmama gdje mjesta više nema ni nakon otvaranja brojnih novih radnih pozicija.

( Siniša Luković )